Η ικανότητα των Τούρκων επικοινωνιολόγων είναι πρωτοφανής: διaστρεβλώνουν τα πάντα κατά το δοκούν, ενώ εμείς χρόνια τώρα παραμένουμε αδρανείς. Μόλις τώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιδρά σε μια συμφωνία παγίδα (Λιβύη – Τουρκία). Για την οποία, φιλοκυβερνητική τουρκική εφημερίδα έγραφε προκλητικά: «Με τη συμφωνία αυτή, η προσπάθεια (sic) της Ελλάδας να εισβάλλει(!) στη Μεσόγειο θα πέσει στο κενό, ενώ Τουρκία και Λιβύη θα αποκτήσουν θαλάσσιες αρμοδιότητες στην περιοχή νότια της Κρήτης και γύρω από την Κύπρο»! Και πρόσθετε: «μετά τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο γίνεται ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη της οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης», εξαφανίζοντας από το χάρτη Καστελόριζο, Ρόδο και Κρήτη! Η θρασύτητα των Τούρκων δεν έχει όρια. Σύμφωνα πάντα με την Αγκυρα, η συμφωνία με τη Λιβύη (28-11-19) έχει, λέει, στόχο την προστασία των δικαιωμάτων (νότια της Κρήτης!) της Τουρκίας «βάσει του διεθνούς δικαίου»! Αλλά μια χώρα, όπως η Τουρκία του Ερντογάν, που αναγνωρίζει επιλεκτικά (όπου τη συμφέρει, δηλαδή) το διεθνές δίκαιο, πόσο αξιόπιστη μπορεί να είναι εν γένει στις σχέσεις της με τις άλλες χώρες; Και για ποιο “διεθνές δίκαιο” κάνει λόγο αυτή η χώρα, όταν πολύ καλά γνωρίζουμε ότι στη διεθνή πολιτική το διεθνές δίκαιο το επικαλείται και το εφαρμόζει ο πιο ισχυρός; Ή, μήπως δεν είναι έτσι τα πράγματα;…
Τουρκία και Κρήτη
Δημοφιλή άρθρα
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Αξιότιμε κύριε,όσοι πέρασαν την ζωή τους μελετώντας την γείτονα πέφτοντας για ύπνο και ξυπνώντας με το ερώτημα(εδώ και δεκαετίες)που το πάει η Τουρκία έβλεπαν την καταιγίδα να έρχεται,την επισήμαναν,έλεγαν ότι η χώρα πρέπει,κατ΄αρχήν να αναπτύξει αποτρεπτική ισχύ που να τρομάζει,να είμαστε σε θέση ως ‘ Εθνος να υπερασπιστούμε μόνοι μας την ύπαρξη μας,έχοντας βεβαίως παράλληλα φροντίσει για συμμαχίες συμφερόντων με άλλα κράτη της περιοχής μας.Ο Αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος με τον Αττίλα στον σβέρκο του και τις “μπούκες” των αρμάτων να τον σημαδεύουν έδειξε τον δρόμο.Το εθνικό κέντρο ολιγώρησε και αδράνησε με παρακμιακό τρόπο.Η στάση της άλλης πλευράς του Ατλαντικού δεν δικαιολογεί τα πάντα,το Βουκουρέστι απέδειξε ότι αν κάνεις με σύνεση,και αυτοπεποίθηση χωρίς μεγάλα λόγια και φανφάρες την δουλειά σου ,τότε κερδίζεις τον σεβασμό των άλλων.Μετά το έγκλημα στην Κύπρο οι Τούρκοι εκμεταλεύτηκαν το γεγονός ότι ο άξονας ΄Αγκυρα-Τελ Αβίβ έξεφραζε την πολιτική των ΗΠΑ,ΝΑΤΟ κλπ.”δημοκρατικών δυνάμεων στην περιοχή”,ταυτίζοντας τα συμφέροντα της με αυτούς ,παραμένοντας παράλληλα και η “πολύφερνη νύφη”για την Ρωσία(η ΕΣΣΔ το ίδιο κάνει)για να μπορεί να εκβιάζει με επιτυχία την από δω πλευρά.Τώρα είμαστε εδώ που είμαστε και η θα κινηθούμε με ενότητα, πειστικότητα και αποφασιστικότητα η θα γίνουμε περίγελος και φιλανδοποιημένος δορυφόρος του σουλτάνου.Μιας και ιδιαιτέρα μας πατρίδα είναι πάλι 106 χρόνια μετά την επίλυση του “κρητικού ζητήματος” στο επίκεντρο των γεγονότων μου έρχεται στο νου ένα παλιό ριζίτικο τραγούδι “Τρείς καπετάνιοι κάθουνται είς τον Προφήτη Ηλία,λυπητερά,λυπητερά λένε στον Βενιζέλο,για σήκω επάνω γέροντα και οι κόποι μας χαθήκαν”…..΄Ηλθε η ώρα που το ΄Εθνος μας σαν άλλος Ηρακλής στέκεται στο σταυροδρόμι και πρέπει να διαλέξει δρόμο..Καλή επιτυχία στην πατρίδα μας στον δρόμο της ΑΡΕΤΗΣ…Με εκτίμηση.