Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερα πρωτότυπο ταξίδι Φυσικής και Γεωγραφίας, όπως το έζησαν τα Πεµπτάκια των δύο τµηµάτων του ∆ηµ. Σχολείου Ναυστάθµου Κρήτης, µεταξύ των άλλων, και το παρουσίασαν στο τέλος της περυσινής σχολικής χρονιάς, φιλοξενούµε σήµερα. Για µια συναρπαστική και πρωτότυπη δράση ο λόγος. «Το σχολείο που αγαπάµε είναι εκείνο που εµπνέει, που δίνει φτερά και φαντασία στα παιδιά να ανακαλύπτουν, να µοιράζονται και να λάµπουν». Μια απ’ τις φράσεις στο υπέροχο κείµενο – ρεπορτάζ που µου έστειλαν οι γνώστες στους αναγνώστες της στήλης δασκάλες τους, Άννα Νικολακάκη και Μαρία Σαπουνάκη. ∆εν θα το κρύψω ότι έµεινα ιδιαίτερα σ’ αυτήν. Συγχαρητήρια και γι’ αυτήν, αλλά και για όλες τις άλλες δράσεις που κάνατε µε τα περυσινά Πεµπτάκια σας, καλές µου συναδέλφισσες! Να τα χαίρεστε και να σας χαίρονται! Και σε άλλες συνεργασίες τη νέα σχολική χρονιά µε το καλό!
Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος – λογοτέχνης
ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΗΣ
ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ
Ένα γυµναστήριο γεµάτο… πυραυλάκια που εκτοξεύονται, χαρτάκια που κολλούν σε µαγικά µπαλόνια, γέφυρες που σηκώνονται µε σύριγγες, ενεργειακά σπίτια, ηφαίστεια που εκρήγνυνται, αυτοσχέδια αυτοκινητάκια που κινούνται, ποτήρια που… ρουφούν νερό, µαγνήτες, ηλεκτρικά κυκλώµατα, µείγµατα… Και δίπλα σε όλα αυτά, κουτιά! Γεµάτα εικόνες, πρόσωπα, προϊόντα, αρώµατα, γεύσεις, ιστορίες και χρώµατα από νησιά της πατρίδας µας!
Αυτή ήταν η εικόνα που αντίκριζε, όποιος βρέθηκε στον χώρο του σχολείου µας, κατά την παρουσίαση της δράσης: µελέτης νησιώτικης Γεωγραφίας και πειραµάτων Φυσικής, µε τίτλο: «Γεω – φυσιο ∆ηµιουργίες». Μια σχολική εκδήλωση που έφερε χαµόγελα, ενθουσιασµό και, πάνω απ’ όλα, περιέργεια για να γνωρίσουµε τον κόσµο γύρω µας!
ΜΙΚΡΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΣΕ ∆ΡΑΣΗ
Η ιδέα ξεκίνησε στην τάξη, απλά: να γνωρίσουν και να αγαπήσουν τα παιδιά τον µαγικό κόσµο της Φυσικής µέσα από τον πειραµατισµό. Η ανταπόκριση όµως των µαθητών ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ετοίµασαν µε µεράκι περισσότερα από 30 πειράµατα, µε τίτλους όπως «Λες το µπουκάλι να εκραγεί;», «Το turbo µπαλοαυτοκινητάκι», «Φτιάχνω τη δική µου λάµπα λάβας», «Ποιος επιπλέει και ποιος βουλιάζει;», εξηγώντας φαινόµενα όπως η πίεση, ο στατικός ηλεκτρισµός, η καύση, οι δυνάµεις και η ενέργεια, µε λόγια απλά, κατανοητά… και φυσικά ενθουσιασµό. Οι µαθητές δεν ήταν απλοί παρουσιαστές, αλλά ερευνητές και αφηγητές, που µε χαµόγελο και αυτοπεποίθηση εξηγούσαν στους συµµαθητές τους τι συµβαίνει, όταν ένα µπαλόνι βρεθεί σε ζεστό νερό ή πώς µια σύριγγα γεµάτη αέρα µπορεί να κινήσει µια γέφυρα!
