Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκυριακοδεύτερο και καλή Παναγιά!
Η Κοίμηση της Θεοτόκου, η μεγάλη της Παναγίας γιορτή μεθαύριο, 15 Αυγούστου. Σ’ αυτήν είναι αφιερωμένος ο ξεχωριστός σημερινός Παιδότοπος. Να ‘ναι καλά η γνωστή πνευματική δημιουργός του τόπου μας, η και φιλόλογος ποιήτρια και εικονογράφος Μαρία Βογιατζάκη- Ντούζα που γι’ άλλη μια φορά ανταποκρίθηκε σε πρόταση μου. Σ’ αυτήν, την από το Βουλγάρω της Κισσάμου ορμώμενη, καλή μου φίλη, όλα τα εύσημα. Έχει έναν δικό της ξεχωριστό τρόπο η κυρία Μαρία να παρουσιάζει τα πράγματα των προσώπων και τα πρόσωπα των πραγμάτων, είχα γράψει μεταξύ των άλλων πριν από τρία χρόνια σε μια ανάλογη παρουσίαση.
Χρόνια πολλά και καλά σε όλους και ιδιαίτερα στις εορτάζουσες και τους εορτάζοντες. Βοήθεια και προστασία όλων μας η Χάρη της Παναγίας!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Δάσκαλος- λογοτέχνης
Στην Κοίμηση Της
Θεομητορική τρανή είναι η Εορτή Της,
μέσ’ στην καρδιά του Αύγουστου, π’ είναι η Κοίμηση Της
Τιμάται με λαμπρότητα θάνατος και ταφή Της,
κι ύστερα η Ανάσταση και η Μετάσταση Της
Της Εορτής της Παναγιάς νηστεία προηγείται
και Παρακλήσεις ψάλλονται, Εκείνη να ευλογείται
Λαμπρότητα ξεχωριστή έχει αυτή η Σκόλη
κι ως “Πάσχα του καλοκαιριού” την περιμένουμε όλοι
Τόποι πολλοί, Επιτάφιο στη Χάρη Της στολίζουν,
Εγκώμια ψάλλουν ,αλλά και γλεντοπανηγυρίζουν
Πένθιμη δεν την θεωρούν τη Θεία Κοίμηση Της,
γιατί Μετάσταση έγινε αιώνια στη ζωή Της
Αγαπημένη όλων μας , είναι η Παναγία
κι αποζητούμε, να ‘χουμε δική Της ευλογία
Στην Παναγία Σουμελά, στην Τήνο και στην Πάρο,
Κεφαλλονιά και Νίσυρο, Κομοτηνή και Σκιάθο,
Ευρυτανία, Φθιώτιδα, Εύβοια και Ηλεία,
Κρήτη, Λειψούς, Καλάβρυτα, Κάσο, Ακαρνανία…
Σε όποιο τόπο κι αν βρεθείς,
μέρα της Κοίμησης Της,
θα πάρεις δύναμη πολλή,
από τη δύναμη Της
Στους αγγέλους, που θα λείπουν στη Γιορτή Σου,
χάρισε τους, Παναγιά μου, την ευχή Σου
Δώσε σ’ όλους ηρεμία, χωρίς πόνο
κι εμείς να ‘μαστε καλά τον άλλο χρόνο
Την αγκαλιά Σου άνοιξε
Μάνα, μπαστούνι των φτωχών και των αδικημένων,
των ορφανών, των άρρωστων και των χαροκαμένων
Την ταπεινή αγκάλη Σου άνοιξε, Παναγιά μου,
κλείσε του κόσμου τα παιδιά, μαζί και τα δικά μου
Κάθε στιγμή στη Χάρη Σου, με φέρνει ο λογισμός μου
κι Εσύ βοηθάς, να ξεπερνώ κακοτοπιές του κόσμου
Είσαι ένας φάρος φωτεινός, που φέγγει στα σκοτάδια
και κάνεις, να χαμογελούν της μοναξιάς τα βράδια
Όποιος σε νοιώθει πλάι του, πως του κρατάς το χέρι,
το προσπερνά ανώδυνα, το κάθε κατακαίρι
Όσους δε Σ’ εμπιστεύονται και δεν Σε προσκυνούνε,
άνοιξ’ Εσύ το δρόμο τους, κοντά Σου να βρεθούνε
Στις δεκαπέντε τ΄Αύγουστου, π’ είναι η Κοίμηση Σου,
