Τα κατάφερε τελικά η λεβεντογεννα, µετά τον ΟΠΕΚΕΠΕ, να προσελκύει το πανελλήνιο ενδιαφέρον. Αυτήν την φορά δεν πρωτοστατεί το Ρέθυµνο, αλλά τα Χανιά, µε το γνωστό παράνοµο κύκλωµα, όπως αποκαλύπτουν οι κοριοί της Aστυνοµίας.
Ελπίζω να προχωρήσει και να ξεκαθαρίσει η δικαστική έρευνα (και να µην µείνει στη µέση του δρόµου), αν εµπλέκονται πέραν των ιδιωτών και κρατικοί λειτουργοί, πολιτικό-αυτοδιοικητικό-εκκλησιαστικό προσωπικό.
Ένα κύκλωµα, που πέραν της πώλησης όπλων και ναρκωτικών, φαίνεται από τους διαλόγους να είχε επαφές µε φορείς, για να µπορεί να επεµβαίνει ακόµα και για την εκλογή νέου επισκόπου στα Χανιά.
Μέχρι και δωροδοκίες του κυκλώµατος σε νατοϊκούς αξιωµατούχους αποκαλύπτει η εφηµερίδα ‘‘Καθηµερινή’’. Σ’ ένα περίπλοκο κουβάρι συναλλαγής, που όλοι µαζί οι εµπλεκόµενοι, προσπαθούν να αποκοµίσουν ο καθένας χωριστά τα δικά του προσωπικά οφέλη.
Από παράνοµο πλουτισµό σε αναρρίχηση σε ιερατικούς θώκους, ας πάνε λοιπόν και τα παλιάµπελα των µονών στους Ισραηλινούς και να υποπτευόµαστε πελατειακές σχέσεις του αυτοδιοικητικού-πολιτικού προσωπικού.
Αλήθεια, ποιος θα εξηγήσει γιατί µεταδόθηκε µια ψευδής ανακοίνωση της Αστυνοµίας και µάλιστα από κρατικό κανάλι, όπου ντε και καλά µας πληροφορούσε ότι ο δήµαρχος Χανίων δεν εµπλέκεται στην υπόθεση; Μα δεν τον κατηγόρησε κανείς γι’ αυτό και δεύτερον από πού κι ως πού η Αστυνοµία, εν µέσω δικαστικής έρευνας, αποφαίνεται περί µη εµπλοκής κάποιων; Ακολούθησε επίθεση των δηµοτικών αρχόντων στον τοπικό τύπο (Χανιώτικα νέα), που δεν αναπαρήγαγαν τα Fake News. Τώρα τι έχουν να µας πουν, που η ίδια η Αστυνοµία διαψεύδει αυτήν την ανακοίνωση;
Αν ψάξουµε τις αιτίες, θα διαπιστώσουµε ότι η ρίζα του κακού βρίσκεται σε µια στρεβλή οικογενειοκρατία, που ξεκινάει εδώ στην ιστορική πρωτεύουσα, από την εποχή του Βενιζέλου έως και σήµερα.
Ο αµοραλισµός, επακόλουθο του νεοπλουτισµού, της αναξιοκρατίας αλλά και του κράτους-∆ήµου «λάφυρου» από τα εκάστοτε κυβερνώντα κόµµατα και τις δηµοτικές παρατάξεις που αυτά υποστηρίζουν, καλά κρατεί. Όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο πρόεδρος των ΗΠΑ το 1828, Άντριου Τζάκσον: «Στον νικητή όλα τα λάφυρα». Εµείς έχουµε µείνει δυστυχώς ακόµα εκεί. Φαίνεται όµως εδώ στην Κρήτη, στους νικητές δεν επαρκούν πλέον µόνο τα λάφυρα.
Απορίας άξιον γιατί ο απλός πολίτης επικροτεί αυτές τις πρακτικές, όχι µόνο διά της σιωπής του, αλλά και της υποστήριξής του. Γιατί όλο και κάτι ψιθύρους ακούγαµε. Όπως ακούµε και κατά καιρούς αγανακτούµε για την ανικανότητα του πολιτικού µας προσωπικού να συνδέσει το αεροδρόµιο µε την πόλη και τον ΒΟΑΚ µε έναν σύγχρονο δρόµο, που δεν θα περνάει µέσα από τα χωριά. Οι καλοί µας άρχοντες περιµένουν πρώτα να γίνει σοβαρό δυστύχηµα, ή µήπως ένα άλλο κύκλωµα αντιτίθεται στη νέα χάραξη; Ας καταλάβει επιτέλους ο πολίτης ότι πριν γίνει το δυστύχηµα, πρέπει να κινητοποιηθεί, γιατί αλλιώς συστοιχίζεται και συµφωνεί µε το παρακµιακό κλίµα που επικρατεί στην πόλη.
Ο Ισοκράτης από τον 3ο π.Χ. αιώνα, µας το επιβεβαιώνει πολύ ξεκάθαρα, όταν µας λέει: «Το ήθος της πόλης είναι ίδιο µε αυτών που την κυβερνούν». Πολύ απλά ο πολίτης προσαρµόζεται στην ηθική των κυβερνητικών και αυτοδιοικητικών αρχόντων, ελπίζοντας ότι η υποστήριξή του θα ανταµειφθεί, αδιαφορώντας για το µέλλον του τόπου και των επόµενων γενεών.
Όταν ακούει ψιθύρους περί περίεργων συναλλαγών, όταν βλέπει ότι το τοπόσηµο της πόλης του, στο λόφο Καστέλι, να εκποιείται και αυτό σε ξένες εταιρείες -πνευµατικοί, πολιτικοί, αυτοδιοικητικοί, εκκλησιαστικοί µου ηγέτες, έλεος, αφήστε και κάτι ελληνικό στις επόµενες γενεές- µε το ευτελές επιχείρηµα ότι το Πολυτεχνείο χρειάζεται χρήµατα, όταν οι θεσµικοί του νοµού σφυρίζουν αδιάφορα και κατά καιρούς µας δίνουν την εντύπωση ότι, αντί να υπερασπίζονται τα συµφέροντα της πόλης, υπερασπίζονται τα προσωπικά τους, τότε ο πολίτης παίρνει το λάθος µήνυµα: άρα µπορεί κι αυτός απάνω του.
Έτσι φτάσαµε εδώ που φτάσαµε. Το µέγα ερώτηµα που παραµένει, είναι ποιος χάλασε ποιον. Γιατί το βέβαιον είναι ότι όταν κάτι σαπίζει, αναδύεται δυσοσµία. Αυτήν που σήµερα ξαπλώνεται στο νησί που κάποτε οι πολιτικές, αυτοδιοικητικές, πνευµατικές και εκκλησιαστικές του ηγεσίες, λειτούργησαν σαν φάροι όχι µόνο στον ελλαδικό χώρο.
