Κύριε διευθυντά,
η παρούσα επιστολή απευθύνεται προς τους κυβερνώντες στην πατρίδα μου και έχει ως αφορμή την ομιλία του κ. πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη. Μια ομιλία την οποία άκουσα μετά μεγίστης προσοχής και οφείλω να ομολογήσω ότι συμφωνώ απολύτως ότι η χώρα χρειάζεται οπωσδήποτε ανάπτυξη για να ανακάμψει από την δεκαετή και πλέον υποβάθμιση, την οποία προκάλεσαν τα αλλεπάλληλα μνημόνια, χωρίς να θέλω να αναφερθώ στα αίτια και στους βασικούς υπαίτιους αυτής της συμφοράς. Άκουσα όμως και κάτι το οποίο με δυσαρέστησε. Ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε, μετά ικανοποιήσεως, για να μην πω επάρσεως, ότι στο 18μηνο που η κυβέρνηση ασκεί την εξουσία, έχει δανειστεί 14 δισ. ευρώ με επιτόκιο πολύ χαμηλότερο από αυτό που δανειζόταν η κυβέρνηση Τσίπρα. Ο κ. πρωθυπουργός θα μπορούσε να πανηγυρίζει εάν είχε αυξήσει σημαντικά το ΑΕΠ της χώρας και αν είχαν μειωθεί οι δανειακές ανάγκες και όχι για το επιτόκιο δανεισμού.
Θα συμφωνήσω στο ότι χρειάζονται επενδύσεις για να ανέλθουμε στους προ μνημονίων ρυθμούς ανάπτυξης. Αλλά για να επανέλθει η ανάπτυξη δεν φθάνουν μόνο οι επενδύσεις. Πρέπει πρώτα απ’ όλα κ. πρωθυπουργέ να δημιουργήσετε προϋποθέσεις σωστής και μακροχρόνιας αύξησης της πρωτογενούς παραγωγής. Σε αυτόν τον τομέα, δυστυχώς, η χώρα μας βρίσκεται στο τελευταίο σκαλοπάτι. Χωρίς πρωτογενή τομέα ανάκαμψη δεν υπάρχει, Έρχονται δύσκολες μέρες για τον τόπο. Οι ευθύνες για αυτό το θέμα είναι βαρύτατες και αφορούν όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων 40 και πλέον ετών.
Κύριοι κυβερνήτες για να ανακάμψει η πατρίδα μας πρέπει να αναπτυχθεί ο πρωτογενής τομέας, με τη χρήση μάλιστα των πλέον σύγχρονων τεχνολογιών. Η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο που ενώ μπορεί να παράγει τα πάντα, την καταντήσατε να εισάγει τα πάντα, ακόμα και εσπεριδοειδή και ελαιοκομικά, που η ίδια θεωρείται κοιτίδα τους.
Σας προτρέπω να μετατρέψετε τα Τ.Ε.Ι. σε Γεωργικές Σχολές για να γίνει η χώρα παραγωγική δύναμη. Στον πρωτογενή τομέα. Δόξα τω Θεώ η Ελλάδα έχει και ανθρώπους και γη ευλογημένη να παράγει τα πάντα, ακόμη και καφεόδεντρα ευδοκιμούν.
Κύριε πρωθυπουργέ,
στην Αττική έχει συσσωρευθεί ο μισός και πλέον πληθυσμός της χώρας. Υπό αυτές τις συνθήκες ό,τι μέτρα και να λάβετε κινδυνεύουν να αποτύχουν. Η ανάπτυξη δεν έρχεται με το να επιδοτεί τις καφετέριες και τα κομμωτήρια. Η ανεργία θα καταπολεμηθεί δραστικά με την επιδότηση του πρωτογενούς τομέα και τη χρησιμοποίηση των κατάλληλων ανθρώπων. Εκτός της γεωργίας θα ήθελα να στρέψω το ενδιαφέρον σας και στον ορυκτό μας πλούτο, καθώς και στον τομέα παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων. Σχετικά σας αναφέρω γεγονός που αντιμετώπισα ο ίδιος το 1975. Τότε με επισκέφθηκε στο γραφείο μου Νορβηγός επενδυτής και μου ζήτησε να του βρω μια μεγάλη έκταση στην Κρήτη για δημιουργία κτηνοτροφικής μονάδας (γιδοπρόβατα). Η έκταση που ζητούσε ήταν πολύ μεγάλη και δεν ανευρέθηκε. Όταν ρώτησα τον Νορβηγό γιατί επέλεξε την Κρήτη, μου απάντησε ότι στην πατρίδα του υπάρχει ηλιοφάνεια 3 μηνών ετησίως ενώ στην Κρήτη 10 μηνών. Έτσι η παραγωγική απόδοση στην Κρήτη είναι τουλάχιστον διπλάσια.
Αφήνω αυτήν την λεπτομέρεια. Επανέρχομαι στο γεγονός ότι η Ελλάδα θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να θρέψει όλη την Ευρώπη στον τομέα των γεωργικών προϊόντων. Αντ’ αυτού δεν είναι η ίδια αυτάρκης και εισάγει τα πάντα ξοδεύοντας το πολύτιμο συνάλλαγμα της. Ακόμη και στην ξυλεία μπορούμε να είμαστε αυτάρκεις.
