∆εκαετία 1950 και η µαζική µετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό για µία καλύτερη ζωή ξεκινά.
Στο φύλλο της εφηµερίδας “Κήρυξ” της 14ης Οκτωβρίου 1955, διαβάζουµε για την αναζήτηση εργατών για τους κρατικούς σιδηρόδροµους της -τότε- λεγόµενης Ροδεσίας.
∆ιαβάζουµε στο ρεπορτάζ της εποχής «Ἐπανῆλθεν εἰς τὴν πόλιν µας ὁ κ. Ἰωάννης Τσιριντάνης, ἐκπρόσωπος τῶν Κρατικῶν Σιδηροδρόµων τῆς Νοτίου Ροδεσίας διὰ νὰ ἐνεργήση ἐγγραφὰς ἐργατῶν οἱ ὁποῖοι θὰ ἐργασθοῦν ὡς θερµασταὶ ἀτµοµηχανῶν εἰς τοὺς σιδηροδρόµους τῆς Ροδεσίας.
Οἱ ὑποψήφιοι πρέπει νὰ εἶναι ἄγαµοι, ἡλικίας 20-25 ἐτῶν, νὰ ἔχουν καλὴν ὑγείαν καὶ ὕψος 1, 68 τὸ ἐλάχιστον.
Ὁ ἀρχικὸς µισθός, ἀναλόγως τῆς ἡλικίας των, θὰ εἶναι µεταξύ 3.760 καὶ 4.160 δραχµῶν µηνιαίως.
Ὅσοι ἐπιλεγοῦν θὰ παρακολουθήσουν δωρεὰν ἐπὶ δύο µῆνας µαθήµατα ἀγγλικῆς γλώσσης. Η µεταφορά των θὰ γίνη δωρεὰν ἐξ Αθηνῶν µέσω τῆς ∆ΕΜΕ.
Πληροφορίαι θὰ δίδονται ἀπὸ τὸν κ. Τσιριντάνην εἰς τὸ Γραφεῖον Σπανουδάκη (ὁδὸς Βασιλέως Κωνσταντίνου ἀρ. 17 ἐν ταῦθα).
Τηλέφωνον 80.22»
