Σε σειρά σηµειωµάτων που έχουµε δηµοσιεύσει από τις στήλες αυτές έχουµε κατακρίνει την απουσία διπλωµατίας στη ρωσο-ουκρανική σύρραξη, που οδήγησε στην εκτίναξη των τιµών ενέργειας και σε σοβαρές ελλείψεις πρώτων υλών, κυρίως λιπασµάτων, αναγκαία για την αυξηµένη αντιµετώπιση των ευρωπαϊκών αναγκών. Η επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας και η ευκολία µε την οποία επιδόθηκαν όλοι αυτοί οι έχοντες και κατέχοντες οδήγησε, ήδη δυο χρόνια µετά, στην απελπιστική κατάσταση την αγροτική τάξη και στην αδυναµία εξεύρεσης των χρηµατικών ροών που είναι αναγκαίες για τη συνέχιση της κάλυψης των πάγιων αναγκών διατροφής.
Παράλληλα, οι αυξηµένες ανάγκες για τη διάσωση του πλανήτη που υποχρέωσε να ληφθούν αποφάσεις, εξαιρετικά δύσκολα εφαρµόσιµες, οδήγησε στη µαζική κινητοποίηση των αγροτών οι οποίοι είναι οι πρώτοι που πλήττονται, αλλά ακολουθούν και οι καταναλωτές που θα είναι οι τελεσίδικα πληττόµενοι από την απραξία και τη λανθασµένη επιλογή των πολιτικών του άξονα Παρίσι – Βερολίνο και των περιστρεφόµενων δορυφόρων τους. Και δεν είναι τυχαίο να διαβάζουµε τίτλους έγκυρων µέσων ενηµέρωσης που λένε ότι «Οι αγρότες έχουν δίκιο να διαµαρτύρονται – αλλά η Πράσινη Συµφωνία είναι λάθος στόχος»¹ και οι αγρότες δεν είναι εναντίον της φύσης.
∆εν είναι τυχαίο ότι µόλις τα τελευταία 15 χρόνια οι αγρότες µειώθηκαν κατά 40%, δεν είναι τυχαίο ότι οι δαπάνες του κοινοτικού προϋπολογισµού κοντεύουν να σπάσουν το ένα τρίτο εκεί που πριν δυο δεκατίες υπερέβαιναν τον µισό προϋπολογισµό της Ένωσης.
Οι αγρότες σε όλη την Ευρώπη αγωνίζονται και βγαίνουν στους δρόµους για να διαµαρτυρηθούν. Αλλά όταν οι πολιτικοί και τα µεγάλα αγροτικά λόµπι κατηγορούν την πράσινη νοµοθεσία της Ευρώπης, δεν παραπλανούν µόνο τους αγρότες, αλλά διακινδυνεύουν την επιβίωσή τους. Η στροφή της ΚΓΠ δείχνει περίτρανα πλέον ότι δεν µπορεί να εξυπηρετήσει σε τίποτα τις αρχές της αυτάρκειας και της επισιτιστικής ασφάλειας. Και όχι µόνο αυτό αλλά διοχέτευσαν τα βασικά κονδύλια προς τους µεγαλύτερους γαιοκτήµονες και τις πιο βιοµηχανοποιηµένες γεωργικές εκµεταλλεύσεις, και επέτρεψαν ταυτόχρονα στις πολυεθνικές του αγροχηµικού τοµέα να σφίγγουν το σκοινί στους αγρότες για τους σπόρους, τα φυτοφάρµακα, τα λιπάσµατα και τα ζωικά φάρµακα.
Και µε την ανοχή των εθνικών αρχών οι ισχυροί λιανοπωλητές και οι εταιρείες τροφίµων είναι σε θέση να επιβάλλουν χαµηλές τιµές στους αγρότες.
Γίνεται κατανοητό λοιπόν, γιατί δυστυχώς έχουµε δίκιο στην αναφορά µας ότι η ενέργεια και τα λιπάσµατα, τα φυτοφάµακα και τα ζωϊκά φάρµακα ακριβώς δίπλα στις λανθασµένες αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας (Κοµισιόν) οδηγεί από το κακό στο χειρότερο. Και βέβαια δραµατικά αρνητικό όλο έπαιξαν τα αγροτικά συνδικάτα στην καρδιά της Κοµισιόν (Copa-Cogeca) που υπερασπίστηκαν µε δόλιο τρόπο τα συµφέροντα µικρής µερίδας αγροτών, µέσα σε ένα άδικο σύστηµα τροφίµων και µιας παραπαίουσας εφοδιαστικής αλυσίδας.
Λύσεις όπως η αγρανάπαυση ή η εγκατάλειψή της ακούγονται ως ανέκδοτο πλέον από τους αγρότες, και από χώρες σαν τη δική µας, όπου έχουµε προβεί σε εκτίναξη προς τα πάνω των εδαφών σε διαρκή και µόνιµη αγρανάπαυση!
Αν δούµε όµως πώς εξελίχθηκε και ο πλούτος των πληθυσµών στην ΕΕ, θα κατανοήσουµε εύκολα ότι έχει διαβρωθεί η ευρωπαϊκή κοινωνία και έχει γυρίσει σε τροµακτικά επίπεδα φτώχειας µέσα σε όλα τα κράτη µέλη. Και πληθαίνουν οι ονοµαζόµενες δράσεις «Καταπολέµηση της φτώχειας»² και της εκκίνησης διαλόγου για την υπεράσπιση του ελάχιστου εισοδήµατος.
Και τώρα που αντιµετωπίσαµε µια παγκόσµια πανδηµία, και τον πόλεµο στη γειτονιά µας, τα συστήµατα κοινωνικής προστασίας αποδεικνύονται ανίκανα να αντέξουν τους κλυδωνισµούς της φτώχειας.
Άρα ήλθε η ώρα να επιτύχει η αµερικανική Μονσάντο µε τους ΓΤΟ ότι είχε αποτύχει τα τελευταία 50 χρόνια: Τη «διάνθιση» της ευρωπαϊκής παραγωγής µε τους ΓΤΟ που η πρόεδρος της Κοµισιόν µεταλλάσσει σε Βελτιωµένους οργανισµούς, για το οποίο θα επανέλθουµε σε προσεχές σηµείωµά µας.
Οι δυο διαπιστώσεις που προηγήθηκαν συνοψίζονται στην αδυναµία συνέχισης της λανθασµένης πολιτικής κατά του αγροτικού τοµέα και στην ανάγκη σοβαρής αντιµετώπισης της αυξανόµενης φτώχειας στους ευρωπαϊκούς πληθυσµούς.
Οι αγρότες πρέπει να δουν ότι ικανοποιούνται τα αιτήµατα επιστροφής στη σπορά πριν είναι αργά, γιατί τα αποτελέσµατα θα φανούν στο άµεσο µέλλον, οι κανόνες από το αγρόκτηµα στο πιάτο πρέπει να παρακάµψουν την αρπάγη του λιανικού εµπορίου και να τη βάλουν µέσα σε πλαίσια, και τέλος να αναληφθούν πρωτοβουλίες τερµατισµού των πολεµικών ταραχών στη γειτονιά µας. Μόνο έτσι θα σταµατήσει η ραγδαία αύξηση των ακροδεξιών και φασιζουσών πρακτικών που βλέπουν να χρυσίζει η αυγή για τα δόλια συµφέροντά τους.
1. https://euobserver.com/opinion/158051?utm_source=euobs&utm_medium=email
2. https://www.socialeurope.eu/fighting-poverty-directive-on-minimum-income-needed
