ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗΣ
* διεθνώς γνωστός (διαδικτυακά)
* σατιρικός συγγραφέας
* ιδρυτής του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Εμμετρης Σάτιρας “ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗΣ”
* αλλά και πρωταθλητής στίβου πανελληνιονίκης στις ρίψεις και στο δέκαθλο
* κάτοχος 600 και πλέον λογοτεχνικών και αθλητικών βραβείων
Εκδοση Αθήνα, 2016
Δημιουργική εκτύπωση, βιβλιοδεσία “AdAngelakisdigital.gr”
Προλογικό σημείωμα Πηνελόπης Ντουντουλάκη
α’ που «Η αγάπη, ευτυχώς», μου ’πες, πως «δεν εχάθη»,
γιατί την ανακάλυψες στης λεμονιάς τα άνθη.
Που μου ’δωσες απλόχερα αυτό που μου ’χε λείψει
και ευτυχία έκανες τη μόνιμή μου θλίψη.
β’ …Αλλά αν μπορείς τη ζωή σου να δώσεις
προκειμένου πολλούς να γλυτώσεις…
της ζωής το σκοπό έχεις πιάσει
και γνωρίζεις γιατ’ ήρθες στην πλάση.
γ’ αναζητώντας το απόσταγμα της γνήσιας φιλίας,
…που είναι στ’ αλήθεια τυχεροί αυτοί που τη γνωρίσαν.
δ’ Όμως… εάν μ’ αγαπάς, παίρνω κουράγιο
να κολυμπήσω στο ναυάγιο
και τη ζωή να συνεχίσω
όσα θεριά… κι αν συναντήσω.
5. Ιεροφάντες, αθλητές, στην πιο αγνή ιδέα!
θρησκείας πανανθρώπινης, όλοι ιερωμένοι,
με σας, άξια η ζωή για υψηλά κι ωραία
παίρνει, γιατί μ’ ιδανικά είσαστε προικισμένοι.
6. Ελεος! δυνατοί με τα κανόνια,
Δώστε μας περισσότερη ανθρωπιά,
γαλήνη, καλοσύνη και συμπόνια,
πριν πάτε στα τσακίδια. Αμα πια!
7. …Μα και γιατί εσείς το χρήμα προσκυνάτε,
πάντοτε με τον πόνο μας γελάτε,
τα απανωτοκισμένα σας τα αρπάτε
και τα πολλά που μας χρωστάτε τα ξεχνάτε.
8. Θέλω κάπου ν’ ακουμπήσω, σταθερά να κρατηθώ
γιατί μ’ έχουνε ζαλίσει και θαρρώ πως θα χαθώ.
Μα οπουδήποτε ακουμπήσω είν’ αντικατοπτρισμός
και έτσι χάνεται μαζί του κι ο δικός μου ο σωσμός.
[…] Ακουμπάω στην Ελλάδα, μα μου λέει “εαυτό (ν)
πως δύναται στηρίξει…” και αλλού να στηριχτώ…
Παύλος Πολυχρονάκης: Αθλητικός, σατιρικός, ποιητικός, αλλά πάντα αγωνιστικός και με το νέο του βιβλίο, όπως έγραψε ο καθηγητής Γ. Φίλης στην κριτική για τη συγγραφική αγωνιστικότητα του Παύλου Πολυχρονάκη.
“Άνοιξη Ψυχής” με 105 ποιήματα που δεν χωράει στην άψυχη βουλή… αλλά είναι εμψυχωτική στους κρίσιμους καιρούς που ζούμε.
ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ “ΑΝΟΙΞΗ ΨΥΧΗΣ – 105 ποιΗματα αγΑπης” του ΣατιρικοΥ ποιητΗ ΠΑΥΛΟΥ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗ
Μα πώς να έχω και να έχουμε ΟΛΟΙ μας άνοιξη ψυχής, όταν κάθε ένας και κάθε μία στη χώρα και κάθε συνάνθρωπος στον κόσμο μας, εδώ και χρόνια βιώνουμε την πραγματικότητα μιας απάνθρωπης αγριότητας;
Η οποία έχει γίνει καθολική για την πλειοψηφία των λαών και του δικού μας λαού ιδιαίτερα. Τόσο λόγω της βαριάς οικονομικής κρίσης όσο και της μεταναστευτικής – προσφυγικής κρίσης και της πολεμικότητας που συνεχίζονται. Με δημιουργία μιας βασανισμένης κατατρομοκράτησης, που κυριαρχεί στη σύγχρονη καθημερινότητα. Για να γίνεται ακόμα πιο βασανιστική, όταν αυτή μεταφέρεται και εκδηλώνεται με άγριες κομματικές μορφές στη Βουλή. Οπως έγινε την περασμένη Κυριακή στη συζήτηση των αρχηγών όλων των κομμάτων.
ΑΝΑΓΚΗ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΘΥΒΡΙΣΜΩΝ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Ναι, στη Βουλή! Στον Ναό της Δημοκρατίας, ο οποίος σε καιρούς κρίσης της ίδιας της Δημοκρατίας, μετατρέπεται σε από-Ναο τρομοκρατίας – ύβρεων, λοιδοριών λόγου…
Προσωπικά, απογοητεύτηκα γιατί περίμενα από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς -σε τόσο κρίσιμες στιγμές για τη χώρα- να μην αλληλομαχούν αγοραία και μοιραία, αλλά να αρθούν στα επίπεδα μιας κοινής ιστορικής ευθύνης για μια “άνοιξη ψυχής” των Ελλήνων, χωρίς να αποκρύβονται ούτε οι πολιτικές ούτε οι οικονομικές ευθύνες κανενός. Χωρίς όμως αυτές να δηλητηριάζουν τις ψυχές καθενός…
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΦΛΟΓΑ ΑΓΑΠΗΣ
Εξαιρετικά απογοητευμένος με “χειμώνα ψυχής” για το “μίσος της Δημοκρατίας” -όπως ήταν ο τίτλος και το θέμα του περασμένου Σαββάτου. Δυσκολεύτηκα τι να γράψω.
Για ν’ αποφασίσω να μην γράψω… αλλά σε λίγο, Τρίτη μεσημέρι 12 Οκτωβρίου, ήρθε η “άνοιξη ψυχής” με τα “105 ποιήματα” του Παύλου Πολυχρονάκη:
Όπου “μια φλόγα αγάπης”
τον βαρύ ατελείωτο χειμώνα
τον μετατρέπει σε άνοιξη
και της χαράς “ανθώνα”.
Ανοίγοντας το κομψό βιβλίο του βρέθηκα μπροστά στη φλόγα αγάπης και στον ανθώνα των 105 ποιημάτων που τα φώτιζε αυτή η φλόγα… Η διάθεσή μου άλλαξε αμέσως για να γράψω το σημερινό μου κείμενο.
ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΑΤΙΡΑΣ
Από χρόνια, όταν έκαμα την ομιλία μου για τη σάτιρα στα Χανιά (τότε που ο Πολυχρονάκης είχε ιδρύσει τον παγκόσμιο διαγωνισμό έμμετρης σάτιρας) είχα πει και είχα γράψει αργότερα ένα άρθρο στα “Χανιώτικα νέα” ότι: Ο σατιρικός ποιητής Παύλος Πολυχρονάκης συνεχίζει τη μεγάλη παράδοση του πατέρα της νεοελληνικής σάτιρας του Γεωργίου Σουρή (1853-1919).
