Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Σε ρόλους δηµοσιογράφων τα παιδιά της ∆΄ τάξης του 7ου Πειραµατικού ∆ηµ. Σχ. Χανίων στον σηµερινό Παιδότοπο. Κάποιες από τις υπέροχες πραγµατικά δηµοσιογραφικές συνεντεύξεις που πήραν από γνωστά τους πρόσωπα για το επάγγελµά τους, µαζί µε σχετικές ζωγραφιές το περιεχόµενο του. Για την ανάδειξη της δύναµης τής συνεργασίας και της χαράς της οµαδικής δηµιουργίας, κάνει λόγο στο προλογικό του σηµείωµα, ο γνωστός και ως τραγουδοποιός δάσκαλός τους, φίλος µου, Γιάννης Τσαραµανίδης. Τι ευλογία να δίνει συνέντευξη γι’ αυτήν του την ιδιότητα µαζί µε την επίσης γνωστή στους αναγνώστες της στήλης, δασκάλα – στιχουργό σύζυγό του Γιώτα Μπούρα στους µαθητές του… Να χαίρεσαι τα Τεταρτάκια σου και να σε χαίρονται, καλέ µου συνάδελφε!
Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος – λογοτέχνης
Κατά τη διάρκεια της φετινής χρονιάς,οι µαθητές και οι µαθήτριες της Τετάρτης τάξης του Σχολείου µας συµµετείχαν ενεργά στο Εργαστήρι ∆εξιοτήτων. Χωρίστηκαν σε οµάδες κι αφού δόθηκαν γενικές οδηγίες για το πώς παίρνουµε µια συνέντευξη,ανέλαβαν όλη τη “σκληρή δουλειά” τα ίδια! Έγιναν λοιπόν µικροί δηµοσιογράφοι,ετοίµασαν τις ερωτήσεις,πήραν συνεντεύξεις από φιλικά και συγγενικά πρόσωπα για το επάγγελµά τους κι από εκπαιδευτικούς του σχολείου µας ,µια εµπειρία πολύτιµη για τις δεξιότητες επικοινωνίας κι ενεργητικής ακρόασης. Με τον τρόπο αυτό,αναδείχθηκε η δύναµη της συνεργασίας κι η χαρά της οµαδικής δηµιουργίας.
Ο δάσκαλος της Τάξης
Γιάννης Τσαραµανίδης
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ Ο∆ΗΓΟ ΦΟΡΤΗΓΟΥ
Κύριε ∆ηµήτρη, πώς βρίσκατε πού έπρεπε να πάτε,αφού δεν υπήρχαν κινητά GPS κι όλα αυτά; Ήταν λίγο δύσκολο!Είχαµε χάρτες,βρίσκαµε την πόλη,πηγαίναµε εκεί και µετά ρωτάγαµε κάποιον περαστικό που µας βοηθούσε.
Πόσα χρόνια κάνατε αυτή τη δουλειά και πού ταξιδέψατε; Από τα 25 µέχρι το 60 µου εργάστηκα και έχω ταξιδέψει σ όλες τις χώρες της Ευρώπης καθώς και στη Συρία, το Ιράκ και την Ιορδανία.
Ποιες ήταν οι δυσκολίες; Οι πολλές ώρες οδήγησης,ο λιγοστός ύπνος και η ζωή µακριά απ την οικογένεια
Ποια ήταν τα θετικά; Το να ανακαλύπτεις νέους τόπους,διαφορετικές κουλτούρες,ενδιαφέροντες ανθρώπους και πολύ διαφορετικές κουζίνες!
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΡΙΑ
Πόσα χρόνια είστε πυροσβέστρια; Είµαι πυροσβέστρια από το 2014
Γιατί επιλέξατε αυτή την δουλειά; Επέλεξα αυτή την δουλειά γιατί πάντα µου άρεσε η δράση και το να βοηθάω και να προσφέρω σε όσους το έχουν ανάγκη.
Σας αρέσει η δουλειά σας; Αγαπάω την δουλειά µου γιατί µου δηµιουργούνται όµορφα συναισθήµατα κάθε φορά που σώζουµε έναν άνθρωπο ή προστατεύουµε το περιβάλλον από την φωτιά.
Τι κίνδυνο έχει αυτή η δουλειά; Η αλήθεια είναι ότι είναι ένα ριψοκίνδυνο επάγγελµα γιατί αντιµετωπίζουµε πολλούς κινδύνους την ώρα που προσπαθούµε να βοηθήσουµε είτε σε ένα τροχαίο είτε σε µια διάσωση είτε σε µια πυρκαγιά. Πάντα όµως εργαζόµαστε σε µια οµάδα και αυτό µας βοηθάει να αντιµετωπίζουµε καλύτερα τους κινδύνους. Επίσης, έχουµε κατάλληλα µέσα προστασίας όπως είναι το κράνος για να προστατευόµαστε.
Εσείς έχετε κινδυνέψει ποτέ; Ευτυχώς, δεν έχω κινδυνέψει σε κάποιο περιστατικό.
Ποιο είναι το πιο συναρπαστικό περιστατικό που σας έχει συµβεί; Το πιο συναρπαστικό περιστατικό που θυµάµαι ήταν σώσαµε ένα παιδάκι που είχε πέσει µέσα σε ένα πηγάδι. Το παιδάκι νοσηλεύτηκε στο νοσοκοµείο, ευτυχώς έγινε γρήγορα καλά και επέστρεψε στην οικογένειά του.
