ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
(2017 ΕΓΧ)
Πολεμικό δράμα, βασισμένο σε αληθινά γεγονότα
Σκην.: Παντελής Βούλγαρης Μουσ.: Αλέξανδρος Βούλγαρης (The Boy) Ηθ.: Ανδρέας Κωνσταντίνου, Αντρέ Χένικε, Μελία Κράιλινγκ, Τάσος Δήμας, Αινείας Τσαμάτης, Βασίλης Κουκαλάνι, Λουκάς Κυριαζής, Μιχάλης Αεράκης, Δημήτρης Καλογεράκης, Κωνσταντίνα Χατζηαθανασίου.
Μνήμη… σεμνότητα… στοχασμός… Η Ιστορία… ποτέ… δε λέει… ψέματα…
1944, στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου, λίγο πριν την Πρωτομαγιά. Ανάμεσα στους υπόλοιπους, βρίσκεται και ο 34χρονος Ναπολέων Σουκατζίδης, Κρητικός μικρασιατικής καταγωγής, αγωνιστής του λαϊκού κινήματος και κρατούμενος σε εξορίες και φυλακές από το 1936. Κατά την περίοδο της φυλακής του στο Χαϊδάρι, εκτελούσε χρέη διερμηνέα του Γερμανού Διοικητή του στρατοπέδου, Καρλ Φίσερ. Μπροστά από τα μάτια του περνούσε όλο το δράμα της γερμανικής αγριότητας, στα Κατοχικά χρόνια, με τον ίδιο συνεχώς μάρτυρα βασανιστηρίων, τραγικών περιστατικών και βαριάς ατμόσφαιρας στους θαλάμους, με το πλήθος των συγκρατούμενων του. Πολλές ζωές, πολλές μικρές ιστορίες φόβου, φιλίας, συντροφικότητας, ελπίδας, ονειροπόλησης.
Έξω από το στρατόπεδο, η μνηστή του Ναπολέοντα, Χαρά Λιουδάκη, με σθένος, καρτερία και βαθιά αγάπη, στεκόταν δίπλα στον αρραβωνιαστικό της, έστω κι αν οι συναντήσεις τους ήταν για ελάχιστες στιγμές στα επισκεπτήρια και πάντα υπό την επιτήρηση ένοπλων φρουρών.
Η τύχη του Ναπολέοντα και άλλων 199 συγκρατούμενων του αποφασίζεται μετά την ενέδρα της ελληνικής αντίστασης στο Στρατιωτικό Διοικητή Λακωνίας, σε χαράδρα της περιοχής των Μολάων. Ο θάνατος του Διοικητή Κρες και τριών Γερμανών της συνοδείας του, επιφέρει ως αντίποινα την εκτέλεση 50 Ελλήνων για κάθε ένα Γερμανό. Ο Σουκατζίδης είναι στη λίστα των 200 μελλοθάνατων. Την ημέρα της εκτέλεσης βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλλημα ζωής, όταν ο Φίσερ, που μέσα στα χρόνια ανέπτυξε σεβασμό για τον Έλληνα διερμηνέα, του δίνει τη δυνατότητα να εξαιρεθεί, βάζοντας στη θέση του ως διακοσιοστό, κάποιον άλλον…
ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ
Ναπολέων Σουκατζίδης: Γεννήθηκε στην Προύσα της Μικράς Ασίας το 1909 και μεγάλωσε στο Αρκαλοχώρι Ηρακλείου Κρήτης, όπου εγκαταστάθηκε η οικογένεια του μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Απόφοιτος της Ανώτατης Εμπορικής, αγωνιστής του λαϊκού κινήματος, κομμουνιστής, Πρόεδρος του σωματείου εμποροϋπαλλήλων Ηρακλείου. Για τη συνδικαλιστική του δράση, η δικτατορία του Μεταξά, τον έστειλε σε εξορίες και φυλακές (Αϊ Στράτη, Ακροναυπλία, φυλακές Λάρισας, Χαϊδάρι), κρατούμενος χωρίς διακοπή, από το 1936 έως το τέλος της ζωής του το 1944. Καλλιεργημένος, μορφωμένος και πολύγλωσσος, μιλούσε πέντε γλώσσες. Γνώστης και της γερμανικής, στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, ήταν διερμηνέας.
