Η κυβέρνηση Βενιζέλου κατά την «χρυσή τετραετία» 1928-1932 της εθνικής ανασυγκρότησης και των πολλών δηµόσιων έργων δεν ξέχασε ποτέ την Κρήτη, Ειδικά ο πρωθυπουργός έκανε συνέχεια προσπάθειες για τη βελτίωση του επιπέδου ζωής των συµπατριωτών του, δίνοντας όπως φαίνεται συχνά έµφαση στα Χανιά.
Έτσι, τον Οκτώβριο του 1929 κατέβηκε στα Χανιά ο διαπρεπής ιχθυολόγος Αθανασόπουλος, ο οποίος έκανε αυτοψία στη λίµνη του Κουρνά και παρέδωσε µια µελέτη, διότι η λίµνη υπερχείλιζε το χειµώνα µε τις βροχές καταστρέφοντας τις καλλιέργειες, ενώ τα στεκούµενα νερά το καλοκαίρι που ξεραινόταν ο ποταµός δηµιουργούσαν έλη µε αποτέλεσµα η ελονοσία να θερίζει τους κατοίκους.
Η τοπική εφηµερίδα «Παρατηρητής» στις 15/12/1929 µε πρωτοσέλιδο άρθρο µε τίτλο «Η Λίµνη Κουρνά». Ανεκµετάλλευτος πλούτος» αναφέρει ότι ήδη από το 1892 είχε επισηµανθεί το πρόβληµα και το 1911 είχε φτιαχτεί ένα αυλάκι, το οποίο οδηγούσε τα περισσευούµενα νερά της λίµνης στον ποταµό ∆ελφίνο και από εκεί στη θάλασσα. Ταυτόχρονα, η εφηµερίδα είχε προτείνει την τοποθέτηση δικτύων στο ποτάµι, ώστε τα ψάρια του γλυκού νερού, χέλια και κέφαλοι να µένουν στο ποτάµι και να περνούν στη λίµνη. Έτσι δεν θα χάνονταν στη θάλασσα κέφαλοι 2,3 και 5 οκάδων, οι οποίοι µαζί µε τα χέλια θα αποτελούσαν χρήσιµη τροφή για τους αγρότες. Αυτές οι προτάσεις όµως δεν εισακούστηκαν από την Πολιτεία και έτσι το αυλάκι γέµισε χόρτα και κλαδιά και βούλωσε, ενώ τα ψάρια του γλυκού νερού χάνονταν στη θάλασσα.
Με αφορµή την επίσκεψη του ιχθυολόγου ο δηµοσιογράφος Μιλτιάδης Παπαδογιαννάκις επαναφέρει το πρόβληµα και τις προτάσεις που είχαν γίνει στο παρελθόν. Ο ιχθυολόγος, ο οποίος είχε σταλεί από το κράτος, στη µελέτη που συνέταξε ανέφερε ότι το βάθος της λίµνης ήταν 10 µέτρα αν και ο δηµοσιογράφος του «Παρατηρητή» τον αµφισβητεί επιµένοντας ότι το βάθος ήταν 30 µέτρα. Πάντως η µελέτη επεκτάθηκε στις παρόχθιες περιοχές και τους παραποτάµους φτάνοντας µέχρι τη Γεωργιούπολη χωρίς όµως να προτείνει τις λύσεις που είχε προτείνει η εφηµερίδα στο παρελθόν.
Κλείνοντας το άρθρο ο συντάκτης αναφέρει ότι µε ελάχιστα χρήµατα µπορούν να καθαρίσουν το αυλάκι και να κάνουν έργα εκβάθυνσης στην εκβολή του στον ποταµό ∆ελφίνο, ενώ δίχτυα θα µπορούσαν να µπουν και στα ποτάµια της Γεωργιούπολης για να συγκρατήσουν τα ψάρια του γλυκού νερού.
*Ο κ. Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης είναι ιατρός ορθοπεδικός,
πολιτισµολόγος
