Το… καμένο χαρτί της Παιδείας

Ολο και κάπου θα έχετε δει να παίζουν “31”. Το παιχνίδι με χαρτιά δηλαδή, κατά το οποίο αν περάσεις αυτόν τον αριθμό “καίγεσαι”. Αυτό συνέβη χθες και με το Υπουργείο Παιδείας καθώς ο απερχόμενος Νίκος Φίλης ήταν ο 31ος υπουργός με το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο από τη Μεταπολίτευση και μετά!
Κάτι οι τεταμένες σχέσεις του με την εκκλησία, κάτι μερικές ακραίες δημόσιες τοποθετήσεις του για ιστορικά ζητήματα, ο Φίλης αποτελεί πλέον παρελθόν. Πίσω του αφήνει σίγουρα και θετικά, αλλά τα “μέτωπα” που άνοιξε είναι κυρίως αυτό που θα έχουμε να θυμόμαστε.
Σε κάθε περίπτωση ο πρώην υπουργός, που έμαθε την… εκπαραθύρωσή του ευρισκόμενος στα Χανιά, δεν χάνεται. Αυτή που δείχνει χαμένη είναι η Παιδεία καθώς η Ελλάδα συνεχίζει να αλλάζει τους υπουργούς Παιδείας σαν τα πουκάμισα, χωρίς κανένα απολύτως εθνικό σχέδιο, με αυστηρά κομματικές επιλογές. Το παράθυρο συνεννόησης που είχε ανοίξει με την ευρύτατη ψήφιση του νόμου Διαμαντοπούλου έχει κλείσει προ πολλού και μαζί του έκλεισαν τα αυτιά των κυβερνώντων απέναντι στις αγωνίες της νέας γενιάς για κάτι που σε άλλες χώρες θεωρείται εδώ και δεκαετίες αυτονόητο.
Ενα σοβαρό και οργανωμένο εκπαιδευτικό σύστημα που θα προσφέρει μόρφωση, ίσες ευκαιρίες και θα αξιοποιεί αυτό τον αστείρευτο πνευματικό και επιστημονικό πλούτο της χώρας, ο οποίος δυστυχώς συνεχίζει να αποτελεί το μοναδικό μας εξαγώγιμο “προϊόν”.