Σε τι συνθήκες ευδοκιµεί η καλλιέργεια της καφέας;
Το δέντρο της καφέας, όπως ονοµάζεται επιστηµονικά το καφεόδεντρο, είναι ένα εξωτικό φυτό που µπορούµε να καλλιεργήσουµε τόσο στον κήπο όσο και σε γλάστρα στο µπαλκόνι. Το καφεόδεντρο ως τροπικό φυτό δεν αντέχει σε υπερβολικό ψύχος και γενικότερα σε χαµηλές θερµοκρασίες επιβραδύνεται η ανάπτυξη του, καθώς επίσης δεν είναι ανθεκτικό στην αλλαγή θερµοκρασιών που µπορεί να του προκαλέσει πτώση των φύλλων. Για τη φύτευση του καφεόδεντρου στο χώµα επιλέγουµε θέση ηλιαζόµενη για να ευδοκιµήσει και να µας χαρίσει καλή παραγωγή. Το καφεόδεντρο αγαπά τα ελαφρώς όξινα εδάφη και το αφράτο χώµα που διαθέτει καλή αποστράγγιση. Κατά την προετοιµασία του εδάφους, πριν τη φύτευση του καφεόδεντρου, προσθέτουµε καλοχωνεµένη κοπριά ή κοµπόστ για να εµπλουτίσουµε το χώµα µε θρεπτικά συστατικά. Αν και οι αποστάσεις φύτευσης εξαρτώνται από την ποικιλία του φυτού, τα καφεόδεντρα φυτεύονται σε αποστάσεις 2 µέτρων µεταξύ των γραµµών φύτευσης και 1,5 µέτρο µεταξύ των θέσεων φύτευσης µέσα στη γραµµή.
Πότε είναι έτοιµα τα πεπόνια για συγκοµιδή και πώς τα συντηρούµε;
Ξεκινάµε τη συλλογή των πεπονιών 1-2 µήνες µετά την άνθιση, ανάλογα την ποικιλία, όταν το χρώµα τους από πράσινο έχει γίνει κίτρινο. Μπορούµε να καταλάβουµε ότι ένα πεπόνι έχει ωριµάσει, όταν αποκόπτεται µε σχετική ευκολία ο ποδίσκος του, δηλαδή το σηµείο που ενώνεται ο βλαστός µε τον καρπό του πεπονιού. Πρέπει να σηµειώσουµε ότι το πεπόνι συνεχίζει να ωριµάζει µετά τη συγκοµιδή, γι’ αυτό θα πρέπει να το καταναλώνουµε σχετικά άµεσα όταν το κόβουµε, καθώς η υπερωρίµανση του πεπονιού υποβαθµίζει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του και αλλοιώνει τη γεύση του. Όταν είναι ώριµο το πεπόνι, µπορεί να συντηρηθεί µέσα στο ψυγείο για 2-3 µέρες. Αν έχουµε κόψει το πεπόνι σε κοµµάτια και το τοποθετήσουµε στο ψυγείο, πρέπει να το καλύπτουµε µε ειδικό νάυλον για τρόφιµα για να διατηρήσουµε τη συνεκτικότητα και τη γεύση του.
Πώς γίνεται ο πολλαπλασιασµός του γερανιού;
Ένας ιδιαίτερα πρακτικός και οικονοµικός τρόπος για να δηµιουργήσουµε καινούρια φυτά γερανιού είναι µε τη µέθοδο πολλαπλασιασµού µε µοσχεύµατα. Συγκεκριµένα, κόβουµε µοσχεύµατα µήκους περίπου 10 εκατοστών, από τις κορυφές των βλαστών του γερανιού που δεν έχουν λουλούδια, την περίοδο της άνοιξης ή του καλοκαιριού. Αφαιρούµε τα περισσότερα φύλλα ξεκινώντας από τη βάση και τα φυτεύουµε σε µικρές γλάστρες µε µίγµα χώµατος που περιέχει κοπριά, κοµπόστ και περλίτη. Όταν τα µοσχεύµατα του γερανιού ριζοβολήσουν και φθάσουν σε ύψος περίπου 15 εκατοστών, τα κορφολογούµε, δηλαδή κλαδεύουµε τις κορυφές τους, για να αναπτύξουν πλάγιους βλαστούς. Αξίζει να σηµειώσουµε πως το γεράνι ριζώνει σχετικά εύκολα και δεν είναι απαραίτητη η χρήση ορµόνης ριζοβολίας κατά τον πολλαπλασιασµό. Ένας ακόµα πιο απλός τρόπος για να δηµουργήσουµε καινούρια γεράνια είναι να βάλουµε τµήµατα βλαστών σε νερό για λίγες µέρες µέχρι να σχηµατίσουν ρίζες και στη συνέχεια να τα φυτέψουµε απευθείας σε γλάστρα.
