Υπάρχουν συνθήκες που έχουν ένα µόνο «πρόσωπο», το ειδεχθές της βαρβαρότητας και της φρίκης. Η βία σε οποιαδήποτε µορφή της (µε εξαίρεση την αµυντική, για να γλιτώσει κάποιος τη ζωή του), ο πόλεµος στις σηµερινές του µορφές και η τροµοκρατία είναι συλλήβδην γεγονότα καταδικαστέα. Χωρίς αστερίσκους, χωρίς υποσηµειώσεις. Προξενούν, ανεξαρτήτως κινήτρων, αφορµών, αιτίων, γεωπολιτικών και άλλων παραµέτρων, οδύνη, απόγνωση και δυστυχία. ∆εν εκλογικεύονται και δεν νοµιµοποιούνται, ακόµη κι όταν µασκαρεύονται µε λογής λογής προσωπεία.
Ο Πούτιν εισβάλλει και σφυροκοπά την Ουκρανία. Η Χαµάς σφαγιάζει Ισραηλινούς. Ο Νετανιάχου διαπράττει γενοκτονία. Και οι τρεις συνθήκες -όπως και πολλές ανάλογες στον πλανήτη- επιφέρουν ανθρώπινες απώλειες, εξόντωση αµάχων, ξεριζωµό και ανείπωτες άλλες θηριωδίες. Οι δηµοσιογραφικές εικόνες και περιγραφές που κάνουν τον γύρο του κόσµου είναι αποτρόπαιες και εξοργιστικές. ∆οκιµάζουν τα αντανακλαστικά της ηθικής µας.
Όµως, «συστηµικά» και «αντισυστηµικά στρατόπεδα εξουσίας» µας καλούν να πάρουµε θέση και να ταχθούµε µε µια συγκεκριµένη πλευρά. Είναι σαν να µας καλούν να υπογράψουµε «δήλωση µετανοίας και αποκηρύξεως» της ανθρωπιάς µας.
Πόσο στενόµυαλα σκέφτονται και συµπεριφέρονται!
*Φωτ. αρχείου
