Το Ειρηνοδικείο της Ιεράπετρας, προχώρησε σε ολική διαγραφή των οφειλών συνολικού ύψους 845.000 ευρώ, και διάσωση της περιουσίας μίας γυναίκας όπως αναφέρει μεταξύ άλλων σε σχετική ανακοίνωση η Ένωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης.
Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση «η αιτούσα οφειλέτρια απευθύνθηκε στην ΄Ενωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, από το έτος 2012 και με την συμβουλευτική και καθοδήγησή της εντάχθηκε στις ευνοικές διατάξεις του ν.Κατσέλη. Επί της ουσίας πρόκειται για αγρότισσα έγγαμη, με σύζυγο άνεργο και δύο ενήλικα παιδιά, το ένα σπουδάζει, βουτηγμένη στην υπερχρέωση χωρίς να μπορεί να την ανατρέψει.Συγκεκριμένα, έγινε δεκτό ότι δεν διαφαίνεται προοπτική βελτίωσης της ήδη κακής οικονομικής κατάστασης που επικαλέστηκε και απέδειξε η αιτούμενη καθώς η αδυναμία εξεύρεσης εργασίας της δημιουργεί πλήρη αδυναμία εξυπηρέτησης των μηνιαίων δαπανών της Το Δικαστήριο μάλιστα διαπίστωσε ότι «τα παραπάνω εκτεθέντα πραγματικά περιστατικά, δεν επιτρέπουν οποιαδήποτε σκέψη για προσδιορισμό μηνιαίων καταβολών για το υπόλοιπο του χρόνου που απομένει, μέχρι τη συμπλήρωση του ορίου των μηνιαίων καταβολών του άρθρου 8 παρ. 2 Ν 3869/2010 (τριετία)»
Επιτεύχθηκε με αυτόν τον τρόπο πλήρης απαλλαγή της αιτούσας από τα χρέη, αφού το Δικαστήριο όρισε τελικά μηδενικές καταβολές για το χρονικό διάστημα των τριών ετών που ακολουθεί μετά τη δημοσίευση της .υπαρ.38/2017 απόφασης (αρ. 8 παρ. 2 Ν. 3869/2010) Η δε οριστική αυτή απόφαση του Δικαστηρίου ήρθε ως συνέχεια του γεγονότος ότι είχαν επιβληθεί εξαρχής μηδενικές καταβολές σε πρώτη δικάσιμη, οι οποίες και διατηρήθηκαν με την δεύτερη οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου και αισίως με την οριστική απόφαση. Ουσιαστικά, με τις παραδοχές αυτές, το Δικαστήριο προχώρησε σε μία ρηξικέλευθη διακήρυξη, απόλυτα συνάδουσα με τη φιλοσοφία και τους σκοπούς του Ν. 3869/2010 για την προστασία του οφειλέτη: εφόσον οι συνθήκες διαβίωσης του οφειλέτη το επιβάλλουν, δεν αποκλείεται η ολοσχερής διαγραφή των χρεών του. Η απόφαση του Ειρηνοδικείου της Ιεράπετρας μνημονεύοντας στο σκεπτικό της τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 Συντάγματος για το σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου ως πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας, επισημαίνει πως το Σύνταγμα θέτει ως όριο τη διατήρηση εκείνων των συνθηκών που θα επιτρέπουν στους πολίτες να ζουν με αξιοπρέπεια. Έτσι, σύμφωνα με την απόφαση, «…εάν το δικαστήριο στερήσει αυτή τη δυνατότητα στους αιτούντες, τότε προκρίνει έναντι της αξίας του ανθρώπου, την ικανοποίηση περιουσιακών δικαιωμάτων, σε αντίθεση με την ως άνω θεμελιώδη συνταγματική διάταξη που πρέπει να διαπνέει το δίκαιο και την ερμηνεία του»»
Πρόκειται για αγρότισσα ηλικίας 53 ετών, έγγαμη, με δύο τέκνα, το ένα ενήλικο το άλλο ανήλικο, η οποία είχε χρεωθεί σε δύο τράπεζες, πέντε δάνεια, ως οφειλέτρια αλλά και ως εγγυήτρια σε δάνειο Ο.Ε. στο ποσό των 845.000 ευρώ.
