«∆εν είµαστε ανθρώπινα όντα που βιώνουµε µια πνευµατική εµπειρία. Είµαστε πνευµατικά όντα που βιώνουν µια ανθρώπινη εµπειρία».
Σαρντέν
Χάρη στην υλιστική επιστήµη έχει προκύψει µια απόλυτη απουσία πίστης στον άνθρωπο. Αυτή η απουσία έχει στοιχίσει εως τώρα την ίδια την ανθρώπινη ζωή, η οποία υπολογίζεται µόνο σαν ύλη και έπειτα οδηγεί στην καταστροφή έναν ολόκληρο πλανήτη. Κάθε µέρα, όλο και περισσότερο, οι άνθρωποι θυσιάζουν και θυσιάζονται στο βωµό της υλικής πραγµατικότητας. Αυτό έχει ήδη δείξει τα δείγµατα για το αδιέξοδο που θα ακολουθήσει, αλλά, παρόλα αυτά, σαν υπνωτισµένοι όλοι συνεχίζουν στον ίδιο δρόµο χωρίς να σκέφτονται. Έτσι σκαλίζοντας µέσα στην ύλη δεν βρίσκουν παρά µόνο ύλη. Όµως, ακόµα και η ίδια η επιστήµη, που έχει βασίσει όλες τις θεωρίες και όλες τις αποκαλύψεις της στην ύλη, έχει έρθει σε αδιέξοδο. Τώρα πια, οι ελπίδες ότι η επιστήµη µπορεί και λύνει όλα τα προβλήµατα αποδεικνύονται ψεύτικες, αφού ήδη έχει φτάσει στα όρια της. Η µηχανιστική ερµηνεία των διαδικασιών στη φύση που δίνει η υλιστική επιστήµη, συνάντησε κιόλας τα όρια της στο φαινόµενο του φωτός, το οποίο αρνείται να συµµορφωθεί µε τους νόµους της µηχανικής. Η θεωρία των κβάντων επέβαλε στην κλασική φυσική να αποµακρυνθεί ακόµη πιο ριζικά από την πίστη της ότι τα πάντα περιορίζονται στο χώρο του επιστητού. Το επιστηµονικό δόγµα που εκφράζει ότι τα φυσικά φαινόµενα είναι σταθερά και συνεχή, ανατράπηκε στο ατοµικό πεδίο. Όλες οι ανακαλύψεις της επιστήµης στο φυσικό χώρο ανάγουν σε µυστικά πέρα από τον ορατό κόσµο. Όλο και πιο συχνά ο δρόµος των θεωριών και των υποθέσεων καταλήγει µπροστά σε αβύσσους που το ανθρώπινο µυαλό δεν µπορεί να γεφυρώσει.
Η ίδια η φύση µας υποβάλλει την υπόδειξη ότι η δοµή του κόσµου είναι πνευµατική. Η διαπίστωση ότι κάθε όν είναι ταυτόχρονα ύλη και πνεύµα αποκαλύπτεται πια εκτός από τον ανθρώπινο εγκέφαλο, σε όλο τον υλικό κόσµο.
Ο θεµελιωτής της θεωρίας των κβάντων και τιµώµενος µε το βραβείο Νόµπελ Μαξ Πλάνκ είπε: «Σαν φυσικός που είµαι, µε άλλα λόγια σαν άνθρωπος που όλη του τη ζωή υπηρέτησε την πιο στεγνή επιστήµη, δηλαδή την εξερεύνηση της ύλης, σίγουρα πρέπει να είµαι υπεράνω κάθε υποψίας ότι είµαι άνθρωπος που ονειροβατεί. Και µε αυτή την ιδιότητα µου και βασιζόµενος στις έρευνες που έχω κάνει πάνω στο άτοµο, σας λέγω το εξής. Ύλη αυτή καθαυτή δεν υπάρχει. Πάσα ύλη προέρχεται και συντηρείται από µια και µόνο δύναµη, η οποία ωθεί τα σωµατίδια του ατόµου σε δονήσεις και η οποία διατηρεί τη συνοχή του µικροσκοπικού ηλιακού συστήµατος µέσα στο άτοµο. Επειδή λοιπόν σε όλο το σύµπαν δεν υπάρχει από µόνη της µια ευφυής ή αέναη δύναµη, πρέπει να συµπεράνουµε ότι πίσω από αυτή τη δύναµη κρύβεται ένα συνειδητό, ευφυές Πνεύµα. Αυτό το Πνεύµα είναι η αιτία και η αρχή κάθε ύπαρξης. Επειδή όµως το πνεύµα πρέπει να ανήκει σε κάποιο όν γιατί από µόνο του δεν µπορεί να υπάρξει, πρέπει υποχρεωτικά να δεχθούµε την ύπαρξη πνευµατικών όντων. Το άτοµο άνοιξε την πόρτα στο χαµένο και ξεχασµένο κόσµο του Πνεύµατος».