Σας δυσκολεύει στην δουλειά σας το ότι είστε γυναίκα; Οι περισσότεροι συνάδερφοι µου είναι άντρες, είµαστε πολύ λίγες γυναίκες. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει καλή συνεργασία και σεβασµός χωρίς να µας διαχωρίζουν.
Ο µισθός σας είναι ικανοποιητικός; Νοµίζω η καλύτερη επιβράβευση και ικανοποίηση είναι τα συναισθήµατα που νιώθουµε κάθε φορά που πετυχαίνουµε σε µια αποστολή, παρά ο µισθός που παίρνουµε.
Θέλατε να κάνετε κάποια άλλη δουλειά στην ζωή σας; Η αλήθεια είναι ότι όταν ήµουν µικρή ήθελα πολύ να γίνω δασκάλα.
Αν έχετε παιδιά και ήθελαν να ακολουθήσουν το επάγγελµα σας, τι θα τα συµβουλεύατε; Αν τα παιδιά µου θα ήθελαν να ακολουθήσουν το επάγγελµα µου, θα τους παρουσίαζα τις δυσκολίες της δουλειάς αλλά και τα θετικά σηµεία για να είναι σίγουρα και προετοιµασµένα για αυτό που θα επιλέξουν ως επάγγελµα.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΗΝ κα ΓΙΩΤΑ (ΣΤΙΧΟΥΡΓΟ) ΚΑΙ ΤΟΝ κ. ΓΙΑΝΝΗ (ΤΡΑΓΟΥ∆ΟΠΟΙΟ)
Ποιό ήταν το πρώτο τραγούδι που γράψατε; Οι “Αστροφεγγιές” ,δηλαδή το νανούρισµα της Κατερίνας µας.
Πώς γράφετε τα τραγούδια; Προηγείται ο στίχος ή η µουσική; Έχουµε γράψει και µε τους δυό τρόπους και το αποτέλεσµα µας ικανοποίησε εξίσου!
Κυρία Γιώτα µε ποιά αφορµή ξεκινήσατε να γράφετε; Όταν δουλεύαµε στο Ελληνικό Σχολείο του Λονδίνου έγραψα για να µεταφέρω το συναίσθηµα των παιδιών που ζούσαν µακριά απ την Ελλάδα,αλλά η αγάπη τους ήταν αληθινή και ήθελαν να την εκφράσουν µε τραγούδι. ∆εν έβρισκα κάποιο απ τα υπάρχοντα τραγούδια για τη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου κι έτσι γεννήθηκε το ‘’Γαλάζιο χρώµα”.
Πόσα τραγούδια έχετε γράψει; Είναι γύρω στα τριάντα ,απ τα οποία 11 περιλαµβάνονται στο µουσικό άλµπουµ “Αστροφεγγιές”κι άλλα δέκα παιδικά που ευελπιστούµε να γίνουν σύντοµα µια ολοκληρωµένη µουσική και παιδαγωγική πρόταση.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ Ο∆ΗΓΟ ΤΑΞΙ
Πώς προέκυψε να γίνετε οδηγός ταξί; Έγινα οδηγός ταξί,γιατί ήταν οικογενειακή υπόθεση!
Υπήρξαν στιγµές απογοήτευσης; Ναι,αρκετές,γιατί τα ωράρια είναι εξαντλητικά,ιδιαίτερα το καλοκαίρι και µε συνθήκες καύσωνα!
Ποιό άλλο επάγγελµα θα διαλέγατε; Θα ήθελα να δουλεύω σε ταξιδιωτικό γραφείο.
Πώς σας αντιµετωπίζουν οι συνάδελφοι και οι πελάτες; Οι συνάδελφοι µε αγκάλιασαν απ την αρχή και µε βοήθησαν να µάθω τη δουλειά και τους δρόµους της πόλης! Οι πελάτες συχνά ξαφνιάζονται και είναι λίγο δύσπιστοι,ώσπου να διαπιστώσουν ότι οδηγώ µε σύνεση κι αισθάνονται ασφαλείς!
ΤΑ ΠΑΙ∆ΙΑ: ΟΜΑΡ ΑΜΠΟΥΟΥΦ, ΜΑΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΑΚΗΣ, ΛΕΩΝΙ∆ΑΣΑΝΕΤΑΚΗΣ, ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ ΙΑΚΩΒΙ∆ΟΥ, ΕΡΙΝΑ ΚΟΠΑΤΣΕ, ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΟΣ ΚΟΥΛΟΥΡΙ∆ΑΚΗΣ, ΑΝΘΟΥΣΑ ΚΟΥΡΚΟΥΜΕΛΑΚΗ, ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΡΟΜΥ∆ΑΣ, ΑΝΝΑ ΜΑΛΙΑΡΑΚΗ, ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΟΥΝΤΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑ∆ΑΚΗΣ, ΡΕΓΓΙΝΑ ΠΕΡΑΚΗ, ΚΡΕΣΑΛΝΤΑ ΡΟΝΤΧΑ, ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ, ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΣΑΜΑΡΑ,∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΡΑΤΣΗΣ, ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ. ΦΑΤΙΜΑ ΤΑΡΖΑΛΑΚΗ. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΩΜΑ∆ΑΚΗ. ΚΕΙΣΙ ΧΟΤΖΑΙ
