Πολύ τον αγαπώ.
Με ελκύει εξαιρετικά η «ευγένεια» κι η δακρυσµένη του σεµνότητα. Ήθελα να δώσω την τριάντα ηµερών πολιτιστική του ταυτότητα, όπως την έχω σηµειώσει στο καλαντάρι µου. Μου «ξέφυγε» βέβαια η πρώτη βδοµάδα του, µα θα συνεχίσω σαν την… παλιοηµερολογίτισσα µε καθυστέρηση. Αν και σαν παιδάκι αγαπούσα τον Ιούλιο. Τον συνέδεα µε τη θάλασσα, το ψάθινο καπελάκι µου, και τα… τζιτζίκια! Ανηλεώς τα κυνηγούσα για να εξασφαλίσω στα γατάκια µου σπουδαίο πρωινό. Τώρα, από χρόνια, όχι πια.
Σεπτέµβρης, λοιπόν. Γλυκός, γκριζωπός, νοσταλγικός. Αρχίζω µε το πρώτο στριφτό τσιγάρο, στα µέσα του δεκάτου ενάτου αιώνα! Γεγονός η κυκλοφορία του. Ένας αγαπηµένος µου πανάξιος συνθέτης, αποχωρεί… Ο Νίκος ο Μαµαγκάκης, µε επιτυχίες και εκτός χώρας, συνεργασίες σηµαντικές, και ραψωδίες για τον Ροδινό…
Κατά του Αναλφαβητισµού, γράφει το ηµερολόγιο στις 8/9. Ενδιαφέρον, ανθρώπινο, ωραίο!
Η Βούλα Ζουµπουλάκη, µια κυρία της θεατρικής Τέχνης, κλείνει τα ωραία της µάτια, για πάντα.
Μια ηρωίδα τώρα, συµβολικό σπουδαίο πρόσωπο, εκτελείται το 44. Είναι η Λέλα Καραγιάννη! Ας υποκλιθούµε.
Το ιερό τέρας της σκηνής Μαρίκα Κοτοπούλη αποχαιρετά, όπως και η Βέρα Ζαβιτσιάνου, κι ο κορυφαίος λαϊκός βάρδος του 20ου αιώνα, Στέλιος Καζαντζίδης, µας αφήνει γεια…
∆εκατρείς είχε ο µήνας, όταν η «Καλίστη» παραδίνεται στις φλόγες.
«Η Σµύρνη µάνα καίγεται» Τι πόνος!
Σκοτώνεται ο Γ. Κρανιδιώτης, ο άξιος πολιτικός άνδρας, κι η καταστροφή της Βιάννου, αφήνει µια ανοιχτή ιστορική πληγή στη Λεβεντογέννα…
Φεύγει κι ο Καραγάτσης. Μα τι πένα! Ο λόγος του άνθισε στην άρθρωση του ∆ηµήτρη Καταλειφού. Αχ αυτός ο καλλιτέχνης ο ευαίσθητος, ο λιθοξόος, µε τη µεγάλη καρδιά!
Ο Γιαννούλης Χαλεπάς δεν είναι δεν είναι πια εδώ. Στον ουρανό πέταξε.
Την Οριάνα Φαλάτσι, την «ξεπέρασε» ο δυνατός έρωτας της, για τον Αλέκο Παναγούλη. Τον πήρε µαζί της, για πάντα. ∆εκαεφτά του µήνα ήταν. Καθαρές Ακτές, πολύς λόγος σήµερα… Μα και πολύ δάκρυ. Μας αφήνει ο Μάνος Λοΐζος, ταλαιπωρηµένος, νέος, άξιος!
Η Γκρέις του Μονακό σκοτώνεται σε τροχαίο, τόσο νέα, και ο πρώτος Νοµπελίστας µας Γιώργος Σεφέρης, ακουµπά τις παρακαταθήκες του σεµνά στην ελληνικότητα κι ανεβαίνει στα Ουράνια!
Ηµέρα Ναυτιλίας! Αµ, πώς αλλιώς; Η χώρα µας πρωτοπορεί για αιώνες. Τώρα, είναι κι άλλος Νοµπελίστας, που αναχωρεί και συγκινεί βαθιά! Ο Πάµπλο Νερούδα! Τι άνθρωπος! Ποιητής, αγωνιστής, δηµιουργός µε ατελείωτο φως στη διαχρονική του υπόσταση! Το χιλιανό αστέρι, πάντα θα «βγαίνει» κάθε ξηµέρωµα! Αυγερινός!
∆ολοφονείται κι ο Παύλος Μπακογιάννης τι κρίµα, κι η καρδιά που «γιορτάζει» σήµερα 29 του µήνα, µατώνει και γι’ αυτήν την αδικία!
Παράλληλα το καταγάλανο γλυκό βλέµµα του Πωλ Νιούµαν, σβήνει για πάντα! Ο Σεπτέµβρης ο τρυφερός, εκπνέει… Όµως θα συµπληρώσω µε µια διττή τιµή! Αφορά την πρώτη του Οκτώβρη. Ηµέρα των ηλικιωµένων. Τιµή στους γεννήτορες, αγάπη, ευγνωµοσύνη, και Ηµέρα Κυπριακής ∆ηµοκρατίας!
Καλό µήνα, Οκτώβρη πια.
Σήµερα, τώρα 8/9, παρεκκλίνω από το πολιτιστικό µου καλαντάρι. Προσκύνηµα στο θρησκευτικό Συναξάρι! Σαν σήµερα γεννήθηκε µια υπέροχη, καθαγιασµένη παιδούλα!
Πανέµορφη, µικρούλα. Είναι το µεγαλειώδες ΓΕΝΕΘΛΙΟ της Παναγίας!
Η θυγατέρα του Ιωακείµ και της Άννης, προορισµένη από τον Ύψιστο για τον Μεγάλο Ρόλο Της! Θα γεννήσει τον Χρισµένο την Αρετήν, αργότερα.
Θα γεννήσει τον Ιησού τον ΓΙΟ Του, θα πονέσει σαν Μάνα και θα γίνει η Μάνα του κόσµου!
Αυτό το µικρό ένθετο, θυµίζει τα Σεβάσµατα της Χριστιανοσύνης σ’ αυτήν την Ελπιδοφόρα Γέννα! Της Μαρίας, Της µετέπειτα Θεογεννήτορα!
Χρόνια πολλά!
