Μεγάλη αναταραχή…

Το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης βλέποντας τη δημοσκοπική κατρακύλα, αφού τελείωσαν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και ήρθε ο λογαριασμός στον Ελληνικό λαό της “περήφανης” διαπραγμάτευσης των κ.  Βαρουφάκη, Τσίπρα και Καμμένου (για να μην το ξεχνάμε και αυτόν) προσπαθεί μέσω ενός νέου εκλογικού νόμου να αποπροσανατολίσει (αν είναι δυνατόν) τους πολίτες, αλλά και να υπάρχει ουσιαστικά ακυβερνησία στη χώρα, άλλωστε ο κ. Τσίπρας καμαρώνοντας και χρησιμοποιώντας ένα απόφθεγμα του ΜΑΟ  είπε στους δημοσιογράφους: «Μεγάλη αναταραχή σπουδαία κατάσταση»
Η κυβέρνηση προτείνει, λοιπόν, τη χορήγηση του δικαιώματος ψήφου σε όλους τους πολίτες που έχουν συμπληρώσει το 16ο έτος της ηλικίας τους και έχουν μπει στα 17. Και μέχρι στιγμής κανένας δεν έχει εκφράσει αντιρρήσεις επί τούτου. Λογικό. Ποιος θέλει να τα βάλει με τη νεολαία υποδεικνύοντας το ανώριμο της ηλικίας;
Βέβαια κάποιος θα πει ότι δεν έχει σημασία να μετράμε τις μέρες. Ομως αν χορηγηθεί η ψήφος στα 17, τότε θα ψηφίζουν και μαθητές της Β’ Λυκείου. Είναι πρόβλημα αυτό; Ναι είναι. Αν μη τι άλλο, δεν μπορείς να αναγνωρίζεις σε κάποιον το δικαίωμα ψήφου και ταυτοχρόνως να μην του επιτρέπεις να έχει άδεια οδήγησης στα δικαστήρια να θεωρείται έφηβος να απαγορεύεται να καταναλώνει αλκοόλ και τη συμμετοχή σε τυχερά παίγνια.
Αλλά και εδώ υπάρχει αντίλογος. Οι άνθρωποι, λέει, ωριμάζουν πιο γρήγορα. Οι παραστάσεις που προσλαμβάνει ένας δεκαπεντάχρονος, πριν από μερικά χρόνια ήταν απρόσιτες για έναν εικοσάχρονο. Και στην τελική, αν δεν χορηγήσει την ψήφο στα 17 μία κυβέρνηση που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερή, ποιος θα τη χορηγήσει;
Αλλά ας δούμε σε ποιες χώρες και με τι συνθήκες ισχύει η ψήφος αυτή και έτσι μπορέσουμε να αντιληφθούμε τον τρόπο σκέψης των σημερινών κυβερνώντων .
Στην Αιθιοπία ένας άνθρωπος δύσκολα θα φτάσει τα 50 χρόνια ζωής. Και αν έχει επιζήσει μέχρι τα 17, τότε ξέρει πολλά για τη ζωή –και τον θάνατο- στην πατρίδα του. Ε, λογικά ψηφίζει μόλις συμπληρώσει τα 17. Στο Ανατολικό Τιμόρ ψηφίζουν στα 17. Εκεί το 40% του πληθυσμού ζει με λιγότερο από 1,5 ευρώ την ημέρα. Τρεις στους τέσσερις ζουν χωρίς ηλεκτρισμό, τρεις στους πέντε χωρίς ασφαλείς εγκαταστάσεις υγιεινής και ένας στους δύο χωρίς ασφαλές πόσιμο νερό. Το προσδόκιμο ζωής είναι 50 χρόνια. Ο δεκαεπτάχρονος εκεί αντιστοιχεί σε έναν τριαντάρη του δικού μας κόσμου. Στη Βόρεια Κορέα ψηφίζουν από τα 17. Μένει τώρα να μάθουμε για τι ακριβώς ψηφίζουν. Ας πούμε για το πού θα στηθούν νέα αγάλματα του Κιμ.
Στη Βοσνία Ερζεγοβίνη μπορείς να ψηφίσεις από τα 16 αρκεί να έχεις ένσημα και να πληρώνεις φόρους. Εκεί ο νομοθέτης έκρινε ότι από τη στιγμή που εργάζεσαι και προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο, έχεις το δικαίωμα να αποτυπώνεις σε ψηφοδέλτιο την άποψή σου. Ακούγεται έντιμο.
Στην Ινδονησία, πέρα από τα διάφορα με τους ισλαμιστές, έχουν όντως μερικές ενδιαφέρουσες ιδέες. Ας πούμε να αντικαταστήσουν τους δεσμοφύλακες με κροκόδειλους. Να γίνεται χημικός ευνουχισμός σε όσους διαπράττουν σεξουαλικά εγκλήματα. Και, φυσικά, να εκτελούν ακόμα και για τη διακίνηση μικρών ποσοτήτων ναρκωτικών. Εκεί ψηφίζουν από τα 17. Στην Κούβα ψηφίζουν από τα 16. Αλλά, μεταξύ μας, έχει καμιά σημασία τι ψηφίζει κάποιος στην Κούβα; Εκεί μπορούν να δώσουν δικαίωμα ψήφου και στα δεκάχρονα. Δεν θα αλλάξει κάτι σπουδαίο.
Τέλος, στην Αυστρία από το 2010 ψηφίζουν και οι δεκαεξάρηδες. Εκεί σκέφτηκαν ότι αφού το εκλογικό σώμα γερνά και οι αποφάσεις λαμβάνονται από πενηντάρηδες, καλό είναι να μπει νέο αίμα το οποίο, όπως είδαμε στις πρόσφατες εκλογές, συνέβαλε στο υψηλό σκορ της ακροδεξιάς…
Το ερώτημα που τίθεται σε όλους μας είναι (ποια από τις παραπάνω χώρες έχει σαν πρότυπο ο κ. Τσίπρας και οι ακόλουθοί του) ίσως να σας απαντήσουν οι λαλίστατοι βουλευτές του όταν και εάν τους συναντήσετε.