Οπισθοχωρεί η Τουρκία;

«Η Τουρκία απολύτως ξεκάθαρα φέρει την ευθύνη για το γεγονός ότι οδήγησε αυτούς τους απελπισμένους ανθρώπους σε αδιέξοδο», δήλωσε ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ.
Ευτυχώς που το κατάλαβαν αυτό οι Γερμανοί για να συναντιληφθούν τώρα πια ότι τα ελληνικά σύνορα και η διένεξη στον Eβρο δεν είναι μια διμερής διαφορά Ελλάδας – Τουρκίας.
Εφόσον έγινε χθες αυτή η δήλωση του Ζάιμπερτ, η Ελλάδα κατάφερε να διεθνοποιήσει το πρόβλημα και να καταλάβουν όλοι τον ρόλο που διαδραματίζουν τα σύνορα.
Είναι γεγονός ότι όλες οι καθ’ υποψία αναδυόμενες δυνάμεις όπως η Τουρκία επαναβεβαιώνουν την παρουσία τους, έχουν εδαφικές διεκδικήσεις, επιζητούν τη δημιουργία ζωνών επιρροής.
Κατ’ ουσίαν εκτελούν τις εντολές της άρχουσας ελίτ, αλλά και μπαίνουν στο παιχνίδι του ανταγωνισμού των ελίτ.
Αυτή είναι μια διεθνής πραγματικότητα που σταδιακά προσαρμόζεται και η ευρωπαϊκή Ελλάδα.
Στο μόνο που δεν μπορεί να “προσαρμοστεί” ακόμη η Ελλάδα είναι ότι τα συμφέροντά της σταματούν εκεί που αρχίζει να ενοχλείται η Τουρκία.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δήλωσε πριν από τη συνάντηση με τον Ερντογάν ότι «βρισκόμαστε στην αρχή ενός διαλόγου» και ότι «οι Τούρκοι πρέπει να αποσύρουν τις ομάδες πίεσης από τα ελληνικά σύνορα».
Διπλό το κέρδος για τη χώρα μας, πριν από τις συνομιλίες.
Η εντύπωση που μου δημιουργείται· ότι ο Ερντογάν ταξιδεύει ως ικέτης από Μόσχα μέχρι Βρυξέλλες, ζητώντας κάτι – οτιδήποτε.
Φαίνεται ότι ο Ερντογάν ζητά πια καθαρά να καταλήγουν απ’ ευθείας σε αυτόν τα χρήματα για το “πρότζεκτ” της “ουδέτερης ζώνης” στο Ιντλίμπ.
Και επειδή το χιούμορ είναι τρόπος σύγκρουσης, φαίνεται ότι στο τέλος… κάτι θα δώσουν και σε αυτόν.
«Είναι ωραίος σαν άνθος του λειμώνος».
Όλα τα παραπάνω (εννοώ τη δήλωση στήριξης της κας Μέρκελ) η Ελλάδα τα πέτυχε, επειδή απέδειξε ότι είναι μια χώρα με κράτος.