Αυτός, ο οποίος εξέδιδε την εβδομαδιαία εφημερίδα “Ο Ρωμηός” και το 1883 ως το 1918, μια σπουδαία σατιρική εφημερίδα, την οποία έγραφε εξ ολοκλήρου ο ίδιος σε έμμετρη μορφή. Με διακωμώδηση όλων των πολιτικών, κοινωνικών και πνευματικών γεγονότων. Μέσα σε μια άλλη εποχή που ο σατιρικός λόγος βάραινε πολύ, ενώ σήμερα τόσο σε τοπικό, εθνικό επίπεδο, είχε μια επίδραση σημαντική, εκτός σήμερα, που δεν “ιδρώνει” κανένα αυτί.
Αυτή την παράδοση του έμμετρου σατιρικού λόγου συνεχίζει με σημαντική αποτελεσματικότητα ο Παύλος Πολυχρονάκης. Για να έχει κάμει τα Χανιά παγκόσμιο κέντρο αναφοράς, με τους εκάστοτε διαγωνισμούς του ποιητικού σατιρικού λόγου που διοργανώνει.
Ενώ, παράλληλα, με την έκφραση του σατιρικού λόγου του: για διεθνή πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις, αναφέρεται με τον ζωντανό σατιρικό λόγο του και σε όλα τα συμβαίνοντα στα Χανιά, στην Κρήτη, στη Μεσόγειο, στην Ευρώπη, στη Ρωσία, στην Αμερική, παντού. Για να έχει γράψει 25 έμμετρα σατιρικά βιβλία, τρία με ευθυμογραφήματα και δύο δραματικά.
Επίσης έχει πραγματοποιήσει περισσότερα από 7.000 δημοσιεύματα επίκαιρα ή επετειακά ακόμα, όμως ως σπουδαίος αθλητής έχει κατακτήσει περισσότερα από 600 πρώτα και δεύτερα βραβεία στον αθλητισμό και σε διεθνείς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
ΠΟΛΥΧΥΜΟ ΠΝΕΥΜΑ Ο ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗΣ
Πολύχυμο πνεύμα ο Παύλος Πολυχρονάκης, ο, πάλαι ποτέ, πρωταθλητής του δεκάθλου και εγρηγορούσα φωνή της έμμετρης σατιρικής πνοής της πόλης και του κόσμου, πραγματοποίησε μια νέα γενναία έξοδο (που στον χώρο της έμμετρης ποιητικής αναζήτησης, με το νέο του βιβλίο “ΑΝΟΙΞΗ ΨΥΧΗΣ – 105 ποιήματα αγάπης”, εντάσσοντας αυτή τη νέα προσφορά του “στον δύσκολο χώρο του ΕΜΜΕΤΡΟΥ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΟΣ”.
Οπως γράφει στο ενδιαφέρον προλογικό της σημείωμα η αγαπητή ποιήτρια, κριτικός και γιατρός Πηνελόπη Ι. Ντουντουλάκη.
Για να προσθέσει ακόμα ότι: Ο Παύλος Πολυχρονάκης εκπλήσσει ευχάριστα με το έμμετρο ποιητικό βιβλίο του στο οποίο καταγράφει φυσικές και ανθρώπινες καταστάσεις, πανανθρώπινες αξίες, ιδανικά αξιοσημείωτα κοινωνικά φαινόμενα. Παγκόσμιες δοκιμασίες, αγώνες, οράματα και προσδοκίες όπου την ίδια στιγμή ψάχνει, φοβάται, υμνεί και προσεύχεται…
“ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΑΓΑΠΗΣ”
Αλλά ο Παύλος Πολυχρονάκης με το νέο του βιβλίο συνθέτει ένα “ποιητικό ευαγγέλιο Αγάπης”, προσκαλώντας τον αναγνώστη, πάντα με τη ρίμα, να προασπίσει όλα αυτά που κάνουν τη ζωή περισσότερο ανθρώπινη και αληθινά σημαντική.
