Ξοφλήσαμε…

Oσο περνούν οι μέρες του Σεπτέμβρη θα καταλαβαίνουμε ότι το «αγκάθι της αξιολόγησης ξανάγινε πληγή». Τούτες τις ήσυχες μέρες θα διαδεχθούν άλλες πιο φορτισμένες, όπου οι πολιτικοί θα κατεβάζουν “μαύρες πλερέζες” όταν η επιθυμία τους συγκρούεται με την πραγματικότητα.
Το ξέρουμε το έργο, το έχουμε ξαναδεί. Oχι μια, αλλά τέσσερις και πέντε φορές. Η ανάπτυξη το τελευταίο τρίμηνο ήταν στο 0,8%. Αν είχαμε πάει πιο γρήγορα στη δεύτερη αξιολόγηση σίγουρα θα κατέγραφε καλύτερο σκορ.
Τώρα πια το ξέρουμε καλά αφού όλα τα γιατροσόφια -τα αντιμνημονιακά- τα δοκιμάσαμε. Ο ασθενής χαίρει άκρας υγείας αλλά απεβίωσε… Ας πούνε και καμιά αλήθεια στον ελληνικό λαό.
Θέλω να πω ότι η μόχλευση μιας πανηγυριώτικης διαπραγμάτευσης πάει ξόφλησε, δεν πουλάει πια. Αυτό το ξέρουν όλοι. Και οι ημεδαποί και οι αλλοδαποί.
Το 2018 θα κριθούν πολλά για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Μετά τις εκλογές τις γερμανικές, η Γερμανία θα γίνει πιο “γαλλική” και η Γαλλία πιο “γερμανική”.  Οι Ευρωπαϊκές κρίσεις θ’ αντιμετωπίζονται πια, από ευρωπαϊκούς μηχανισμούς.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να εξακολουθήσει να είναι στο κάδρο της αμφισβήτησης.  Πρέπει να τακτοποιηθεί, να επιστρέψει στην κανονικότητα.  Αυτό δεν μπορεί να συμβεί με παλιμπαιδισμούς εκατέρωθεν.