H Αρθροπλαστική Ισχίου ή Γόνατος, χρειάζεται συνήθως στην προχωρημένη και σε τελικό στάδιο αρθρίτιδα των αρθρώσεων αυτών, αφού έχουν εξαντληθεί τα συντηρητικά μέσα αντιμετώπισης και ο ασθενής υποφέρει και επηρεάζεται σημαντικά η ποιότητα της ζωής του. Συνίσταται στην αφαίρεση τμημάτων της πάσχουσας άρθρωσης και αντικατάσταση με τεχνητά υλικά.
Η συντηρητική αγωγή, η οποία περιλαμβάνει απώλεια βάρους, περιορισμό δραστηριότητας και φυσικοθεραπεία, με ή χωρίς χορήγηση φαρμάκων, μπορεί να δράσει ανακουφιστικά, δίχως όμως να θεραπεύει τη βλάβη της άρθρωσης, η οποία είναι μη αναστρέψιμη.
Ένας εναλλακτικός τρόπος αντιμετώπισης αρθρίτιδας, που δεν είναι ακόμα σε προχωρημένο στάδιο, είναι οι διάφορες βιολογικές θεραπείες (ενδοαρθρικές εγχύσεις). Οι θεραπείες αυτές μπορούν απλά να καθυστερήσουν την εξέλιξη της πάθησης για λίγο.
Τα τελευταία χρόνια, οι αρθροπλαστικές έχουν εισέλθει σε νέα εποχή, μέσω μεθόδων ελάχιστης επεμβατικότητας, όπως πχ η μέθοδος Superpath για το ισχίο. Ουσιαστικά, εκείνο που κάνει τη διαφορά, είναι η προστασία των μαλακών μορίων του ασθενούς κατά τη χειρουργική επέμβαση. Αυτό πρακτικά δεν σημαίνει μόνο μικρή τομή, αλλά και διατήρηση σημαντικών μυών και τενόντων της άρθρωσης, έτσι ώστε να μπορεί ο ασθενής να κινητοποιηθεί γρήγορα μετά την επέμβαση και να νιώθει όσο πιο φυσική γίνεται τη νέα του άρθρωση.
Η μέθοδος SuperPATH αποτελεί ό,τι νεότερο έχει να επιδείξει η χειρουργική τεχνική του ισχίου. Έχει το πλεονέκτημα ότι το ισχίο δεν εξαρθρώνεται σε κανένα στάδιο της χειρουργικής διαδικασίας. Παράλληλα, ο αρθρικός θύλακος του ισχίου παραμένει ανέπαφος (δεν τέμνεται και δεν αφαιρείται). Με αυτό τον τρόπο υπάρχει μεγαλύτερη σταθερότητα της άρθρωσης μετεγχειρητικά και το αίσθημα ότι το ισχίο μετά την ολική αρθροπλαστική είναι πιο «φυσιολογικό» σε σχέση με τις υπόλοιπες χειρουργικές τεχνικές.
Για το γόνατο, η νεότερη και ασφαλέστερη εξέλιξη είναι εφαρμογή στον ασθενή εξατομικευμένων εμφυτευμάτων (Personalised Specific Instrument, PSI), εναρμονίζοντας και εφαρμόζοντας τα εμφυτεύματα με την ειδική ανατομία του ασθενούς. Εξασφαλίζει έτσι την ακριβή και με φυσιολογικές πια σχέσεις ανακατασκευή του γόνατος.
Πλεονεκτήματα των προαναφερθέντων μεθόδων είναι:
-Μικρότερη τομή – μικρότερη επεμβατικότητα
-Μικρότερη διάρκεια χειρουργείου – ελαχιστοποίηση φλεγμονής
-Μικρότερη απώλεια αίματος
-Φυσιολογική αίσθηση, λειτουργία και κινηματική αρθρωσης
-Ταχύτερη κινητοποίηση
Απαραίτητος βέβαια είναι ο ενδελεχής προεγχειρητικός έλεγχος για την ασφάλεια του ασθενούς. Αλλά απαραίτητα είναι επίσης και η γνώση και ο σεβασμός στις χειρουργικές και περιεγχειρητικές αρχές, που καθιερώθηκαν και αποδείχθηκαν μετά από πολυετείς έρευνες και δημοσιεύσεις στην ιατρική βιβλιογραφία.
Η ειλικρινής, εμπεριστατωμένη και επιστημονικά στιβαρή ενημέρωση του ασθενούς, οι ρεαλιστικές προσδοκίες του ασθενούς, η ομαδική φροντιδα υψηλού επιπέδου από ιατρούς, νοσηλευτές και φυσιοθεραπευτές αλλά και οι σχέσεις εμπιστοσύνη ιατρού-ασθενή είναι απαραίτητα στοιχεία για την καλύτερη δυνατή έκβαση.