Όμως, στο “αντί Προλόγου” κείμενό του ο Π. Πολυχρονάκης μας λέει: Κάθε Κυριακή εδώ και λίγα χρόνια, ανεβάζω στο διαδίκτυο πέντε σατιρικά ποιήματα και ένα κοινωνικό επίκαιρο ή διαχρονικό, πάντοτε όμως, οικουμενικό. Και στο αρχείο μου υπάρχουν αυτή τη στιγμή περισσότερα από 100 ηλεκτρονικά μηνύματα δικά σας, που με προτρέπουν: Μην ξαναγράψεις σάτιρα, έχεις γράψει για δέκα γενιές. Συνέχισε να γράφεις ποιήματα για τις άφθαρτες αξίες της ανθρώπινης ψυχής: για την πατρίδα, την οικογένεια, το δίκαιο, τη φτωχολογιά, τη συμπόνια και καλά κάνεις που υμνείς την αγάπη σαν υπαρκτό αγαθό, γιατί “μια είναι η αγάπη”.
Κολακεύτηκα κι εγώ από τις παροτρύνσεις σας και για να φανώ αντάξιος της εμπιστοσύνης σας δούλεψα πιο πολύ από κάθε άλλη φορά, ώστε να φτάσει στα χέρια σας το βιβλίο με τα ποιήματα, όπως τα θέλετε, χωρίς να υστερήσω τους φανατικούς της σάτιρας, γιατί πάντα υπάρχουν Σολομώντειες λύσεις.
Η ΦΛΟΓΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΙΓΟΣΤΕΥΕΙ ΟΣΑ ΚΕΡΙΑ ΚΙ ΑΝ ΑΝΑΨΟΥΝ
Για να γράψει στο μήνυμά του ο συγγραφέας: Μη λυπηθείς να δώσεις όλη σου την αγάπη εκεί που την έχουνε ανάγκη, γιατί δεν πρόκειται να σου λείψει, αφού η πραγματική αγάπη μοιάζει με τη φλόγα του κεριού που όσα κεριά και ν’ ανάψουν από αυτή δεν λιγοστεύει”.
Το βιβλίο των 139 σελίδων αποτελείται από 8 ενότητες στις οποίες κατανέμονται τα 105 ποιήματα της συλλογής. Κάθε ενότητα έχει τον δικό της χαρακτηριστικό τίτλο ως κάτωθι:
ΕΝΟΤΗΤΑ 1:
“Αυτός που δεν αγάπησε και άντρας και γυναίκα,
δεν έχει ζήσει μια στιγμή, ζωές κι αν έχει δέκα”.
ΕΝΟΤΗΤΑ 2:
“Θεέ μεγαλοδύναμε, δέξου τις προσευχές μας,
κάνε να γίνουν άνοιξη όλες οι εποχές μας”.
ΕΝΟΤΗΤΑ 3:
“Την ευτυχία, τη χαρά, καλή καρδιά και υγεία,
δώρα ακριβά, όποιος τα βρει Θεού ’χει ευλογία”.
ΕΝΟΤΗΤΑ 4:
“Ξωμάχοι, φτωχογειτονιές κι όλοι οι ξεκομμένοι
φιλοσοφούνε τη ζωή κι είν’ ευτυχισμένοι”.
ΕΝΟΤΗΤΑ 5:
“Αυτοί που απ’ τον αθλητισμό δεν έχουν περάσει
τη γλύκα και την ομορφιά τσ’ άμιλλας έχουν χάσει”
ΕΝΟΤΗΤΑ 6:
“Πάντα υπάρχει τ’ άδικο μέσα στην κοινωνία
και μας γεμίζει συμφορές, τρόμο και αγωνία”.
ΕΝΟΤΗΤΑ 7:
“Απ’ τα παλιά οι Έλληνες δείξαμε πως μπορούμε
για τη γλυκειά πατρίδα μας θυσία να γενούμε”.
ΕΝΟΤΗΤΑ 8:
“Σ’ όσους η άδικη ζωή τους έχει αδικήσει
κάποτε συμπόνια βάλσαμο στον πόνο τους θα χύσει”.
