Ο Χορευτικός Όµιλος Χανίων “Ο Ψηλορείτης”, µετά τη συµµετοχή του σε παιδικό Φεστιβάλ στο Μαυροβούνιο, αποδέχτηκε µε χαρά την πρόσκληση από το Φεστιβάλ “Swieto Dzieci Gor/Festival of the Children of Mountains”στην Πολωνία. Τα µικρά παιδιά µε ενθουσιασµό ετοιµάστηκαν γι’ αυτό το ταξίδι, όπου θα τα συνόδευαν και οι γονείς τους.
Η 37µελής οµάδα (17 παιδιά και 20 συνοδοί) µε την εταιρεία AEGEAN προσγειώθηκε στις 19 Ιουλίου στο αεροδρόµιο της Βαρσοβίας. Η υποδοχή που µας επεφύλαξαν µας εξέπληξε. ∆ύο διερµηνείς θα ήταν πάντα µαζί µας. Μοίρασαν στα παιδιά δώρα, γλυκίσµατα, αναψυκτικά και µετά από µία ευχάριστη διαδροµή που κυριαρχούσε παντού το πράσινο φτάσαµε στην πόλη Nowy Sacz. Τακτοποιηθήκαµε µε χαρά στα δωµάτιά µας και άρχισαν οι πρώτες γνωριµίες µε παιδιά των χορευτικών από Ισπανία, Αφρική, Μολδαβία, Σερβία, αλλά και πέντε χορευτικών από την Πολωνία που συµµετείχαν στο Φεστιβάλ.
Τη δεύτερη µέρα έναρξη του Φεστιβάλ το µεσηµέρι σε µία όµορφη τελετή υποδέχτηκε η επιτροπή του Φεστιβάλ τις αντιπροσωπείες των συµµετεχόντων. Έγινε ανταλλαγή δώρων µε αναµνηστικές φωτογραφίες και κέρασµα. Το απόγευµα όλα τα γκρουπ µετέβησαν στην εκκλησία. Έγινε λειτουργία και ακούστηκε µία προσευχή από ένα παιδί κάθε χώρας στη γλώσσα του. Στη συνέχεια ακολούθησε παρέλαση, όπου παρακολούθησε πλήθος κόσµου. Τα παιδιά µας υπερήφανα µε την ελληνική σηµαία να κυµατίζει και το λάβαρο του Οµίλου, κέντριζαν το ενδιαφέρον του κόσµου ενώ αντηχούσαν οι ήχοι της λύρας και του λαούτου µε µαντινάδες και τραγούδι τόσο από τους µουσικούς, όσο και από τους γονείς των παιδιών, που σχολιάστηκε πολύ θετικά. Μια τόσο όµορφη παρέα που έφερνε τον αέρα και τον πολιτισµό της Κρήτης σε µια µακρινή χώρα. Τα χορευτικά συγκεντρώθηκαν σε µία υπαίθρια εξέδρα, όπου παρέλαβαν το κλειδί της έναρξης του Φεστιβάλ. Μία ξεχωριστή τελετή που ενθουσίασε τα παιδιά και έζησαν κάτι το ανεπανάληπτο. Κάθε χορευτικό είχε πεντάλεπτη παρουσία. Τα παιδιά µας µε πείσµα και πίστη ανέβηκαν στην εξέδρα και µέσα από τον Μαλεβυζιώτη και τον Πεντοζάλη από τ’ αγόρια έδωσαν ένα κοµµάτι από την ψυχή τους που µύριζε Κρήτη και ξεσήκωσαν τον κόσµο που καταχειροκροτούσε και να τα πρώτα συγχαρητήρια για την άψογη παρουσία τους.
Τρίτη µέρα. Εκδροµή στο χωριό του βουνού. Μία απέραντη έκταση φυτεµένη από σπίτια ξύλινα που τα έφεραν όπως διασώθηκαν απ’ όλη την Πολωνία, όπως τα είχαν κατασκευάσει οι πρώτοι κάτοικοι. Κάθε σπίτι διέθετε όλο τον εξοπλισµό του, ανάλογα µε την κοινωνική τάξη των ανθρώπων, που µεγάλωνε, την περιέργειά µας όσο τα παρατηρούσαµε. Μας καλωσόρισαν ιδιαίτερα καθότι είµασταν οι πρώτοι Έλληνες που τα επισκέπτονταν. Το βράδυ δεν είχαµε εµφάνιση και παρακολουθήσαµε µε ενδιαφέρον το πρόγραµµα άλλων χωρών.