Την Πρωτομαγιά του 1944 ο Γερμανός Διοικητής του Χαϊδαρίου Καρλ Φίσερ του πρότεινε να του χαρίσει τη ζωή υπό τον όρο να εκτελεστεί άλλος κρατούμενος στη θέση του. Ο Σουκατζίδης αρνήθηκε και ακολούθησε τους 199 συντρόφους του ως τον τοίχο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής.
Καρλ Φίσερ: Όπως πολλοί αξιωματικοί των ΕΣ-ΕΣ, ο Φίσερ ήταν μορφωμένος, δικηγόρος στο επάγγελμα. Στο Χαϊδάρι αντικατέστησε τον κτηνώδη Ραντόμσκι, αχθοφόρο στο λιμάνι του Αμβούργου, επειδή στο στρατόπεδο σκότωσε ακόμη και γερμανό στρατιώτη για απλό παράπτωμα. Για τον λοχαγό Φίσερ, η Ελλάδα ήταν ο τελευταίος σταθμός της στρατιωτικής του θητείας μετά τα πεδία του πολέμου στην Πολωνία και την Σοβιετική Ένωση.
Ήρθε τον Φεβρουάριο του 1944. Ιδεολόγος Ναζί και έμπειρος.
Όταν προς το τέλος του πολέμου και τη διαφαινόμενη ήττα του Γ’ Ράιχ, ο Χίτλερ αποφάσισε την πολιτική της «καμένης Γης», των καταστροφών και των μαζικών εκτελέσεων, στην Ελλάδα, μόνον ο Γενικός Διοικητής στρατηγός της αεροπορίας της Βέρμαχτ, Φελμν και ο Πολιτικός Διοικητής διπλωμάτης Χέρμαν Νόιμπάχερ προσπάθησαν να καθυστερήσουν κάπως την εφαρμογή κάποιων εντολών. Ο ανώτατος Διοικητής των ΕΣ-ΕΣ και των αστυνομικών υπηρεσιών υποστράτηγος Βάλτερ Σιμάνα, γνωστός ως «χασάπης», ο Διοικητής του κολαστηρίου της Οδού Μέρλιν υποστράτηγος Βάλτερ Μπλούμε, εκλεκτός του Χίμλερ και όλοι οι αξιωματικοί των ΕΣ-ΕΣ υπερθεμάτισαν την πολιτική της «καμένης γης» και του «πολιτικού χάους».
Ο πιστός Φίσερ άρχισε να στέλνει δεκάδες αγωνιστές από το Χαϊδάρι στον τοίχο της Καισαριανής. Οι 200 ήταν η μαζικότερη εκτέλεση.
Χαρά Λιουδάκη: Η Κρητικιά αγαπημένη του Σουκατζίδη, έρωτας από τα χρόνια της ελευθερίας στο Ηράκλειο. Αρραβώνας που κράτησε τα 8 χρόνια των συνεχών διώξεων του Ναπολέοντα, έως την εκτέλεση του, την Πρωτομαγιά του 1944. Με σπουδές διδασκάλισσας, η Χαρά, στην Κατοχή δούλευε στο Δρομοκαΐτειο Δημόσιο Ψυχιατρείο.
Κώστας: Βετεράνο του λαϊκού κινήματος, μια ζωή σε εξορίες και φυλακές. Από την Ακροναυπλία της δικτατορίας του Μεταξά, στο Χαϊδάρι της Γερμανικής Κατοχής, ένας από την λίστα των 200 «εκλεκτών» της Ιστορικής Πρωτομαγιάς του 1944.
Κόβατς: Οουγγρικής καταγωγής Γερμανός στρατιώτης, διαβόητος για τη βίαιη μεταχείριση των κρατουμένων στο Χαϊδάρι. Στο στρατόπεδο σφυρίζουν τα γερμανικά του και το μαστίγιο του.
ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
(2017 ΕΓΧ 92’)
Τρόμου
Σκην.: Κρίστοφερ Μπ. Λάντον Μουσ.: Λορν Μπάλφι Ηθ.: Τζέσικα Ροθ, Ίσραελ Μπρουσάρ, Ρούμπι Μοντάιν, Ρέιτσελ Μάθιους, Τσαρλς Έιτκιν
Βλέπω… το θάνατό μου…
Μια δολοφονία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, με το ίδιο πάντα θύμα. Η Τρι Γκέλμπμαν, μια σνομπ φοιτήτρια, για το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται, είναι η καλοπέρασή της, δίχως να νοιάζεται ιδιαίτερα αν πληγώνει με τη συμπεριφορά της τους γύρω της. Η Τρι δολοφονείται την ημέρα των γενεθλίων της, ωστόσο το επόμενο πρωινό ξυπνάει, για να ξαναζήσει την ίδια μέρα του βάναυσου θανάτου της ξανά και ξανά και ξανά… Αυτή, όμως, η επανάληψη της ίδιας ημέρας, είναι η αφορμή, που της δίνει την ευκαιρία να προσπαθήσει να βρει την ταυτότητα του δράστη, προκειμένου να αποτρέψει μόνη της, την ίδια της τη δολοφονία…
SUBURBICON
(2017 ΕΓΧ 104’)
Αστυνομικό θρίλερ
Σκην.: Τζορτζ Κλούνεϊ Μουσ.: Αλεξάντρ Ντεσπλά Ηθ.: Τζούλιαν Μουρ, Ματ Ντέιμον, Τζος Μπρόλιν, Τζορτζ Κλούνεϊ, Όσκαρ Άιζακ, Μέγκαν Φέργκιουσον
τα όνειρα… δεν έχουν… μεγάλη διάρκεια…
Καλώς ήρθατε στο ηλιόλουστο Suburbicon! Ένα προάστιο με χαρούμενες οικογένειες, ακριβώς στην καρδιά της Κεντρικής Αμερικής. Με τα οικονομικά σπίτια τους και το φροντισμένο γρασίδι στους κήπους τους, το Suburbicon είναι η απάντηση στο αμερικάνικο όνειρο του 1957. Αν και η οικογένεια Λοντζ, είναι μία εκ των ακρογωνιαίων λίθων στη συγκεκριμένη κοινότητα, η ζωή τους ανατρέπεται ξαφνικά, όταν μία επίθεση που δέχονται από αγνώστους, μέσα στο σπίτι τους, επιφέρει τον τραγικό θάνατο της μητέρας του μικρού Νίκι. Μία απρόβλεπτη και γεμάτη υποψίες, διαδοχή από γεγονότα, μπλέκει την οικογένεια σε έναν ιστό από προδοσίες, μοιχεία και εκβιασμούς. Μετά τον θάνατο της μητέρας του, ο μικρός Νίκι προσπαθεί να καταλάβει τον περίεργο και εγωιστικό τρόπο που συμπεριφέρονται οι ενήλικοι στην οικογένειά του, κάτι που κλονίζει τον πατέρα του και την προσπάθειά του για μία καινούρια οικογενειακή ιεραρχία. Εν τω μεταξύ, όλη αυτή η αναστάτωση μέσα στην οικογένεια περνάει απαρατήρητη από την υπόλοιπη κοινότητα, η οποία έχει αναστατωθεί με τον ερχομό της πρώτη αφροαμερικανικής οικογένειας στην γειτονιά τους…
Η ΛΙΑΚΑΔΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ
(2017 ΕΓΧ 123’)
Κομεντί
Σκην.: Κλερ Ντενί Μουσ.: Στιούαρτ Στέπλες Ηθ.: Ζιλιέτ Μπινός, Ξαβιέ Μποβουά, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Φιλίπ Κατρίν, Τζοσιάν Μπαλασκό, Σαντρίν Ντιμά, Νικολά Ντιβοσέλ, Μπρουνό Πονταλίντ, Βαλέρια Μπρούνι-Τεντέσκι, Πολ Μπλεν
μερικές φορές… το μέσα μας… δεν συμφωνεί… με το έξω…
Η Ιζαμπέλ, είναι μια Παριζιάνα καλλιτέχνης, διαζευγμένη μητέρα, που δεν εγκαταλείπει την προσπάθεια να βρει τον αληθινό έρωτα. Παρά το γεγονός ότι το κενό μεταξύ αυτού που ψάχνει και των αντρών που παρουσιάζονται στην ζωή της μεγαλώνει συνεχώς, οι διαφορετικοί άντρες έχουν όλοι κάτι το μοναδικό, ακόμα κι αν δεν είναι αυτό που αναζητά.
Οι ελπίδες, οι προσδοκίες και η απογοήτευση κάνουν πολλούς κύκλους και προσφέρουν πολλές ευκαιρίες για γέλιο, καθώς παρ’ όλες τις ατυχίες, η προσπάθεια της Ιζαμπέλ συνεχίζεται…
