ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ: Ο χρόνος των εκλογών

ΜΕ ΕΝΑΝ απρόβλεπτο Ερντογάν, έναν απίθανα προκλητικό Μπαχτσελί – συνεταίρο του (φωτ. 1) και μια εξίσου ανθελληνική τουρκική αντιπολίτευση, το να σκεφτόμαστε εδώ πρόωρες εκλογές, επειδή το επιθυμεί διακαώς η αξιωμτική αντιπολίτευση, είναι μάλλον ένας επικίνδυνος συλλογισμός. Οι εκλογές οφείλουν να γίνονται ομαλά στο τέλος της τετραετίας τους.

ΚΙ ΑΥΤΟ, διότι, έχοντας ψηφισμένο έναν αδύναμο εκλογικό νόμο από την προηγούμενη κυβέρνηση (απλή αναλογική) και υπολογίζοντας το “κενό εξουσίας” που θα προκύψει σ’ αυτές ώσπου να -και αν- σχηματισθεί κυβέρνηση, νομίζουμε πως οποιαδήποτε υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν θα είχε τη νομιμότητα, ούτε και τη δύναμη να αντιμετωπίσει μια αιφνιδιαστική τουρκική απειλή.

ΕΤΣΙ, δεν είναι εύκολο για μια υπεύθυνη (οιασδήποτε αποχρώσεως) κυβέρνηση να παίξει το εκλογικό “παιχνίδι” ξένων, όταν βλέπουμε μια καθημερινή κλιμάκωση των εντάσεων εκ μέρους της Τουρκίας. Φαντάζεστε τι έχει να γίνει στο διάστημα από την πρώτη κάλπη (απλή αναλογική), μέχρι το αποτέλεσμα της άλλης κάλπης (ενισχυμένης αναλογικής), με περίοδο ακυβερνησίας;

ΟΙ ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΕΣ της χώρας, ιστορικά οδήγησαν σε εθνικές τραγωδίες. Αναλογισθείτε μερικά από τα πρόσφατα γεγονότα: με την κατάρρευση της χούντας (Ιούλιος του 1974) και το κενό εξουσίας, είχαμε την κατάληψη/κατοχή του 40% της Κύπρου από τους Τούρκους. Με τη βαριά ασθένεια του Ανδρέα (1996) και το κενό εξουσίας μεχρι το διάστημα της εδραίωσης του Σημίτη, είχαμε το “γκριζάρισμα” των Ιμίων…

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ, ανέκαθεν επιθετικός λαός, καραδοκούν και μόλις αντιληφθούν “κερκόπορτα”, εφορμούν. Ξέρουν πολύ καλά ότι δεν θα τους σταματήσει κανείς, όπως αποδείχθηκε στη Μικρασιατική Καταστροφή, στα Σεπτεμβριανά του 1955, στην Κύπρο, στη Συρία, στη Λιβύη…

ΚΑΘΕ εχέφρονας πολίτης, όσο διαρκεί και αυξάνεται η τουρκική απειλή (λόγοις και έργοις), μάλλον απεύχεται τη διεξαγωγή εθνικών εκλογών. Τα εθνικά παθήματα πρέπει να αρχίσουν να γίνονται και μαθήματα. Ειδικά, όταν έχουμε ένα γείτονα αδηφάγο, αλλά και μια ανερμάτιστη αντιπολίτευση…