«Η σωτηρία του Ανθρώπου
βρίσκεται µέσα του
και ο χαµός του επίσης»
Γ. Σεφέρης
Ο καθένας από εµάς έχει το δικό του δρόµο, είτε ζούµε στενά συνδεδεµένοι µε άλλους ανθρώπους, είτε αγαπάµε πολύ άλλους ανθρώπους, είτε εξαρτόµαστε από άλλους ανθρώπους. Ο δρόµος του καθενός είναι τόσο ξεχωριστός όσο και µοναδικός. Αν και προστίθεται στο συλλογικό, η πορεία της ζωής µας είναι αυστηρά ατοµική υπόθεση. ∆εν µπορεί κανείς να παρέµβει αλλά και ούτε να υπάρξει για εµάς δικαιολογία ότι η επιρροή ενός ή περισσοτέρων ανθρώπων είναι η αιτία του αποπροσανατολισµού ή της αποτυχίας µας. Ενναλακτικές για ό,τι µας µπερδεύει υπάρχουν σε κάθε περίπτωση και σε κάθε φάση της ζωής µας. Άλυτα προβλήµατα όµως, δεν υπάρχουν, αλλά σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που επιθυµούν να παραµένουν σε δύσκολες καταστάσεις ώστε να µπορούν να δικαιολογήσουν την ύπαρξη τους. Λίγα πράγµατα εώς και τίποτα µπορούµε να κάνουµε για αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί απλά δεν µπορούµε να βοηθήσουµε όποιον δεν θέλει να βοηθηθεί, ούτε µπορούµε να σώσουµε όποιον δεν επιθυµεί τη σωτηρία. Ο κόσµος γύρω µας είναι γεµάτος µε ανθρώπους που περιµένουν και βασίζονται σε κάποιον άλλον για να γίνουν ευτυχισµένοι. Πόσοι πολλοί άνθρωποι συνδέουν την ευτυχία τους µε άλλους και εξαρτώνται από τις επιθυµίες τις πράξεις και τα συναισθήµατα των άλλων; Πόσοι άνθρωποι ψάχνουν κάποιον έξω από αυτούς για να τους κάνει ευτυχισµένους; Με αυτή τη σκέψη και πολύ περισσότερο όταν αυτή η σκέψη γίνεται πράξη, αρχίζει η ζωή µας να υφίσταται σαν µια τραγική ψευδαίσθηση. Η ευτυχία µας και αντίστοιχα η δυστυχία µας πάντα θα εξαρτάται αποκλειστικά και µόνο από εµάς τους ίδιους. ∆εν έχουµε δικαίωµα ούτε να απαιτούµε από τον άλλον, όπως δεν µπορούµε και να πάρουµε από τον άλλον την ευτυχία ή τη δυστυχία που βρίσκεται µέσα του. Γιατί µόνο µέσα µας βρίσκεται και η ευτυχία και η δυστυχία µας και καµία σχέση δεν έχει ούτε µε εξωτερικούς παράγοντες αλλά ούτε και µε άλλους ανθρώπους. Οι σχέσεις µας µε τους άλλους, όσο κοντινοί µας κι αν είναι, δεν µπορεί να είναι σχέση συµπλήρωσης αλλά µόνο σχέση εκπλήρωσης. Το κενό µέσα µας δεν µπορεί κανένας, όσο και να το επιθυµεί, να µας το καλύψει. Ο δρόµος µας λοιπόν, αλλά και ο προορισµός µας θα οριστεί µόνο από εµάς τους ίδιους. Οι ευθύνες µας πάλι, µόνο εµάς τους ίδιους θα βαρύνουν και η λύτρωση µας θα αφορά µόνο εµάς. Ο κόσµος µας είναι ένας κόσµος γεµάτος µε ανθρώπους που φοβούνται αυτό το άγνωστο στοιχείο που υπάρχει µέσα τους και η κοινωνία µας, είναι µια κοινωνία που συντηρεί και εκθειάζει αυτή τη θέση. Ας σταθούµε λοιπόν στα πόδια µας όσο είναι καιρός, όσο προλαβαίνουµε να κερδίσουµε τον αληθινό αγώνα της ζωής που δεν είναι άλλος από την κατάκτηση του ίδιου µας του εαυτού.
