Για ίδια πολιτική στον τομέα της Υγείας και του ΕΣΥ με αυτήν των Τεμπών, κάνει λόγο ο πρόεδρος της Ένωσης εργαζομένων Βενιζελείου Δ. Φλιτζάνης.
Όπως αναφέρει αναλυτικά στην ανακοίνωσή του:
«Το πόρισμα της Πυροσβεστικής για το έγκλημα των Τεμπών έρχεται να σφραγίσει αυτό που ξέραμε από την πρώτη στιγμή: δεν ήταν δυστύχημα, ήταν κρατικό έγκλημα. Ήταν το αποτέλεσμα της ίδιας πολιτικής που μετράει τις ανθρώπινες ζωές σαν λογιστικό μέγεθος, σαν “κόστος” στις στήλες των ισολογισμών.
Οι εργαζόμενοι, οι συνδικαλιστές, οι άνθρωποι της πρώτης γραμμής, είχαν προειδοποιήσει. Πριν τα Τέμπη, προειδοποιούσαμε. Μετά τα Τέμπη, συνεχίζουμε να προειδοποιούμε. Και η απάντηση της πολιτείας; Καταστολή, διώξεις, φίμωση. Το νέο νομοσχέδιο για το πειθαρχικό δεν είναι απλώς “ρύθμιση”. Είναι εργαλείο εκφοβισμού, μια προσπάθεια να ποινικοποιηθεί η φωνή μας, η αντίσταση, η αλήθεια.
Ό,τι δεν μπορούν να κρύψουν κάτω από το χαλί, θέλουν να το κάνουν παράνομο.
Ό,τι δεν μπορούν να διαψεύσουν, θέλουν να το φιμώσουν.
Ό,τι δεν μπορούν να διορθώσουν, θέλουν να το καταστείλουν.
Η ίδια πολιτική που άφησε τρένα χωρίς συστήματα ασφαλείας, είναι η πολιτική που αφήνει νοσοκομεία χωρίς προσωπικό. Στο ΕΣΥ, οι ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και τεχνικό προσωπικό είναι τραγικές. Οι εργαζόμενοι εξαντλημένοι, τα τμήματα λειτουργούν στο όριο, η ασφάλεια των ασθενών δοκιμάζεται καθημερινά. Στην υγεία, στα σχολεία, στους δρόμους, στα εργοστάσια – παντού – βλέπουμε την ίδια συνταγή: λιγότερη προστασία, λιγότεροι πόροι, λιγότεροι άνθρωποι.
Και την ώρα που θρηνούμε νεκρούς, η συγκάλυψη συνεχίζεται. Στα Τέμπη, στα “εργατικά ατυχήματα”, στις ΜΕΘ που δεν επαρκούν, στις ζωές που χάνονται επειδή η πολιτεία επιλέγει να θυσιάζει το κοινωνικό κράτος στον βωμό της αγοράς.
Δεν είναι ανικανότητα. Είναι επιλογή.
Μια επιλογή που έχει ονοματεπώνυμο, υπογραφές, ευθύνες.
Κι αν τους αφήσουμε, θα συνεχίσουμε να μετράμε νεκρούς.
Η φωνή μας, η συνδικαλιστική δράση, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας δεν θα φιμωθούν. Δεν θα μας τρομοκρατήσουν. Δεν θα μας κάνουν συνένοχους στη σιωπή τους.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, όλους τους πολίτες, όλα τα σωματεία:
Να αντισταθούμε. Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη ζωή, στην εργασία, στην ασφάλεια, στην αλήθεια.
Δεν ξεχνάμε – Δεν συγχωρούμε – Δεν σιωπούμε.
Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους.
Κάτω τα χέρια από τα σωματεία.
Κάτω τα χέρια από τη φωνή μας».
