Ο κάµπος Βαρυπέτρου – Αγιάς είναι η µεγαλύτερη περιοχή της δυτικής Κρήτης µε δυναµικές καλλιέργειες και µάλιστα άµεσα εξαρτηµένες από συνεχή άρδευση.
Οι κύριες καλλιέργειες του κάµπου είναι τα εσπεριδοειδή, το αβοκάντο και λιγότερο τα κηπευτικά.
Μετά την εµπορική απαξίωση του πορτοκαλιού, τα αβοκάντο έγιναν η δυναµικότερη καλλιέργεια τα τελευταία χρόνια. Οι καλλιεργητές δαπάνησαν πάρα πολλά χρήµατα για τη δύσκολη καλλιέργεια, ώστε να φθάσουν στο σηµείο να εισπράττουν ένα αξιόλογο εισόδηµα.
Το περιβόλια και των εσπεριδοειδών και του αβοκάντο έχουν ανάγκη ποτίσµατος όπως οι κήποι. Η όποια στέρησή τους σε νερό επιφέρει µικροκαρπία, άρα παραγωγή µηδενικής αξίας. Το έργο του αναδασµού της περιοχής στηρίχθηκε στη γόνιµη πεδινή γη και στα νερά των πηγών της Αγιάς και τα µεγάλα υδάτινα αποθέµατα κάτω από τη γη των γύρω περιοχών.
Για τη διαχείρηση της άρδευσης του κάµπου, οργανώθηκε ο ΤΟΕΒ Βαρυπέτρου, ο οποίος µέχρι σήµερα υπηρετεί επιτυχώς τον σκοπό του, εξασφαλίζει χαµηλή τιµή νερού στους παραγωγούς και είναι ένας από τους ελάχιστους οικονοµικά οργανισµούς. Σε επόµενο χρόνο δηµιουργήθηκε ο ΟΑ∆ΥΚ προκειµένου να κάνει αναπτυξιακά έργα στη ∆υτική κρήτη και να υδροδοτήσει άλλες περιοχές. Αντλεί µε γεωτρήσεις στην ίδια περιοχή, όσο νερό χρειάζονται τα δίκτυά του. Οι καιροί όµως άλλαξαν και ζούµε τα χρόνια της κλιµατικής αλλαγής και της λειψυδρίας. Με τις ανεπάρκειες του κράτους και τις ανευθυνότητες των υπηρεσιών του, φθάσαµε σήµερα ο νοµός Χανίων να µη διαθέτει ούτε ένα σοβαρό αποθηκευτικό χώρο οµβρίων υδάτων (ταµιευτήρα).
Έχουν ξοδευτεί πολλά εκατοµµύρια ευρώ για να έχουµε µόνο τρύπιους ταµιευτήρες (φράγµα και λιµνοδεξαµενές).
Η υπεράντληση στις πηγές της Αγιάς και στις γεωτρήσεις, στερούν τη λίµνη της απαραίτητης ποσότητας νερού, µε αποτέλεσµα να κινδυνεύει ο σηµαντικός βιότοπος µε τη µοναδική οµορφιά του τοπίου.
Ο ΤΟΕΒ ήδη έχει τεράστια δυσκολία για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της άρδευσης της περιοχής την οποία σήµερα οριακά καλύπτει. Η αγωνία των καλλιεργητών κάθε µέρα µεγαλώνει.
Για τη στέρηση σε νερό της λίµνης όπως φάνηκε στη σύσκεψη προ ηµερών στην Αντιπεριφέρεια, η ευθύνη επιρρίπτεται κυρίως στον ΤΟΕΒ, επειδή αυτός αντλεί από τις πηγές που είναι στο πλάι της. Όµως περισσότερο ευθύνεται ΟΑΚ (πρώην ΟΑ∆ΥΚ) που λίγο πιο πάνω αντλεί πολλαπλάσιες ποσότητες νερού από τα ίδια υπόγεια νερά, µε τις γεωτρήσεις του και διατηρεί χωρίς καµµία µείωση την τροφοδοσία των δικτύων του. Να δεχτούµε πως είναι άλλα το κάτω νερά και άλλα τα πάνω νερά;
Σύµφωνα µε τους επιστήµονες τα χειρότερα δεν έχουν έλθει ακόµη. Ωστόσο οι απαιτήσεις για κατανάλωση νερού κάθε µέρα αυξάνονται. Ο τόπος µας βρίσκεται σε ένα κρίσιµο σηµείο επιλογών.
Η περιβόητη ανάπτυξη, κυρίως η τουριστική προχωρεί χωρίς κανένα σχεδιασµό στις απαραίτητες υποδοµές, εν προκειµένω στη δυνατότητα υδροδότησης των γιγάντιων ξενοδοχείων, των τουριστικών χωριών και των υποδοµών τους.
Με την απλή λογική και µόνο, τα πράγµατα έχουν µια σειρά.
Το πρώτιστο µετά το οξυγόνο της αναπνοής ανθρώπινο αγαθό που είναι το νερό, το δικαιούνται οι άνθρωποι και ακολουθούν οι άλλες ανάγκες.
