Μαρκοπούλου: διάλογος και ζητούµενα

Τι µένει από την κουβέντα για τη χρήση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου;
Μένει να αφήσει η δηµοτική Αρχή στην άκρη την κουβέντα και να στρωθεί στη δουλειά.
Όταν λέµε πάρκο, εννοούµε πάρκο.
Τα υπόλοιπα τι νόηµα έχουν;
Και την ώρα που ακόµη µια σεµνή απορία έπαιρνε τέλος, έµεινε η απορία.
Τι τα θέλαµε όλα αυτά; Για να δηµιουργήσουν εντυπώσεις.
Όµως ο χρόνος κυλά και η λοιµογόνος εσωστρέφεια της απάθειας συνεχίζεται.
Όλα για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου έχουν ξεκινήσει λάθος. Εννοώ η ‘‘περοκίνι’’ ιδέα για χώρο στάθµευσης αυτοκινήτων. Το Στρατόπεδο (σαν χρήση) δεν πορεύεται όπου φυσάει ο άνεµος µε βάρκα την ελπίδα.
Η αξιοποίησή του έχει συγκεκριµένες αναφορές στην τοπική κοινωνία.
Υποψιάζοµαι λοιπόν ότι το ζητούµενο δεν είναι να περιγράψει ο καθένας το αδιέξοδό του.
Αυτά τα ξέρουµε.
Το ζητούµενο είναι να ακούσουµε τα «θέλω» της τοπικής κοινωνίας και µε σεβασµό να δώσουµε λύσεις στα προβλήµατα της πόλης.