Την ευκαιρία να γνωρίσουν και να εξοικειωθούν με πρακτικές και μεθόδους για την καλλιτεχνική εκπαίδευση ατόμων με ή χωρίς αναπηρία, είχαν όσοι βρέθηκαν χθες στο βιωματικό σεμινάριο που διοργάνωσε στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων η Εθνική Λυρική Σκηνή.
Το σεμινάριο απευθύνονταν σε επαγγελματίες εκπαίδευσης ατόμων ΑμεΑ, εκπαιδευτικούς καλλιτεχνικής και μη τυπικής εκπαίδευσης καθώς και σε επαγγελματίες του πολιτισμού. Οι εκπαιδευτές εστίασαν στην επιμόρφωση των συμμετεχόντων πάνω σε θέματα καλλιτεχνικού εκπαιδευτικού σχεδιασμού, διαχείρισης και εμψύχωσης εργαστηρίων που απευθύνονται σε μικτές ομάδες ατόμων με ή χωρίς αναπηρία.
«Σκοπός μας είναι να δώσουμε στους συμμετέχοντες κάποια εργαλεία της τέχνης του μουσικού θεάτρου. Τα εργαλεία αυτά είναι πρακτικά αλλά υποστηρίζονται κι από ένα θεωρητικό υπόβαθρο», εξήγησε η μουσικοπαιδαγωγός Δάφνη Τσιούνη η οποία εργάζεται με ευπαθείς κοινωνικές ομάδες στο πεδίο της μουσικής στην κοινότητα τα τελευταία 13 χρόνια. Ερωτηθείσα τι δυνατότητες ανοίγονται μέσα από τις μικτές καλλιτεχνικές ομάδες η κα Τσιούνη απάντησε: «Μαθαίνει πάρα πολύ ο ένας από τον άλλο. Αυτή είναι μια δυνατότητα που δίνουν οι συμπεριληπτικές μικτές ομάδες τυπικών και άτυπων μελών. Μπαίνει ο ένας στη θέση του άλλου, δημιουργείται μια νέα ταυτότητα και συνδέονται με έναν τρόπο».
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Βαλάντης Φράγκος ο οποίος εργάζεται κι ως εμψυχωτής μέσω του θεάτρου σε ομάδες ΑμεΑ συμπεριληπτικές, τυπικές και μη τυπικές, τόνισε ότι αρκετές δεκαετίες τώρα έχει τεθεί το αίτημα για μικτές καλλιτεχνικές ομάδες: «Από το ΄70 κρατάει ως καλλιτεχνικό ρεύμα από τη Βρετανία από όπου ξεκίνησε, ενώ από το 2000 και μετά τέθηκε πιο επιτακτικά το ζήτημα της αναθεώρησης του τι σημαίνει αναπηρία, αρτιμέλεια κ.λπ. και από τότε αρχίζουν να αλλάζουν οι όροι και περιγράφονται αλλιώς τα πράγματα, σε μια λογική να σταματήσει ο αυστηρός διαχωρισμός των ανθρώπων με αναπηρία κι εκείνων χωρίς αναπηρία». Συνεχίζοντας ο κ. Φράγκος επεσήμανε ότι για να εργαστεί κανείς με συμπεριληπτικές ομάδες πέρα από την επαγγελματική επάρκεια χρειάζεται και πίστη σε αξίες και δικαιώματα, όπως η ισότητα.
«Δεν είναι μόνο οι τεχνικές και οι πρακτικές που χρησιμοποιεί κάποιος. Αυτές οι πρακτικές φέρουν και κάποιες αξίες που ανοίγουν έναν άλλο δρόμο», επεσήμανε ο κ. Φράγκος, ενώ καταλήγοντας υπογράμμισε ότι είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μια πολιτική ταυτότητα του ανάπηρου ανθρώπου, «να υπάρχει, δηλαδή, η αξία του ανθρώπου που κοιτάει τον άλλο στα μάτια κι αυτό να είναι αρκετό για να αναγνωριστεί η πολιτική του οντότητα, να αναγνωριστεί ως μια κανονική οντότητα».
Φορέας χρηματοδότησης της εκπαίδευσης εκπαιδευτών είναι το Υπουργείο Πολιτισμού, στο πλαίσιο του Έργου: “SUB.1.1.6 Προσέλκυση ατόμων 65+ και ατόμων με αναπηρία σε δράσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής”, που υλοποιείται στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας “Ελλάδα 2.0” με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης – NextGenerationEU.