Επίσης επιτρέπουμε σε Αλβανούς και Βούλγαρους να λεηλατούν στα δικά μας βουνά τεράστιες ποσότητες φαρμακευτικών φυτών και βοτάνων. Τα φαρμακευτικά προϊόντα είναι ένας τομέας που η πατρίδα μας μπορεί να δημιουργήσει βαριά βιομηχανία. Αντ’ αυτού εμείς καθεύδουμε. Μόνη μας έγνοια η τουριστική βιομηχανία, που τώρα η κρίση COVID, αν συνεχιστεί, απειλεί να μετατρέψει τα ξενοδοχεία σε περιστερώνες.
Επανέρχομαι και στο θέμα των ελαιοκομικών προϊόντων. Κύριοι με την πολιτική σας τα ελαιοκομικά μας οδηγούνται στα αζήτητα. Τα προϊόντα μας τα εκμεταλλεύονται άλλες χώρες. Αυτό το αίσχος πρέπει να τερματιστεί. Βρείτε τους κατάλληλους ανθρώπους και χρησιμοποιείστε τους. Με τους κατάλληλους ανθρώπους και την τελευταία λέξη της σύγχρονης τεχνολογίας ή Ελλάδα μπορεί να γίνει η Καλιφόρνια της Ευρώπης.
Και εδώ έρχομαι να διαφωνήσω με διάφορους επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι η γη, σε λίγα χρόνια, δεν θα μπορεί να θρέψει τη ανθρωπότητα. Η μεγαλύτερη έκταση του πλανήτη είναι ακαλλιέργητη. Απευθύνω έκκληση προς τους διοικούντες τον Καπιταλισμό παγκοσμίως. Δώστε τα λίγα για να μην χάστε τα πολλά. Ο πλούτος παράγεται από την εργασία.
Εργοδότες χωρίς εργαζόμενους δεν υπάρχουν. Οι εργαζόμενοι πρέπει να αμείβονται καλά γιατί είναι αυτοί που παράγουν τα αγαθά. Εδώ βέβαια θα συμφωνούσα με τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον πρεσβύτερο. Λίγο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου τον είχαν ρωτήσει πoιο κοινωνικό σύστημα προτιμά, την άνιση κατανομή πλούτου από τον Καπιταλισμό ή τον Κομμουνισμό. Αυτός είχε απαντήσει ότι προτιμά την άνιση κατανομή πλούτου από τον Καπιταλισμό από την ίση κατανομή πλούτου από τον Κομμουνισμό. Και εγώ μετά που τελειώναμε τα συμβούλιά μας στο ΕΒΕΑ έλεγα στους διοικούντες τον Καπιταλισμό στην πατρίδα μας, ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να αμείβονται ανάλογα με την εργασία που παράγουν. Διότι χωρίς εργαζόμενους δεν υπάρχουν εργοδότες. Δώστε τα λίγα να μην χάσετε τα πολλά. Άλλωστε στην μακρόχρονη πορεία μου στη ζωή και την εργασία μου έχω υπηρετήσει όλα τα κοινωνικά συστήματα που έχει χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα ο πλανήτης.
Ο γράφων γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό των Χανίων Κρήτης, το Φωτακάδο, το 1926. Στο καφέ – παντοπωλείο του πατέρα μου, σε ηλικία 7 ετών, μετά το σχολείο, έφτιαχνα καφέδες στους γεροντότερους. Πολλοί από αυτούς μιλούσαν ακόμη την τούρκικη γλώσσα. Έχω ακούσει και μάθει πολλά. Το 1957 μετέφερα τις επιχειρηματικές μου δραστηριότητες στον Πειραιά. Το 1972 με βρίσκει πρόεδρο του Συνδέσμου Ελαιοεμπόρων Πειραιά. Το 1973 είμαι από τα ιδρυτικά μέλη του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων Ελαιολάδου (μετέπειτα ΣΕΒΙΤΕΛ), και εν συνεχεία τακτικό μέλος της διοίκησης του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων (Π.Σ.Ε.). Το 1985 το EBEΑ, προεδρίας Λαζ. Ευφραίμογλου, χορηγεί στην επιχείρησή μου τον “Χρυσό Ερμή” για τις εξαγωγές και τα οικονομικά επιτεύγματα.
Έχω γράψει δεκάδες άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά, όπου καταδεικνύουν ότι η πατρίδα μας μπορεί να γίνει μεγάλη οικονομική δύναμη και να διακριθεί παγκοσμίως και όχι να ζούμε με δανεικά.
Γιατί όπως έλεγε και ο Κων. Μητσοτάκης: «Μια χώρα που ζει με δανεικά θα έχει μέλλον απρόβλεπτο και δυσοίωνο».
Κωνσταντίνος Αρχοντάκης
τ. πρόεδρος Συνδέσμου Ελαιοεμπόρων Πειραιώς