Τέταρτη µέρα. Αναχωρήσαµε για το παραδοσιακό τουριστικό χωριό Κρινίτσα-Γκόρα Πάρκοβα. Ανεβήκαµε µε τελεφερίκ στο ύψωµα, όπου τα παιδιά χόρεψαν και στη συνέχεια διασκέδασαν στις τσουλίθρες. Το απόγευµα σ’ ένα ζεστό θέατρο δώσαµε παράσταση 15 λεπτών, ξεναγηθήκαµε στο χωριό, όπου υπάρχουν τα περίφηµα ιαµατικά λουτρά και επιστρέψαµε στην πόλη. Το βράδυ είχε στηθεί ένα µεγάλο πάρτι για την διασκέδαση όλων των χορευτικών. Έδωσε την ευκαιρία σ’ όλα τα παιδιά να γνωριστούν, να επικοινωνήσουν µε τη γλώσσα της µουσικής και των χορευτικών βηµάτων, να γίνουν µια µεγάλη παρέα που µοναδικός κωδικός διασκέδασης και επικοινωνίας ήταν η µουσική και ο χορός. Η Σούστα και ο Σιγανός έφεραν ενδιαφέρον σε όλους που το απόλαυσαν.
Πέµπτη µέρα. Έγινε ολοήµερη εκδροµή στη Κρακοβία, δυόµιση ώρες απόσταση. Μια πόλη που µας σκλάβωσε µε τη ξεχωριστή Αρχιτεκτονική. Τα κάστρα, τα παλάτια, αλλά και τον δράκο µε τις φωτιές.
Έκτη µέρα. Το πρωί επισκεφτήκαµε το επιστηµονικό κέντρο “Κοκίντεον” κοντά στη Κρακοβία, όπου για µία ώρα τα παιδιά ασχολήθηκαν µε κατασκευές µε µεγάλο κίνητρο ενδιαφέροντος, ενώ οι γονείς γεύτηκαν πολωνέζικες λιχουδιές. Το βράδυ ακολούθησε παράσταση στο θέατρο των 1500 θέσεων για 12 λεπτά. Τα παιδιά πάντα έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους και ο κόσµος τα αποζηµίωνέ µε τα ασταµάτητα χειροκροτήµατα. Πολωνοί µας µιλούσαν για την όµορφη Κρήτη µας που είχαν επισκεφτεί και αναφερόταν µε τα καλύτερα λόγια. Πάντα µέσα από τον πολιτισµό αναπτύσσονται φιλίες, σχέσεις και φιλοφρονήσεις.
Έβδοµη µέρα. Η ηµέρα της Ελλάδας. Τα παιδιά µας ζούσαν ένα όνειρο και ολοένα ερχόταν σε επαφή µε άλλα παιδιά, για να γνωριστούν, για να βγάλουν φωτογραφίες, να µιλήσουν για τον χορό, για τις φορεσιές τους και γιατί όχι να µην δώσουν τα χέρια και να εκφράσουν αυτό που ζουν. Το µεσηµέρι χόρεψαν 15 λεπτά σε υπαίθριο θέατρο. Παρακολούθησε αρκετός κόσµος και βρέθηκαν εκεί µέσα ενηµέρωσης που ήθελαν να µάθουν για τη χώρα µας, για τους χορούς µας, για την ιστορία του Οµίλου µας. Με χαρά υπήρξε ανταπόκριση µε δύο συνεντεύξεις σε ραδιοφωνικό σταθµό της περιοχής και σε εφηµερίδα. Το βράδυ είχαµε παράσταση. Η ζεστή επαφή των παιδιών του Οµίλου µας και ενός χορευτικού της Πολωνίας φάνηκε στην εξέδρα όπου για 3 λεπτά όλα τα παιδιά µαζί χόρεψαν Συρτό και για άλλα 3 λεπτά Πολωνέζικο χορό. Τι όµορφες στιγµές έζησαν τα παιδιά, όταν µόνα τους έγιναν δάσκαλοι χορού και µετέφεραν µε τόση αγάπη και γνώση τα βήµατα και τα βιώµατά τους αναµεταξύ τους. Η παράσταση ήταν πολύ σηµαντική καθ’ ότι οι διοργανωτές θα συµπλήρωναν τις εντυπώσεις τους για την Ελληνική παρουσία. Τα παιδιά µας ποτισµένα µε την γνώση, τη σιγουριά για την απόδοσή τους, η άνεση που είχαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του Φεστιβάλ µπροστά σε τόσο κόσµο, δεν γινόταν να µην ξεχωρίσουν. Τα ατοµικά ταλίµια των αγοριών που µε τόση τέχνη παρουσίαζαν, τα βήµατα και οι στροφές των κοριτσιών ξεσήκωσαν το κατάµεστο θέατρο των 1500 θεατών. Μας ενηµέρωσαν ότι στο θέατρο αυτό εκτυλίσσεται κάθε χρόνο ο διαγωνισµός τραγουδιού της Πολωνίας για την Eurovision. Τελειώνοντας πάλι αναµνηστικές φωτογραφίες µε τον ∆ήµαρχο της πόλης που ήρθε να συγχαρεί τα παιδιά που τον εξέπληξαν όπως είπε.
