Ζαχαρία Φ. Καλοχριστιανάκη: « Η Ιερά Μονή Κουδουµά»

Ο ακαταπόνητος εργάτης του πολιτισµού, ο Ζαχαρίας ∆ηµ. Καλοχριστιανάκης, που χρόνια τώρα κρατεί αναµµένη τη λαµπάδα της ιστορικής µνήµης, εκτός από τα πολύτιµα βιβλία που µας έχει δώσει, «Οι τρεις Εκκλησίες των Αστερουσίων (2008)», «Ο Πύργος Μονοφατσίου, Ιστορία-Θρησκεία- Λαογραφία, (2009)» «Ο Πύργος και οι Τρεις Εκκλησίες στον πόλεµο του 1940,(2014) », «Ιωσήφ Φίλαγρης και τα Αστερούσια, (2018)», «ο καπετάν Ιωάννης Αϊνικολιώτης (συνεργ),(2018)», «Ο Άγιος Ιωάννης ο ερηµίτης και οµολογητής, (2020)», µας έδωσε πρόσφατα ακόµη µια εξαιρετική εργασία µε τίτλο «Η Ιερά Μονή Κουδουµά κατά τον Αντιστασιακό αγώνα 1941-1945» που τη θεωρεί και είναι «Συµβολή στη νεότερη ιστορία της Κρήτης».
Το βιβλίο 315 σελίδων, µε αρκετές φωτογραφίες και έγγραφα, χωρίζεται σε τρία µέρη, µε παράρτηµα, επίµετρο, πλούσια βιβλιογραφία και ευρετήριο κυρίων ονοµάτων και τόπων.
Μ’ αυτή του τη συγγραφή ο ∆άσκαλος των λόγων και των έργων ο διακεκριµένος πνευµατικός άνθρωπος της Κρήτης και ξεχωριστά της ηρωικής και ιστορικής περιοχής των Αστερουσίων µε την πνευµατική δροσιά της δυνατής του πένας µας γεµίζει µε τις ηρωικές και αξιοµνηµόνευτες πράξεις ανθρώπων της περιοχής, εστιάζοντας τις στην προσφορά των µοναχών και όχι µόνο της ιστορικής Μονής Κουδουµά κατά τον αντιστασιακό αγώνα 1941-1945. Είναι βέβαια γνωστό πως η Εκκλησία, στο σύνολό της, πρόσφερε κατά τη διάρκεια του αγώνα πολυειδώς και πολυτρόπως. «Ονειδίστηκε κι αιµατοκυλίστηκε», όπως γράφει στην ευλογία- χαιρετισµό του ο σεβ. Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας κ. Μακάριος. «Οι λογιώ-λογιώ καηµαθιές και συµφορές π’ επέφεραν οι γερµανοί ανιστορούνται ίσαµε σήµερα στη Μεγαλόνησο».
Πολλά έχουν γραφεί για κείνα τα ηρωικά χρόνια, αλλά τα Πάθη της Κρήτης είναι πολλά και µεγάλα και οι πληγές που ανοίχτηκαν τότε, όσο κι αν έχουν επουλωθεί πάντα θα υπάρχουν τα σηµάδια που περιµένουν τον φιλίστορα να τα φωτίσει, επειδή δεν είναι ασήµαντα ή ανάξια λόγου. Όπως αναφέρεται στα «προλεγόµενα», «κανείς δεν πρέπει να ξεχνά και να παραβλέπει ότι σήµερα ζούµε ελεύθεροι, επειδή κάποιοι ιδεολόγοι εραστές της ελευθερίας θεµατοφύλακες ενός απαραβίαστου αξιακού συστήµατος θυσιάστηκαν για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδας την ελευθερία σε µια εποχή που όλα τα’ σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά, για να κρατήσουν αδούλωτο αυτό τον τόπο που όλοι εµείς χαιρόµαστε».
Αυτό ακριβώς πραγµατώνει µε επιτυχία ο συγγραφέας. Μέσα από την εξελικτική δοµή του βιβλίου, ο αναγνώστης µεταφέρεται στο περιβάλλον του Β΄ παγκοσµίου πολέµου, θαυµάζει την εθνική αντίσταση στην Κρήτη, γνωρίζει καλύτερα το σηµαντικό ρόλο της εκκλησίας και τους πρωταγωνιστές της στην περιοχή, τον µητροπολίτη Αρκαδίας Βασίλειο και τον µετέπειτα αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ευγένιο, έρχεται στο Μοναστήρι του Κουδουµά και ξαναζεί τη µαρτυρική ιστορία του, τη συµµετοχή στην εθνική αντίσταση, την αναγκαστική εκκένωση και το ξαναζωντάνεµά του, µε παράθεση αρκετών εγγράφων.
Στο Γ΄ µέρος παρουσιάζονται τα αποκαλυπτήρια του µνηµείου που ιστορεί τα γεγονότα, µε τις οµιλίες, τα δηµοσιεύµατα και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Στο «Παράρτηµα» ιστορείται «η συµβολή της αλεξανδρινής οµογένειας στον κρητικό Αντιστασιακό Αγώνα», δηµοσιεύεται η «Έκθεση ωµοτήτων των Γερµανών εναντίον του Κρητικού Λαού» και «Η οµιλία του Νίκου Καζαντζάκη για τις Γερµανικές ωµότητες» και τέλος στο «Επίµετρο» καταχωρούνται τα «περί µοναστηριών και µοναχισµού», «τα µοναστήρια της καθ’ ηµάς Ελληνικής Ανατολής θύλακες της Εθνικής συνείδησης και φύλακες της Ορθοδοξίας», η «ιστορική διαδροµή της Ιεράς Μονής Κουδουµά» και η «σχέση της Ιεράς Μονής Κουδουµά µε τον Καπετάν Ιωάννη Αϊνικολιώτη» και τέλος «Σύνοψη» στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερµανικά και Ρωσικά.
Αισθάνοµαι ιδιαίτερα τυχερός πιστεύοντας το λόγο του Ευριπίδη «Όλβιος όστις ιστορίας έσχε µάθησιν» και δεν µπορώ παρά να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τον εκλεκτό συγγραφέα Ζαχαρία Καλοχριστιανάκη, που χάρη στην εξαιρετική γραφή του έµαθα πολλά και κατά κάποιον τρόπο έζησα (όπως θα συµβεί και µε τον κάθε αναγνώστη) την ηρωική εθνική αντίσταση της περιόδου 1941-1945 στη συγκεκριµένη περιοχή…