Σε σέ ουρανών την Πλατυτέρα
το Αυγουστιάτικο ετούτο δείλι
ανάβω σου δειλά θαμπό καντήλι
γεμάτος δέος στη δική σου μέρα.
Του λυτρωτή μου είσαι η Μητέρα
που φέρνεις στην καρδιά μου τον Απρίλη
να σου ψελλίσουν τα δικά μου χείλη
πανάχραντη ατίμητη Μητέρα.
Μεσίτρια γενού γλυκιά Παρθένα
το γυιό σου δεν μπορώ να αντικρύσω
φέρνω πολύ το βάρος των κριμάτων
σε καλά έργα πόσο είμαι πίσω
σκληρή καρδιά από αγκάθια βάτων
κι αφήνω την ελπίδα μου σε Σένα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΙΚΤΑΚΗΣ
ΣΟΝΕΤΑ Νο 1
Πολύ ομορφο