Ακραία φτώχεια…

Η φτώχεια είναι τόσο μεγάλη στον ευρωπαϊκό Νότο που οι συντηρητικές κυβερνήσεις στην κεντρική Ευρώπη αναγκάζονται να κάνουν έστω και μικρές υποχωρήσεις προκειμένου να μην διαταραχθεί η ισορροπία εντός της Ευρωζώνης. Μιλάμε για ακραία φτώχεια, για πολύ μεγάλα ποσοστά ανεργίας και υποαπασχόλησης που προβληματίζουν σοβαρά Μέρκελ και Ολάντ, φέρνοντάς τους παράλληλα προ των ευθυνών τους.
Ακόμη και τα πιο σκληρά και ανένδοτα στελέχη της γερμανικής κυβέρνησης αναγνωρίζουν πως, αν δεν γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες προς την κατεύθυνση της παύσης των περικοπών, η ίδια η γερμανική ηγεμονία στην Ε.Ε. θα διαταραχθεί, με απρόβλεπτες συνέπειες για την οικονομία τους. Το έχει συνειδητοποιήσει ήδη η Γερμανίδα καγκελάριος, το ίδιο όπως και ο Γάλλος πρόεδρος, η χώρα του οποίου παραπαίει.
Στον ευρωπαϊκό Νότο όμως όχι απλά απουσιάζουν οι επενδυτικές ευκαιρίες, αλλά και όσες υπήρχαν, πήραν τον μακρύ δρόμο της υπανάπτυξης λόγω της παρατεταμένης ύφεσης.
Στην Ελλάδα δεν είναι τόσο ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο μπροστάρης των αλλαγών, αλλά ότι η Ευρωζώνη από μόνη της με τόσες χώρες σε κρίση, δεν θα άντεχε από τη θύελλα της λιτότητας.