στείλε την ευλογία Σου σε όλους μας, θυμήσου
Προσέγγιση στη θεία Κοίμηση Της
Στης Παναγιάς την Κοίμηση, λάμπει η αθανασία,
δε φέρνει λύπη, μα χαρά έχει η Εκκλησία
Δεν είναι θάνατος πικρός, με κλάματα και θρήνους,
μα είναι φως, ζωή, χαρά, που ψάλλεται με Ύμνους
Δεν είναι αποχωρισμός, φόβος δεν κυριεύει,
μα είναι ύμνος στη ζωή, που τώρα θριαμβεύει
Νεκρώσιμα δε θα ψαλλούν κι η στεναχώρια λείπει
κι η “άφθορη” της Κοίμηση, θα διώξει κάθε λύπη
Ο θάνατος είναι ζωή, είναι χαρά και νίκη,
είναι αγάπη ατέλειωτη, στου κόσμου όλου τα μήκη
Χαρμόσυνη συνάντηση, θα φέρει ο θάνατος Της
γιατί, με μια ανοιχτή αγκαλιά Την περιμένει ο Γιος Της
Την Παναγιά παρακαλώ
Σα μάνα θέλω, Παναγιά, μια χάρη να ζητήσω,
πόνο από παιδιού χαμό μη δώσεις να το ζήσω
Σε νιώθω, πόσο πόνεσες, που έχασες το Γιο Σου,
γι’ αυτό μη νιώσει άλλη καμιά τον πόνο τον δικό Σου
Κι αν η ζωή κάποια στιγμή, τα πάνω κάτω φέρει,
στάσου στη μάνα που πονά και κράτα της το χέρι
Η πιο μεγάλη συμφορά, που μάνα θα χτυπήσει
είναι, εκείνη ορφανή ο χάρος αν αφήσει
Πόνος που δε γιατρεύεται ποτέ εις τη ζωή της
είναι, το ν’ αποχαιρετά για πάντα το παιδί της
Παιδιά να θάβουν τους γονείς, έτσι ‘ναι το γραμμένο,
μα είναι φορές ,που ανάποδα τους πάει το πεπρωμένο
Μάνα κι εγώ κι ανησυχώ πάντα για το παιδί μου
και για να είναι αυτό καλά, δίνω και τη ζωή μου
Να ζήσει, Παναγία μου, να ν’ τα μαλλιά του χιόνια
και παίρνε από τις μέρες μου, να του τις κάνεις χρόνια
Όλες τις μάνες του ντουνιά, κλείνε στην αγκαλιά Σου
και να μην πικραθεί καμιά, να ‘ναι το μέλημα Σου
Το βιογραφικό μου
Σ’ ένα χωριό γεννήθηκα, στης Κίσσαμος τα μέρη,
π’ είναι μικρό, μα όμορφο χειμώνα-καλοκαίρι
Βουλγάρω τ’ ονομάζουνε και στο Δημοτικό του,
τα πρώτα γράμματα έμαθα
κι είχα γονείς περήφανους, του μόχθου και του κόπου
Πέρασα Φιλοσοφική, στων Αθηνών την πόλη
και όταν αποφοίτησα, στη Χίο διορίστηκα
κι οι μαθητές μου ακόμα εκεί, μ’ αναστορούνται όλοι
Ύστερα ήρθα στα Χανιά, για αρκετά χρονάκια,
μια κόρη μου ‘δωσε ο Θεός κι εγγόνια διδυμάκια
Μου έδωσε κι ένα γαμπρό πολυαγαπημένο,
ευγενικό, εργατικό και καλαναθραμμένο
Το γράψιμο μου άρεσε απ’ τα φοιτητικά μου
και έχω δύο συλλογές-ανέκδοτες-κοντά μου
Όταν το ταίρι μου έχασα, τα συναισθήματα μου,
τα ‘γραφα όλα συνεχώς, εις τα ποιήματα μου
Μα είναι και οι στίχοι μου, οι μελοποιημένοι
-μπαλάντες- περισσότερο, για χάρη του γραμμένοι
Μια “Συλλογή Ποιητική”, στόχος μου να εκδόσω
κι “Εμμετρο Αγιολόγιο”, π’ έτοιμο ήδη το ‘χω
Ως μέλος της”Λογοτεχνικής Παρέας των Χανίων”
και των “Πνευματικών Δημιουργών”, για χρόνια διανύω
Βραβεία σε διαγωνισμούς, έχω πολλά παρμένα,
μα το βραβείο της γιαγιάς, με συναρπάζει εμένα.