ΈΝΑ ΤΑΞΙ∆Ι ΣΕ ΝΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑ∆AΣ…
ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ
Κι εκεί που η επιστήµη εντυπωσίασε, η γεωγραφία µάγεψε. Κάθε παιδί είχε “υιοθετήσει” ένα ελληνικό νησί και το παρουσίαζε… µέσα από ένα κουτί παπουτσιών! Τα κουτιά µεταµορφώθηκαν σε µικρές εκθέσεις µε φωτογραφίες, αντικείµενα, προϊόντα, και χάρτες.
Ήταν εκεί µε η Μυτιλήνη µε το ούζο της, η Σαντορίνη µε τη λάβα και η Χίος µε το άρωµα της µαστίχας και το µαλλί από τα πρόβατα, αλλά και η Ζάκυνθος µε τον ∆ιονύσιο Σολωµό και η Νάξος µε τον γυπαετό. Οι µικροί «ξεναγοί» αφηγούνταν µε χαρά ιστορίες, θρύλους και παραδόσεις συνδυάζοντάς τις µε γεύσεις και αρώµατα, παρουσιάζοντας τα σύµβολα που επέλεξαν να χωρέσουν στο κουτί τους!
ΆΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ
ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Τόσο εντυπωσιακή ήταν η δουλεία των παιδιών και ο ενθουσιασµός τους, που αποφασίσαµε ότι άξιζε να µοιραστούν τις γνώσεις και τις εµπειρίες τους! Προσκλήσεις στάλθηκαν, στήθηκε ο χώρος, πήραµε θέσεις και υποδεχτήκαµε το κοινό!
Η εκδήλωση ήταν ανοιχτή σε γονείς, µαθητές και εκπαιδευτικούς. Τα παιδιά όχι µόνο παρουσίασαν, απολύοντας τον φόβο της έκθεσης , αλλά µοιράστηκαν γνώσεις, συνδέοντας την επιστήµη και τον πολιτισµό µε τρόπο βιωµατικό και πρωτότυπο!
ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ
Γιατί αυτό είναι το σχολείο που αγαπάµε: εκείνο που εµπνέει, που δίνει φτερά και φαντασία στα παιδιά να ανακαλύπτουν, να µοιράζονται και να λάµπουν! ...Που µαθαίνει στα παιδιά να µιλούν , να ακούν, να συνεργάζονται..
Το σχολείο που δεν περιορίζεται σε τοίχους και θρανία, αλλά γίνεται εργαστήριο, λιµάνι και ουρανός.
Είναι το σχολείο που δε βλέπει τη Φυσική σαν αποστήθιση νόµων και θεωριών, αλλά σαν περιπέτεια και ανακάλυψη! Το σχολείο που τολµά να βάλει στα χέρια των παιδιών φωτιά (ελεγχόµενη!), νερό, µαγνήτες, µπαταρίες και σύριγγες, και να τους πει: «∆ες τι µπορείς να κάνεις όταν παρατηρείς, όταν παίζεις δηµιουργικά!»
Και είναι το ίδιο σχολείο που δε βλέπει τη Γεωγραφία σαν απλή αποµνηµόνευση, αλλά σαν µια πρόσκληση για εξερεύνηση. Το σχολείο που εµπιστεύεται στα παιδιά ένα κουτί παπουτσιών και τους λέει: «Γέµισέ το µε όσα έψαξες κι έµαθες. Κάν’ το δικό σου και µοιράσου το ταξίδι µαζί µου!»
Και τα βλέπει να ταξιδεύουν µε τη φαντασία, να γίνονται ξεναγοί, να διηγούνται ιστορίες και παραδόσεις σαν να τις έζησαν. Και τότε το κουτί παύει να είναι απλώς κουτί, και γίνεται παράθυρο! Να µοιάζει µε εκείνα που “προτείνουν” ο Ελύτης και ο Καβάφης!
Γιατί αυτό είναι το σχολείο που αγαπάµε:
Όχι µόνο για όσα διδάσκει στα παιδιά, αλλά για το πώς τα κάνει να νιώθουν όσο τα διδάσκει.
Το σχολείο που µαθαίνει στα παιδιά, όχι µόνο να µαθαίνουν, αλλά να αγαπούν να µαθαίνουν, να ακούν, να µιλούν, να συνεργάζονται, να στηρίζουν…
Συγχαρητήρια στα παιδιά µας!
Ραντεβού τον Σεπτέµβρη για νέες περιπέτειες!
Οι δασκάλες της Ε’ τάξης
Άννα Νικολακάκη
και Μαρία Σαπουνάκη
