Θλιμμένοι ήρωες…

Αυτές τις μέρες που το «ΟΧΙ» κι η πολεμική κραυγή «ΑΕΡΑ» των παππούδων, θα ηχήσουν ξανά παντού, ας υψώσουμε το βλέμμα στους ήρωές μας εκεί ψηλά, στους πιο πρόσφατους, αλλά και σ΄ εκείνους των δεκάδων αιώνων που πέρασαν…
Στους αμέτρητους ήρωές μας του τότε!
Που δεν μπορούν παρά να θλίβονται, χαμηλώνοντας  το βλέμμα στην όμορφη πατρίδα μας και βλέποντας μ’ απόγνωση τόσους… αντιήρωες εδώ κάτω!
Επίορκους πολιτευτές, εκλεγμένους που δεν πήραν σωστές αποφάσεις, όσους κατασπαταλήσαν το δημόσιο χρήμα και τώρα σιωπούν! Αλλά κι αυτούς που προτιμούσαν το ταξιδάκι στο εξωτερικό, όπου χαλούσαν το δανεικό χρήμα αντί να κάνουν την επένδυσή τους. Κι όσους για χρόνια έβλεπαν τις βουνοκορφές ολόγυρα στο πατρικό τους να ξεπουλιούνται και γύριζαν αδιάφορα το κεφάλι…
Εθελοτυφλώντας κι ολότελα ναρκωμένοι απ’ τη συστηματική πλύση εγκεφάλου χάνουμε σταδιακά ό,τι πολυτιμότερο έχουμε!
Τη γη των προγόνων που την κράτησαν με θυσίες κι αίμα…
Μπορεί οι τωρινοί γενναίοι μας των συνόρων, των ουρανών και των γαλανών θαλασσών μας να είναι έτοιμοι να δώσουν και τη ζωή τους ακόμα για την πατρίδα, αλλά κι εμείς οι κοινοί πολίτες χρέος έχουμε να την υπερασπιζόμαστε!
Μικροί ήρωες όλοι μας της καθημερινότητας παλεύουμε για την επιβίωση, μετρώντας απώλειες και χασούρες, αλλά με το πρόσωπο ακόμα ψηλά!
Ας υπερασπιστούμε λοιπόν, αυτή τη μικρή, όμορφη πατρίδα που μας χαρίστηκε, μ’ όλες μας τις δυνάμεις, κάθε στιγμή και σε κάθε μικρή μας ενέργεια…
Για την τιμή και όλα τα  «ιερά και τα όσια» της!
Τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα ήθη κι έθιμα, την Ιστορία -προπαντός τη γη της!
Γιατί αν αδρανήσουμε, αν αδιαφορήσουμε κι άλλο, νομίμως και με τη βούλα, δεν θα είναι πια δικά μας!
Κι οι θυσίες των λίγων με το τίποτα δεν θα τα ξαναφέρουν πίσω…