105 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΟΥΝ 105 ΔΡΟΜΟΥΣ…
105 ποιήματα άμεσου λόγου που ανοίγουν 105 δρόμους ανθρώπινης παράδοσης, ανθρώπινης χαράς, ανθρώπινης ευθύνης, δικαιοσύνης, αδικίας, πόνου, ξενιτιάς, αγάπης, έρωτα, λύπης, χαράς, αρρώστιας, γιατρειάς, υγείας, σκοπού και αγώνων ζωής.
Επιλέγω από την 8η ενότητα το πρώτο ποίημα με τίτλο:
Αν μπόραγα
“Αν μπόραγα τα στόματα των κανονιών να φράξω
και τσ’ αρτηρίες τση καρδιάς που κλείνουν να ξεφράξω.
Αν μπόραγα τους άπονους κι άδικους να δικάσω
κι όλου του κόσμου των παιδιών την πείνα να χορτάσω.
Αν μπόραγα να στήριζα όλους τσοι αποσταμένους
και να γιατρέψω τις πληγές σ’ όλους τους πληγωμένους.
Αν μπόραγα όλα τα πικρά και πίκρες να γλυκάνω
κι όλης της γης τις συμφορές πάντα να τις προφτάνω.
Αν μπόραγα τους ισχυρούς, ανθρωπιστές να κάμω!
και στις ερήμους του ντουνιά να πότιζα την άμμο.
Αν μπόραγα να έδινα δουλειά σ’ όλο τον κόσμο
και να μην παίρνει άνθρωπος της προσφυγιάς το δρόμο.
Κι αν μπόραγα ισότητα να βάλω στον πλανήτη
για να μη σέρνει το φτωχό ο πλούσιος απ’ τη μύτη.
Τότε θα με σταυρώνανε σαν το Χριστό και μένα
μα Θεέ μου! αυτά τα θαυμαστά, ας τα ‘χα καμωμένα!
ΑΣ ΤΑ ’ΧΑΝ ΚΑΜΕΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΗΓΕΤΕΣ
Ναι, όλ’ αυτά ας τα ‘χαν κάμει οι πολιτικοί μας ηγέτες και οι αντιπρόσωποι του λαού στο Κοινοβούλιο. Για να μην επαναλαμβάνονται συνεχώς μέσα σ’ αυτό οι αλληλο-υβρισμοί και οι δηλητηριώδεις λόγοι του μίσους, οι οποίοι τελικά, οδηγούν στις απογνώσεις της λαϊκής ψυχής, παρ’ ότι οι καθυβριζόμενοι, επικαλούνται την ωφέλεια του λαού, την προστασία της Δημοκρατίας και τη σωτηρία της χώρας…
ΑΝΟΙΞΗ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΙΣ ΛΟΓΟΙ ΜΙΣΟΥΣ
Όμως, στην πραγματικότητα, όπως χρόνια γράφει στα σατιρικά του κείμενα ο Παύλος Πολυχρονάκης, καυτηριάζονται όλες αυτές τις απογοητευτικές πολιτικές συμπεριφορές και με τα 105 ποιήματα του άμεσου ποιητικού λόγου, κρίνει και επικρίνει τους λόγους μίσους, για να προτείνει μια διαρκή “άνοιξη ψυχής”, για μια άλλη αντιμετώπιση της άρρωστης ζωής μας που έχει άμεσες ανάγκες ΙΑΣΗΣ, πρωταρχικά του άρρωστου σώματος της πολιτικής μας.
Το βιβλίο “Άνοιξη ψυχής – 105 ποιήματα αγάπης” ανατέμνει και αναζωογονεί, τις διαχρονικές πηγές, αρχαίου και νεωτερικού πολιτισμού για κατάθεση ενός ποιητικού, άμεσου λόγου ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ σ’ έναν τόσο απάνθρωπο χρόνο.
