Απαράδεκτες λύσεις οι μέθοδοι της φορολόγησης των περιουσιακών στοιχείων που δεν παράγουν εισόδημα. Σε ξενοίκιαστα διαμερίσματα, σε χερσαία γη από πέτρες και πουρνάρια, που ενδημούν αγριόχοιροι, λύκοι, αλεπούδες και καμιά καφετιά αρκούδα, σε 800 μ. υψόμετρο, που δεν ξέρεις καλά – καλά πού βρίσκεται και που δεν έχει πρόσβαση σε αγροτικό δρόμο. Οχι μόνο δεν υπάρχει αφορολόγητο όριο, αλλά στο μηδενικό εισόδημα του υπόχρεου υποβολής δήλωσης να προστίθενται τεκμήρια διαβίωσης. Στον άνεργο, που έχει ένα σπίτι κληρονομιά απ’ τους γονείς ή τους παππούδες του, όπου διαμένει διατηρεί δε και αυτοκίνητο που απέκτησε όταν εργαζόταν προστίθενται τεκμήριο διαβίωσης… έως 3.000 ευρώ, τεκμήριο κατοικίας ανάλογα με την τοποθεσία, τεκμήριο Ι.Χ. βάσει του κυβισμού και του χρόνου κτήσεως και υπολογίζεται φόρος.
Η φιλοσοφία των φερέλπιδων “μανδαρίνων” της πλατείας Συντάγματος να θέτουν το ερώτημα στον φορολογούμενο πώς ζει! «Από κάπου πρέπει να ’χεις εισοδήματα και δεν τα δηλώνεις». Στην απάντηση ότι βοηθούν οι γονείς ή άλλοι συγγενείς, ανακύπτει και το οξύμωρον ότι η βοήθεια αυτή έχει φορολογηθεί πράγμα που δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν. Εξωφρενικό, αλλά έτσι γίνεται. Κληρονομεί ο γιος που δεν ασχολείται με την αγροτιά το τρακτέρ του πατέρα του και ένα ή δύο σπίτια. Πόσο κοστίζει το τρακτέρ; Τόσο. Πόσο τα σπίτια; Τόσο! Πλήρωσε τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. Δικαιολογούν την υπερφορολόγηση, σαν να λένε “κακώς αποκτήσατε περιουσία”! Να φορολογούνται όσοι κερδίζουν και έχουν. Η παράλογη φορολογία δεν αντέχεται με πλασματικές αξίες. Το ακίνητο, που κάποτε είχε 100 και τώρα έχει 50 δεν μπορεί να φορολογείται με 100! Τα ειδικά προνόμια για ορισμένες ομάδες φορολογούμενων, μεταξύ των οποίων και οι πολιτικοί, συνεχίζουν να ισχύουν. Ο ελληνικός λαός φορολογείται από το πρώτο ευρώ με φορολογικούς συντελεστές μέχρι 42% όταν στην Ευρώπη δεν ξεπερνούν το 22%. Εγινε αντικατάσταση του κ. Στουρνάρα με τον “σαρωτικό” κ. Χαρδούβελη, άλλοτε σύμβουλο του κ. Σημίτη και εμπνευστή του PSI.
Δεν πρόκειται περί νέων προσώπων καλυτέρων, αλλά χειροτέρων των προηγουμένων. Εγινε επανακυκλοφορία της τράπουλας σε άλλο τραπέζι. Δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κοινωνίας ούτε διορθώνουν τα κακώς εξελισσόμενα κεφάλαια της οικονομίας. Οι μεταρρυθμιστές, που ευαγγελίζεται ο κ. Σαμαράς στα δημοσιονομικά, δεν επιτυγχάνονται με ισοπεδωτική φορολογία και με αποφάσεις προς όφελος του πελατειακού κράτους. Είναι οι ίδιες που είχαν παλιά ή νέα πρόσωπα, αλλάζοντας υπουργικές θέσεις. Αντί να μειώσουν άστοχες δαπάνες, συνεχίζουν να συντηρούν μια κυβέρνηση σκληρών μέτρων και να περνούν μεταμεσονύχτια τροπολογίες σε άσχετα ΝΣ που αντί να ανακουφίζουν τις παραγωγικές τάσεις, συγκαλύπτουν δαιδαλώδεις διαδρομές νομιμοποίησης παράνομου πλουτισμού, χωρίς να πείθουν ότι κάτι καλό θα προκύψει. Δεν συλλαμβάνεται το “μαύρο χρήμα” ούτε εκμεταλλεύονται τις λίστες Ελλήνων καταθετών σε ξένες τράπεζες και εξωχώριες εταιρείες. Το μεταρρυθμιστικό έργο είναι, αν μη τι άλλο, απορρυθμιστικό, μας το παρουσιάζουν δε ως μνημονιακή υποχρέωση. Οδηγηθήκαμε στο σημερινό κατάντημα του πολιτικού ναρκισσισμού απ’ τον ψευδοπροοδευτισμό, την “εντυπωσιοθηρία” με αποτέλεσμα, να δοθεί στη χώρα τελειωτικό χτύπημα και να θυσιαστεί ο λαός στον βωμό των “πολιτικών εμπόρων” με φόντο τη χρεωκοπία. Τώρα έρχονται ζηλωτές της λύτρωσής του. Αναπτυξιακή λογική οι στοχευμένες επενδύσεις που μένουν στη μέση; Η ανάπτυξη δεν έρχεται με μαγικό τρόπο. Να φορολογούνται αυτοί που κερδίζουν, αυτοί που έχουν. Η υπερφορολόγηση με πλασματικές αξίες δεν περνάει. Δυστυχώς η κυβέρνηση θα συνεχίσει να είναι μόνο κυβέρνηση μέτρων.