Όµως, ποιοι άνθρωποι; Οι µόνιµοι κάτοικοι του τόπου και οι δραστηριότητές τους για την επιβίωσή τους.
Οι προστιθέµενοι κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες είναι απλώς οι πελάτες κάποιων ολίγων ντόπιων ή ξένων επενδυτών ξενοδόχων και άλλων επιχειρηµατιών.
Σίγουρα οι πισίνες και τα γκαζόν που µε γεωµετρική πρόοδο αυξάνονται, δεν µπορούν να µπουν µπροστά από τις γεωργικές εκµεταλλεύσεις στην κατανάλωση νερού. Στο κάτω κάτω και οι µικρές ή µεγάλες καλλιέργειες αποτελούν επενδύσεις των αγροτών. Καλοδεχούµενες οι τουριστικές επενδύσεις, καλοδεχούµενοι και οι επισκέπτες ως το σηµείο όµως των αντοχών των υποδοµών και των πόρων του τόπου.
Οι εξελίξεις ως τώρα έχουν δείξει ξεκάθαρα τον προσανατολισµό και τα σχέδια των διοικούντων στον τοµέα των υδάτων.
Στόχος είναι η διαχείρηση του λαϊκού αγαθού του νερού να φύγει από τα χέρια των ντόπιων κατοίκων και να περάσει σε χέρια επιχειρηµατιών που θα το «καναλιάζουν», όπως το ορίζουν τα συµφέροντά τους και οι µεγάλοι πελάτες τους.
Η τιµή του νερού θα γίνει δυσβάσταχτη για τους οικιακούς καταναλωτές και τους αγρότες. Το πρώτο στάδιο του σχεδίου ήδη ξεκίνησε µε την επιχειρούµενη δροµολόγηση της λεγόµενης Ενιαίας ∆ιαχείρησης Υδάτων σε επίπεδο περιφέρειας Κρήτης. Αυτό σηµαίνει κατάργηση των ΤΟΕΒ, ∆ΕΥΑ, δηλαδή κάθε οργανισµού τοπικής διαχείρησης. Έφεραν ολλανδική εταιρεία να µελετήσει υδάτινο δυναµικό της Κρήτης και τις ανάγκες σε νερό και µάλιστα τα κόστος της µελέτης το πλήρωσε µεγάλη κατασκευαστική εταιρεία. Μεγάλη η τύχη µας!
Ο ΟΑΚ που έχει µεγάλη εµπειρία µε µηχανικούς και άλλους επιστήµονες που εµείς τους πληρώνουµε δεν κρίθηκε άξιος για τη µελέτη!
Επίσης όλο και πιο συχνά από επίσηµα χείλη (και της Περιφέρειας), αναπαράγεται το γνωστό, πως ο αγροτικός τοµέας ξοδεύει το µεγαλύτερο µέρος των υδάτινων πόρων. Στόχος είναι να το πάρουµε απόφαση πως τη νύφη της λειψυδρίας θα την πληρώσουν µόνο οι αγρότες.
Και το πιο κουφό. Εµφανίστηκαν προβλέψεις επιστηµόνων, σύµφωνα µε τις οποίες σε 50 χρόνια οι όροι στην Κρήτη θα αντιστραφούν. Πώς η ανατολική θα έχει επάρκεια νερών, ενώ η δυτική θα έχει µεγάλο έλλειµµα; (δηµοσίευση στα Χανιώτικα Νέα)
Έτσι για να µας χρυσώσουν το χάπι, ώστε να µην αντιδράσουµε αν µε την ενιαία διαχείρηση καναλιαστούν νερά προς ανατολάς για τις ανάγκες πάντοτε των επενδυτών. Με όλα αυτά που σήµερα συµβαίνουν, µε αυτά που σχεδιάζουν χωρίς εµάς, έχουµε χρέος όλοι να διαφυλάξουµε χωρίς καµµία έκπτωση το δικαίωµα µας στο νερό που αποτελεί όρο της επιβίωσής µας. Να µην επιτρέψουµε η ύδρευση των σπιτιών µας, όπως και η άρδευση των καλλιεργειών µας, όπως και η ύδρευση των συµπολιτών µας στην πόλη να γίνει επιχείρηση εκµετάλλευσης ιδιωτικών συµφερόντων.
Να µη δεχτούµε ο ΤΟΕΒ Βαρυπέτρου να χαθεί στην όποια ενοποίηση ή να γίνει ο φτωχός συγγενής στη µοιρασία των νερών.
Με δεδοµένα τα προβλήµατα που τρέχουν και µέρα µε τη µέρα µεγαλώνουν στην άρδευση της περιοχής, έγινε την Παρασκευή 29 Αυγούστου πρωτοφανής σε µέγεθος γενική συνέλευση των αγροτών στον ΤΟΕΒ Βαρυπέτρου.
Οι συµµετέχοντες µε φωνή αγωνίας διατρανώσαµε τη θέση µας πως το δικαίωµα στην άρδευση των καλλιεργειών µας από τα νερά της περιοχής µας, προηγείται απέναντι σε κάθε άλλου είδους εκµετάλλευση των συγκεκριµένων υδάτινων πόρων.