Όγδοη µέρα. Το µεσηµέρι ο ∆ιευθυντής του Φεστιβάλ και η οργανωτική επιτροπή δέχτηκαν στα γραφεία του Φεστιβάλ τους υπεύθυνους των χορευτικών για µια συζήτηση, έναν απολογισµό του Φεστιβάλ (που δεν ήταν διαγωνιστικό). Τα ζεστά λόγια που ακούστηκαν και από τα 5 µέλη της επιτροπής για τα παιδιά του Ψηλορείτη µας έδωσαν φτερά ενθουσιασµού και περηφάνειας. Μας συνεχάρησαν για την άριστη παρουσία, την πειθαρχία των παιδιών και την συνεργασία που είχαν. Με ενδιαφέρον παρατήρησαν τη διαφορά αγοριών-κοριτσιών. Οι κοπελιές ελαφροπατούσες µε χαµόγελο και χάρη, ενώ το ατοµικό των αγοριών είχε πάθος και ρυθµό. Ακόµη µίλησαν για τους µουσικούς που µε τη λύρα και το λαούτο τους καθήλωσαν, καθώς πρώτη φορά αντίκρυσαν αυτά τα µουσικά όργανα. Το βράδυ η τελευταία 12λεπτη παρουσία καθήλωσε το κοινό ενώ τα παιδιά ζούσαν κάτι το µοναδικό. Έγινε απονοµή αναµνηστικών και η έκπληξη ήταν ένα πλεκτό χειροποίητο αρνί. “Το αρνί του βουνού” που τώρα θα κοσµεί το χώρο του Οµίλου µας.
Ένατη µέρα. Εκδροµή στο αλατωρυχείο. Κατεβήκαµε 160 µέτρα βάθος και οι εικόνες που ζήσαµε ήταν ξεχωριστές που συµπλήρωναν την επεξήγηση του ξεναγού σε κάθε επίπεδο. Επιστρέφοντας στον χώρο διαµονής δεν πιστεύαµε ότι τελείωνε αυτό το όµορφο ταξίδι, όσο αφορούσε τον χρόνο.
Στη σκέψη και στο µυαλό όλων µας θα µείνουν για πάντα οι όµορφες στιγµές που περάσαµε, κάθε στιγµή και µία ιστορία.
Για την πόλη του Φεστιβάλ που µας υποδέχτηκε µε τους χαριτωµένους ανθρώπους, για την άψογη φιλοξενία που δεχτήκαµε όλοι παιδιά και γονείς, για τα εκλεκτά φαγητά που µας πρόσφεραν, την αγάπη που έδωσαν σ’ όλα τα χορευτικά, για τις ξεναγήσεις και τις εκδροµές. Ακόµη µία εµπειρία που µε χαρά και ευχαρίστηση συµµετείχαµε σ’ ένα από τα καλύτερα Φεστιβάλ που έχει συµµετάσχει ο Ψηλορείτης και έκανε τα παιδιά µας να νιώσουν χαρούµενα και ευτυχισµένα. Με χαρά δεχτήκαµε προσκλήσεις σε παιδικά Φεστιβάλ στην Ισπανία και στην Μολδαβία.
∆έκατη µέρα και τα µέλη του Ψηλορείτη επέστρεφαν στα Χανιά στις 28 Ιουλίου µε πολλή δύναµη, ενθουσιασµό και ικανοποίηση από µία τόσο επιτυχηµένη παρουσία, σ’ ένα τόσο οργανωµένο Φεστιβάλ ενώ στο αρχείο του Οµίλου τα βίντεο και οι αµέτρητες φωτογραφίες, τα δώρα και αναµνηστικά θα δείχνουν το ευχάριστο αποτέλεσµα αυτού του ταξιδιού που ήταν και µία µεγάλη προβολή για τον τόπο µας.
Ένα µεγάλο ευχαριστώ στην οργανωτική επιτροπή του Φεστιβάλ, σε όλα τα παιδιά που συµµετείχαν, στους γονείς τους, αλλά και στους µουσικούς που συνόδευαν ακούραστα τα παιδιά τον Χάρη Χαβρεδάκη στη λύρα και τον Ανδρέα Κωνσταντουδάκη στο λαούτο.
