Με αιχμηρή ανάρτησή του ο δημοτικός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης Χανίων και γραμματέας του Δημοτικού Συμβουλίου, Μιλτιάδης Κλωνιζάκης, στηλιτεύει τη στοχοποίηση των «Χανιώτικων νέων» από τον δήμαρχο και τη Δημοτική Αρχή για την υπόθεση της “μαϊμού” ανακοίνωση της Αστυνομίας, θέτοντας το δηκτικό ερώτημα: «Αν τα Χ.ν. σας ασκούσαν κριτική, θα ζητούσατε να καούν τα φύλλα της εφημερίδας;».
Αναλυτικά το σχόλιο του Γραμματέα του Δημοτικού Συμβουλίου έχει ως εξής:
«Όταν ασχολείσαι με τα κοινά, πολλές φορές γίνεσαι στόχος κριτικής, για αποφάσεις, παραλείψεις και οτιδήποτε άλλο. Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα, στην οποία οφείλουμε να προσαρμοστούμε… Ενδεχομένως αυτό να μας κάνει και καλό, διότι πολλές φορές μας δίνεται η δυνατότητα να αναστοχαστούμε και να θέσουμε βασικά ερωτήματα στους εαυτούς μας για το τι κάναμε λάθος… Επίσης μια θέση που κατέχουμε σήμερα, δεν είναι απόλυτο ότι θα την έχουμε για πάντα. Επομένως καλό θα είναι να πατάμε πάντα στη γη…
Θα πει κανείς, μα τι σε έπιασε και τα γράφεις όλα αυτά; Λογικό το ερώτημα και ιδού η απάντηση. Τις τελευταίες μέρες εξελίσσεται μια ιστορία στην πόλη μας, όπου όλοι ξέραμε, μα όλοι μείναμε με ανοιχτό το στόμα στο άκουσμα της. Από την άλλη μεριά είχαμε τη συνεχή κάλυψη των εξελίξεων από όλα τα μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά. Στα πλαίσια αυτής της κάλυψης δημοσιεύθηκε και ένας διάλογος τοπικού άρχοντα με έναν εκ των φερόμενων αρχηγών, και μάλιστα στα πλαίσια μιας αναπαραγωγής από αθηναϊκές ιστοσελίδες… Ενώ λοιπόν κανείς θα περίμενε να υπάρχει ένας αναστοχασμός από τον τοπικό άρχοντα, ξαφνικά αρχίζουν οι επιθέσεις προς ένα από τα μέσα που επί της ουσίας αναπαρήγαγε τη συνομιλία, χωρίς μάλιστα να παίρνει και θέση για το γεγονός.
Επειδή δεν μου αρέσει να μιλάω ή μάλλον να γράφω γρίφους, θα γίνω πιο συγκεκριμένος. Το να επιτίθεται το σύνολο της Δημοτικής Αρχής στα Χανιώτικα νέα, κάνοντας λόγο για εφημερίδα των μνημοσύνων κλπ., το λιγότερο είναι σαν να θέλει να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα… Το τραγικό όλων είναι ότι αυτό γίνεται για την αναπαραγωγή μιας είδησης και όχι π.χ. για την κριτική σε μια απόφαση… Δηλαδή κάθομαι και σκέφτομαι: στην περίπτωση κριτικής για μια απόφαση ή για μια αβλεψία, θα απαιτούσε την καύση των φύλλων της εφημερίδας σε δημόσια θέα, στην ημιτελή πλατεία της αγοράς; Όταν επίσης –και από ό,τι φαίνεται– δεν υπάρχει και καμιά ανακοίνωση από τη μεριά της Αστυνομίας…
Αντί λοιπόν να αναστοχαστεί για το τι έγινε και τι δεν έγινε, μάλλον για μια ακόμη φορά ακολουθεί τον λάθος δρόμο… Βέβαια σε αυτήν την πρακτική, απλά είμαστε συνηθισμένοι.»
