Δάκρυα στα μάτια και μνήμες από δύσκολες εποχές αναβίωσαν για όλους όσους βρέθηκαν χθες στο φρούριο “Ιντζεδίν” στο Καλάμι Σούδας.
Μια επίσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του φεστιβάλ ενταξιακής κουλτούρας “Κωφοί Ακούοντες εν δράσει” με τη συμμετοχή μελών του σωματείου ΑμΕΑ Ν. Χανίων.
Συγκλονιστική η μαρτυρία της κας Αμαλίας Μπασιά – Θεοδωράκη, προέδρου του Σωματείου ΑμΕΑ που θυμήθηκε την εποχή που μικρό παιδί έρχονταν επισκεπτήριο σε δύο θείους της που ήταν κλεισμένοι στη φυλακή για τα πολιτικά τους πιστεύω. «Τελειώνοντας η κατοχή ζούσαμε στους Λάκκους. Δυστυχώς ξεκίνησε ο εμφύλιος σκοτώθηκε ο πατέρας μου, ο παππούς μου, ο αδελφός του πατέρα μου, μείναμε εγώ 4 ετών, ο αδελφός μου 2 και η μητέρα μου και φύγαμε εσωτερικοί μετανάστες στον Φουρνέ. Ο πατέρας μου είχε άλλα δύο αδέλφια τον Νίκο και τον Ιωσήφ ηλικίας 15 και 17 ετών και τους βάλανε φυλακή στο Ιντζεδίν. Αιμορραγεί η καρδιά μου γιατί εδώ μέσα στη φυλακή ερχόμουν με τα πόδια ή με κάτι παμπάλαια λεωφορεία για να κάνουμε επισκεπτήριο στους θείους μου, μαζί με μια κοπέλα από το Ρέθυμνο τη Μαρία που είχε ερωτευτεί το μεγάλο θείο μου. Τελείωσα γυμνάσιο, τελείωσα πανεπιστήμιο, διορίστηκα, παντρεύτηκα και τότε μόνο γύρισαν οι θείοι μου από τις φυλακές. Ο ένας θείος παντρεύτηκε την αγαπημένη του που τον περίμενε τόσα χρόνια, ο άλλος είχε προβλήματα υγείας λόγω της φυλακής και έφυγε από τη ζωή λίγο μετά. Για αυτό λέω ποτέ να μην ξαναγίνει στην Ελλάδα αυτό που έγινε στον εμφύλιο!»
Αναφορικά με το φρούριο Ιντζεδίν η κ. Μπασιά υπογράμμισε πως «η πολιτεία οφείλει να το φτιάξει, να μείνει όρθιο ώστε να θυμίσει πόσο κακό πράγμα είναι η διχόνοια και πόσα ωραία πράγματα κάνουμε οι Έλληνες ενωμένοι. Ποτέ πια εμφύλιοι».
Η κ. Ερμιόνη Παπαδογιαννάκη μετέφερε μια μαντινάδα που έλεγε συγγενικό της πρόσωπο που είχε βρεθεί ποινικός κρατούμενος στο Ιντζεδίν. «“Πορτοκαλιά εφύτεψα στη φυλακή που μπήκα και πορτοκάλια έφαγα και ακόμα δεν βγήκα”. Αυτές ήταν οι φυλακές, ο κόσμος πρέπει να προσέχει αλλά είχε και το συγγενικό μου πρόσωπο μια κακιά στιγμή». Μια άλλη κυρία μετέφερε τη δική της οικογενειακή μνήμη. Τη φυλάκιση από τον τούρκο πασσά ενός συγγενή της «του ονομαζόμενου Γαλάνη που ήταν πανέμορφος, που επειδή ήταν τόσο ωραίος ο Τούρκος εισηγήθηκε να του χαριστεί η ζωή και έτσι έγινε. Και τώρα έχει ένα πανέμορφο τρισέγγονο που είναι ίδιος με αυτόν».
Μιλώντας για τη δράση η κα Αρετή Μαρματάκη, υπεύθυνη σχολικών δραστηριοτήτων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, επισήμανε την ανάγκη προστασίας του φρουρίου και υπογράμμισε πως για το λόγο αυτό αποφασίσθηκε η επίσκεψη στο συγκεκριμένο χώρο.
