Επιμέλεια:
Μιχάλης Χατζηδάκης*
lastjudgment1540@hotmail.com
Michelangelo Buonarroti, ´Οι Προφήτες Iωήλ και Ησαΐας´. Σκηνές από τη διακόσμηση της οροφής της Capella Sisitina, 1508 – 1512, Ρώμη.
O Προφήτης Ιωήλ είναι με τον τρόπο που έχει αποδοθεί από τον Μιχαήλ Άγγελο η προσωποποίηση της έγερσης της έμπνευσης. Έχει πρόσωπο χωρίς γένια και είναι μεσήλικας. Ο μεγάλος αριθμός ρυτίδων στο πρόσωπό του μοιάζει να είναι αποτέλεσμα της ψυχικής του κατάστασης. Είναι η φυσιογνωμία των αρχαίων φιλοσόφων. Καθισμένος στο θρόνο του και γερμένος σε μια στάση γραφής μελετάει έναν πάπυρο ξεδιπλωμένο στα χέρια του. Όπως και ο Ζαχαρίας το κορμί του περιφράσσεται μέσα στο κουβούκλιο που δημιουργεί ο μανδύας του, αλλά το σώμα του αρχίζει να ελευθερώνεται, κάτι που υποδηλώνεται από την κίνηση του δεξιού του ποδιού.
Ο Ησαΐας αποδίδεται σε στάση ηγεμονική. Είναι ένας νέος άνδρας με όμορφα χαρακτηριστικά. Το σώμα είναι καθισμένο, ενώ ως πηγή έντασης διακρίνει κανείς αμέσως το δεξί χέρι που σε μια κατεξοχήν μανιεριστική στη σύλληψή της, ανατομικά δύσκολη κίνηση στρέφεται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Δεν ενδιαφέρεται πια για το βιβλίο. Ξάφνου εγερθείς από νάρκη, γέρνει το κεφάλι του και φέρνει το κορμί του στητό σε μια κατάσταση έντασης. Η στάση του υποδηλώνει αντίδραση σε μια ιδέα που μοιάζει να του υποδεικνύει το ημίγυμνο πνεύμα που τον πλαισιώνει. Οι συσπάσεις και η εκφραστικότητα στη γλώσσα του σώματός του δείχνουν πως ο Ησαΐας αντιδρά στην ιδέα που του υποβάλλεται. Ο μακρύς του μανδύας δεν είναι πλέον το βαρύ ρούχο που φυλάκιζε τα σώματα των δύο προηγούμενων προφητών, αλλά ένα ελαφρύ υλικό μέσο που συνοδεύει την εσωτερική του έξαψη.
*Ιστορικός Τέχνης – Αρχαιολόγος Humboldt Universität zu Berlin.
