Η Μαρία-Σιμπίλα Μέριαν ήταν μια Γερμανίδα φυσιοδίφης και εικονογράφος. Γεννήθηκε το 1647 στη Φρανκφούρτη και πέθανε το 1717 στο Άμστερνταμ. Από μικρή έμαθε να ζωγραφίζει και να σχεδιάζει, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις λεπτομέρειες. Η Μαρία Σιμπίλα διακρίθηκε για την παρατηρητικότητά της, φέρνοντας πιο κοντά στην επιστημονική κοινότητα τον ακόμα σχεδόν άγνωστο κόσμο των εντόμων. «Όταν ήμουν νέα, συνήθιζα να αφιερώνω τον χρόνο μου στην παρατήρηση των εντόμων. Αρχικά ξεκίνησα από τους μεταξοσκώληκες στη γενέτειρά μου, Φρανκφούρτη. Πολύ σύντομα παρατήρησα πως αυτές οι κάμπιες εξελίσσονταν σε πανέμορφες πεταλούδες. Αυτό με οδήγησε να συλλέγω όλες τις κάμπιες που μπορούσα, να βρω έτσι ώστε να μπορέσω να δω πως γινόταν αυτή η αλλαγή».
Στο 1699, σε μια εποχή όπου συνήθως μόνο οι άνδρες ταξίδευαν στις αποικίες, ώστε να βρουν νέα είδη φυτών και ζώων, η Σιμπίλα κατάφερε να χρηματοδοτηθεί το ταξίδι της στο Σουρινάμ. Διέσχισε τον ωκεανό, μαζί με την κόρη της Ντοροθέα, σε μια ασυνήθιστη προσπάθεια, ειδικά για μια γυναίκα, για να μελετήσει έντομα και φυτά στο φυσικό τους περιβάλλον.
Μας άφησε μια σειρά από εκπληκτικές βοτανικές απεικονίσεις των φυτών, των λουλουδιών και των εντόμων που είναι χαρακτηριστική από εκείνες τις περιοχές της Νότιας Αμερικής, και όχι μόνο. Το 1705 εκδόθηκε το βιβλίο της Metamorphosis Insectorum Surinamensium για τα έντομα του Σουρινάμ, με το οποίο έγινε διάσημη σε όλο τον κόσμο, παρόλο το γεγονός ότι η επιστημονική κοινότητα δεν της έδωσε πολύ σημασία επειδή δεν είχε επιστημονική εκπαίδευση και τα βιβλία της ήταν γραμμένα στα γερμανικά και όχι στα λατινικά, η τότε γλώσσα της επιστήμης.
Στα έργα της μπορούμε να βρούμε απεικονίσεις εντόμων και φυτών, αλλά και χρήσιμες περιγραφές και σημειώσεις, που η Σιμπίλλα έχει μαζέψει παρακολουθώντας από κοντά ζώα και φυτά στο δικό τους περιβάλλον. Έντομα σε όλες τις φάσεις της ζωής τους, σπάνια δένδρα, φυτά και λουλούδια, μαζί με τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, φυτικά και ζωικά ειδή, ακόμα εντελώς άγνωστα στην Ευρώπη εκείνης της εποχής.
