Πρόσφατα υπήρξαν δύο νομοθετικές πράξεις της Βουλής, η ψήφιση του χωροταξικού και του πολυνομοσχεδίου για τη διανομή του “κοινωνικού μερίσματος”.
Στην πρώτη σε μια μέρα οι βουλευτές κλήθηκαν να μελετήσουν (;) και να αποφασίσουν για το πολεοδομικό μέλλον της χώρας, σε ένα νομοσχέδιο που ελάχιστη σχέση είχε με αυτό που είχε κατατεθεί για διαβούλευση. Και το χειρότερο! Από δω και πέρα τα Ρυθμιστικά Σχέδια θα τροποποιούνται με μια απλή υπουργική απόφαση. Η εξουσία σε ένα πρόσωπο! Δεν έχουν λόγο οι ειδικοί, τα Επιμελητήρια και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Στη δεύτερη, σε ένα νομοσχέδιο που αφορούσε την ανακούφιση (;) αυτών που επλήγησαν από την κρίση, μπήκε σφήνα μια υποπαράγραφος με την οποία αίρεται η δυνατότητα των δικαστικών λειτουργών να ζητήσουν την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου κατά την έρευνα οικονομικών εγκλημάτων (ξέπλυμα μαύρου χρήματος). Στα μουλωχτά, χωρίς διαβούλευση με διαδικασίες εξπρές για την ανακούφιση των παραγωγών της κρίσης.
Το πολιτικό σύστημα με την κυβερνώσα τάξη, ακόμη και μέσα στα ερείπια που δημιούργησε, συνεχίζει με θράσος να προκαλεί. Αντί να συλλαμβάνει το μαύρο χρήμα και τη φοροδιαφυγή, όχι μόνο την ανέχεται, αλλά και την υποθάλπει. Ξεπουλά και τη δημόσια περιουσία για να σώσει τη χώρα από την καταστροφή (!) γιατί τη στηρίζει η… σιωπηλή πλειοψηφία. Μήπως είναι καιρός να αφυπνιστούμε; Διαφορετικά για ό,τι έρχεται δεν θα φταίνε μόνο οι δανειστές.
