Υποβόσκουσα κρίση

Στο πλαίσιο της περιόδου Ελλάδα 2.0., πριν εµφανιστεί κρίση και εν όσω προγραµµατίζεται το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαµψης και Ανθεκτικότητας στις τεχνολογίες, στις συµπεριφορές και στους θεσµούς, ψάχνεις και εντοπίζεις στελέχη, να τα βάλεις σε κοµβικές θέσεις, να διαχειριστούν την κρίση, προθύµως συµµορφούµενα «προς τάς υποδείξεις», όταν αυτή συµβεί.
Φτιάξε λοιπόν µια οµάδα διαχείρισης κρίσεων! Μπορείς!
Κάθε πρόβληµα εύκολα καταλήγει σε κρίση αν δεν προσεχθεί, και οι πιθανοί κίνδυνοι αν προβλεφθούν, µπορεί ν’ αποφευχθούν µε διαπραγµατεύσεις από ανθρώπους µε ξεκάθαρους ρόλους. Η άγνοια κινδύνου, όταν είναι ορατή, σε αδρανοποιεί και δεν πρέπει να εφησυχάζεις ότι δεν µπορεί να παρουσιαστεί.
Ζούµε στην ψηφιακή φάση, όπου κανείς δεν θεωρείται απόλυτα ασφαλής. Ακόµα και οι κυβερνήσεις είναι ευάλωτες από εκείνους που έχουν πολιτικό, οικονοµικό, ιδεολογικό, προπαγανδιστικό, κατασκοπευτικό, τεχνολογικό όφελος, διαφθορά, τροµοκρατία και από οπαδούς κυβερνοεπιθέσεων.
Για τούτο η Κυβέρνηση αδυνατεί ή δεν θέλει να βρει κατάλληλους ν’ αντιµετωπίσει µε στρατηγική µια υποβόσκουσα κρίση.
Χαρακτηριστικά φαινόµενα κρίσης έχουµε στην κρατική λειτουργικότητα. Η θέση του Υποδιοικητή ∆ιαχείρισης Αερολιµένων και Υδατοδροµίων είχε µείνει κενή. Μετά 18 µήνες προ ηµερών, εδέησε η Επιτροπή θεσµών και ∆ιαφάνειας της Βουλής να καλύψει τη θέση από έναν πολυταξιδεµένο αεροναυπηγό που εθήτευσε στην Πολεµική Αεροπορία και υποτίθεται έχει γνώση των πραγµάτων.
∆εύτερη κενή θέση, που κάλυψε η Βουλή κατά πλειοψηφία, ήταν η έγκριση του προέδρου της Εταιρείας Αττικό Μετρό, που παρέµενε κενή επί δύο χρόνια, όταν παραιτήθηκε ο κ. Ν. Ταχιάος διαµαρτυρόµενος για τη δυσλειτουργία των συστηµάτων του µετρό Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
Το βέβαιο είναι ότι για τη λειτουργία του µετρό ευθύνεται η µονοπρόσωπη εταιρεία των αστικών µέσων σταθερής τροχιάς των σιδηροδρόµων και τροχιοδρόµων (ΣΤΑ.ΣΥ.Α.Ε.). Για τη σωστή λειτουργία των δροµολογιών του µετρό απαιτείται επάρκεια συρµών ειδικά για τη γραµµή προς αεροδρόµιο. Για ανεξήγητους λόγους ο διαγωνισµός για την προµήθεια των αναγκαίων συρµών δεν έχει ακόµη αρχίσει και η κυβέρνηση αναζητεί ανεπιτυχώς χρηµατοδότηση.
Είναι κι αυτή µία κρίση για τη δυσλειτουργία, για την οποία ακούστηκε το ανεπανάληπτο κωµικό, ότι «οι περιπτώσεις που εµφανίζονται ως δυσλειτουργίες είναι στην πραγµατικότητα αποτέλεσµα της σωστής λειτουργίας των συστηµάτων ασφαλείας»!!
«∆οξάστε µε κι ας κλαίω»!