«Το ίδιο βαρετό άλλοθι»

Κάθε φορά, την επόμενη μιας καταστροφής, επαναλαμβάνεται μονότονα η ίδια συζήτηση: Ρωτάμε και αναρωτιούνται βαρετά οι υπεύθυνοι, ποιος είναι ο υπεύθυνος για τον καθαρισμό πέριξ των δασών. Συνήθως όταν τελειώσουμε την εκφώνηση της ερώτησης, έχουν καεί χιλιάδες στρέμματα.
Μετά από αυτό, τον χειμώνα ρωτάμε, και αναρωτιούνται οι ίδιοι του καλοκαιριού, ποιος είναι ο αρμόδιος, για τον καθαρισμό των φρεατίων «Μπας και είναι εδώ ο αρμόδιος, μπας και είναι εκεί;».
Συνήθως μετά πνιγόμαστε… Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον όσο τα ρωτάνε αυτά φωναχτά, δεν λύνονται οι γραφειοκρατικοί κόμποι και καιγόμαστε και πνιγόμαστε. Ρώτα και ξαναρώτα ο ένας τον άλλον, φωναχτά, το κράτος, είναι καταδικασμένο να αποτυγχάνει. «Ράδιο αρβύλα» και χαλασμένο τηλέωνο… μέχρι την επόμενη φορά.