“Παρελθόν” πια η “Ωκεανίς”… αφού “σάρωσε” στο πέρασμά της έναν ολόκληρο νομό. Οι προειδοποιήσεις και η επιφυλακή του κρατικού μηχανισμού δεν στάθηκαν ικανές μπροστά στις έντονες και πολύωρες νεροποντές να αποτρέψουν τον θάνατο ενός ανθρώπου αλλά και τις καταστροφές έργων υποδομής, τον αφανισμό περιουσιών, την ταλαιπωρία τόσων νοικοκυριών που έμειναν για πολλές ώρες χωρίς ρεύμα, τηλεπικοινωνίες και συγκοινωνίες. Ο νομός Χανίων “πνίγηκε” στα νερά και στο χάος, μέσα από δύο θεομηνίες -ακραία καιρικά φαινόμενα όπως πλέον τα χαρακτηρίζομε- στα οποία κάθε άλλο παρά συνηθισμένοι είμαστε.
Είναι γεγονός ότι με κάθε νεροποντή και καταιγίδα, σε πολλές περιοχές της χώρας μας επαναλαμβάνεται το ίδιο δράμα: Σπίτια πλημμυρίζουν, δρόμοι μετατρέπονται σε ποτάμια, ακάλυπτοι χώροι γίνονται λίμνες, βράχοι κατρακυλούν. Αυτό το δράμα ζήσαμε – ζούμε και στον νομό μας. Μια ακόμη “βιβλική καταστροφή”, που συνοδεύεται με εκφράσεις τύπου «απόρροια της κλιματικής αλλαγής που έχει φέρει τα πάνω – κάτω», «η ποσότητα της βροχής ήταν τεράστια και απρόσμενη», «ο νομός πρέπει να θωρακιστεί με σύγχρονα έργα».
Ενα πρέπει να καταλάβουμε. Οτι αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών που σήμερα λέμε “ακραία φαινόμενα”, μπορεί να γίνει μόνο με την πρόληψη. Προς αυτήν την κατεύθυνση -μετά τη θλίψη και την αγανάκτηση- οφείλουμε να εργαστούμε.
Μετά τη θλίψη, τι;
Μικρές αγγελίες
