Ποιότητα στην επικοινωνία γονιού – παιδιού και εμπνευσμένοι εκπαιδευτικοί στο σχολικό περιβάλλον είναι οι δύο βασικοί παράγοντες που μπορούν να συμβάλουν στη μείωση περιστατικών νεανικής παραβατικότητας, όπως επεσήμανε στα «Χ.Ν.» ο παιδοψυχίατρος, κ. Αχιλλέας Προκοπίου.
Την ίδια ώρα ανησυχητικές διαστάσεις παίρνει το φαινόμενο της σχολικής παραβατικότητας και της άσκησης βίας εις βάρος μαθητών από άλλους μαθητές, αλλά και εξωσχολικούς στα Χανιά. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις γίνεται μία προσπάθεια τα περιστατικά να αντιμετωπιστούν ενδοσχολικά και ενδοοικογενειακά.
Το μέγεθος του προβλήματος έφερε ξανά στην επιφάνεια το περιστατικό της ληστείας και του τραυματισμού ενός 16χρονου μαθητή, που συνέβη πριν τρεις μέρες μέσα στον αύλειο χώρο του 4ου Λυκείου στην Αμπεριά, από μαθητές άλλων σχολείων.
Για πιθανή αύξηση τέτοιων περιστατικών μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, λόγω των δύσκολων οικονομικο-κοινωνικών συνθηκών, έκανε λόγο, μιλώντας στα «Χ.Ν.» ο παιδοψυχίατρος, κ. Αχιλλέας Προκοπίου.
Μέχρι σήμερα το ενδιαφέρον γονέων και εκπαιδευτικών επικεντρωνόταν ουσιαστικά στην επίδοση των παιδιών και το σχολείο ήταν ένας ασφαλής χώρος, χωρίς σοβαρά κρούσματα παραβατικότητας, όμως, αυτό φαίνεται να αλλάζει.
«Το πιθανότερο είναι αυτα τα φαινόμενα να αυξηθούν και σε αυτό συμβάλλει η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης. Ωστόσο, δεν φταίνε μόνο οι οικονομικές δυσκολίες που τα παιδιά γίνονται βίαια», τόνισε ο κ. Προκοπίου, που επεσήμανε τον καθοριστικό ρόλο της οικογένειας στην ανάπτυξη του παιδιού και στη συμπεριφορά του ως μαθητή.
Σημαντικός ο ρόλος της οικογένειας
Σύμφωνα με τον ίδιο ο τρόπος διαπαιδαγώγησης του παιδιού από την οικογένεια θεωρείται ο σημαντικότερος παράγοντας πρόκλησης παραβατικής συμπεριφοράς στα παιδιά.
Οπως ανέφερε ο κ. Προκοπίου: «Βίαια γίνονται εκείνα τα παιδιά τα οποία έχουν τέτοια βιωματική εκπαίδευση και από τον τρόπο ζωής τους, δηλαδή αυτό έχει να κάνει με την οικογένειά τους. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλά παιδιά που εκδηλώνουν βίαιη συμπεριφορά κι αυτό άπτεται της οικογένειας. Χωρίς, όμως, να σημαίνει ότι η οικογένεια είναι πάντα η ´κακιά´. Πολλές φορές η οικογένεια δεν ξέρει τι να κάνει και μένει θεατής των γεγονότων. Αν οι γονείς ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, αυτό αποτρέπεται. Το ζήτημα είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι γονείς δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν μία κατάσταση».
«Οταν το παιδί απομακρυνθεί από το οικογενειακό περιβάλλον, προσπαθεί να αποκτήσει μία αυτοεκτίμηση μέσα από ανθρώπους οι οποίοι έχουν διαφορετικές αξίες (π.χ. το εύκολο κέρδος, τη βία κ.ά.). Κι έτσι οι γονείς ´χάνουν´ την επαφή με το παιδί τους, πάντοτε, όμως, υπάρχει χρόνος να το ξανακερδίσουν. Αυτό που χρειάζεται είναι περισσότερος ποιοτικός χρόνος μαζί τους», τόνισε ο γνωστός παιδοψυχίατρος.
«Λείπουν οι αξίες και τα σωστά πρότυπα»
Παράλληλα, ο κ. Προκοπίου τόνισε ότι: «Οσο οι αξίες της εποχής χειροτερεύουν, τα παιδιά δεν έχουν να στηριχθούν πια σε κάποια πρότυπα, παρά μόνο σε αυτά που παίρνουν από την τηλεόραση και το Ιντερνετ».
Η οικογένεια και το σχολείο αποτελούν δύο από τους σημαντικότερους θεσμούς κοινωνικοποίησης του παιδιού, επεσήμανε ο κ. Προκοπίου.
«Ενας εκπαιδευτικός που εμπνέει, πολλές φορές βοηθάει τα παιδιά. Ωστόσο, ο ίδιος ο εκπαιδευτικός δεν βοηθιέται καθόλου από το εκπαιδευτικό σύστημα. Στην Ελλάδα υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα με τα σχολεία που δεν διέπονται από συγκεκριμένους κανονισμούς κι έτσι όλα επαφίονται στο προσωπικό φιλότιμο του εκπαιδευτικού.
Τα περιστατικά που συμβαίνουν οφείλονται όχι μόνο στην παθολογία του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά και της ίδιας της κοινωνίας», κατέληξε.
