Ακόμα κι αν ανάμεσά τους δεν κρυβόταν ένας κορυφαίος σύγχρονος αθλητής ή επιστήμονας ή καλλιτέχνης ή συγγραφέας που αργότερα κατακτώντας όλον τον κόσμο θα δόξαζε τη χώρα όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, καμία οικογένεια μεταναστών ή προσφύγων δεν θα έπρεπε να έχει να αντιμετωπίζει πέραν όλων των άλλων και επιπρόσθετα εμπόδια στην ήδη επιβαρυμένη από αντιξοότητες καθημερινότητά της, ούτε περαιτέρω ανισότητες στην ούτως ή άλλως άνιση διαβίωση της.
Αλλά ακόμα κι έτσι, η ίδια η επιβίωσή τους και μόνο, ισοπεδώνει κάθε ψευδαίσθηση περί ανωτερότητας όσων ηθικά, πολιτικά, ανθρωπιστικά αναλφάβητων, με όλες τις σύμφυτες ευκολίες και τα πλεονεκτήματα, στην καλύτερη περίπτωση επιτυγχάνουν το ίδιο ή λιγότερο, στη χειρότερη περίπτωση αποτυγχάνουν ή στην πιο συνηθισμένη περίπτωση καταφέρνουν μόνο απλά να επιβιώσουν παρά το προβάδισμα τους και πολύ συχνά εις βάρος των άλλων.
Ο Γιάννης με το δύσκολο νιγηριανό επίθετο εδώ και χρόνια υπενθυμίζει τη δύσκολη αλλά απλή αλήθεια την οποία όσοι δεν αποδέχονται ή την αντιμάχονται, αναγκάζονται στο τέλος να τη χειροκροτήσουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς αφού το κάνει όλη η υφήλιος.
Όμως η ιστορία επιτυχίας του είναι αναπόσπαστα χειροκρότημα σ’ αυτό που ήταν κάποτε πριν τον μάθουμε. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν αρκούνται να επευφημούν προσωποποιημένα ή αναγκαστικά έναν αθλητή για το σπουδαίο επίτευγμά του.
Κάτι που θα αρκούσε σε άλλη περίπτωση μιας και μιλάμε για σπορ. Εν προκειμένω όμως και στην περίπτωση του Γιάννη Σίνα-Ούγκο Αντετοκούνμπο, όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι δεν χρειάζεται καμία επιτυχία για να χειροκροτήσουν αυτούς που απλά παλεύουν να επιβιώσουν και μάλιστα με αφάνταστα μεγαλύτερες δυσκολίες από εμάς, στα Σεπόλια ή σε άλλη γειτονιά του κόσμου, τότε θα αρκούσε τουλάχιστον να μην τους δυσκολεύουν παραπάνω.
Τα πιο θερμά μας συγχαρητήρια, παιδί μας λαμπρό, για το λιτό, περιεκτικό και κοινωνικό ανωτέρω άρθρο: ένα ποίημα για την αληθινή, ανυπόκριτη κι έμπονη αγάπη, αλληλεγγύη, σεβασμό, εκτίμηση κι αγάπη στα ελεύθερα, τα μοναδικά και διαφορετικά πρόσωπα, ανεξαρτήτως των όποιων διαφορετικών τους υπαγωγών – καταβολών [Θρησκεία, γλώσσα, εθνότητα, χρώμα, καταγωγή, κουλτούρα κ.λ.π], πρόσωπα που παρά τη μορφική τους διαφορετικότητα και μοναδικότητα, ωστόσο με την πληθώρα των χαρισμάτων, αρετών, επιτηδειοτήτων και λοιπών ικανοτήτων, όχι μόνο δεν συγχύζουν ή διαιρούν, αλλά, αντίθετα ενώνουν τους απανταχού της γης ανθρώπους. Συγκινούμαστε και χαιρόμαστε ταυτόχρονα που οι νέοι μας άνθρωποι δείχνουν τον δρόμο για μια διαφορετική ανθρώπινη κοινωνία, που να σέβεται την ομορφιά της φύσης με τα υγιή οικοσυστήματά της, όλα τα ζωντανά δημιουργήματα και βέβαια όλους τους συνανθρώπους μας. Ένα δύσκολο εγχείρημα, αλλά οι νέοι μας δείχνουν τον τρόπο: σταδιακή υπαρκτική αλλαγή και πνευματική μεταμόρφωση εμάς όλων των ανθρώπων της Δημιουργίας. Δεν αρκούν τα θερμά μας συγχαρητήρια, για ένα τόσο βαρυσήμαντο ανθρώπινο άρθρο, που δείχνει πνευματική ωριμότητα κι αληθινό ανθρώπινο πρόσωπο. Με εκτίμηση και φιλική αγάπη. Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος ΧΑΝΙΑ. Να γράφετε πιο συχνά στα αγαπητά μας “Χ.Ν.”