Οι αρχές του εθελοντισμού

Αποτελούν τις προτάσεις του Ινστιτούτου Φιλανθρωπίας προς την Ομοσπονδία Εθελοντών μη Κυβερνητικών Οργανώσεων σε συνέχεια σχετικής ανάθεσης έργου (σημειώσεις από το πρώτο μάθημα της εθελοντικής εκπαίδευσής μου)
1. Εθελοντισμός είναι η αυθόρμητη, ενείδητη και ανιδιοτελής προσφορά της ανθρώπινης ενέργειας για τη θεραπεία της ανάγκης του πλησίον.
2. Ο Εθελοντισμός αποτελεί την ανώτερη εκδήλωση του ατόμου, αφού εκτείνεται πέρα από το ατομικό συμφέρον για να στηρίξει την ολότητα.
3. Ο Εθελοντισμός είναι η ατομική έκφραση της ανώτερης συλλογικής συνείδησης.
4. Ο εθελοντής συνδυάζει τον έρωτα του ερασιτέχνη, τη συνέπεια του επαγγελματία, την πειθαρχία του στρατιώτη και την ανιδιοτέλεια του ανώτερου ανθρώπου.
5. Ο εθελοντής δεν κερδίζει τίποτα, εξοφλεί όμως το χρέος του προς τη ζωή και γι’ αυτό καθίσταται ελεύθερος.
6. Ο Εθελοντισμός είναι η απόδειξη του αληθούς προς τον εαυτό μας ενδιαφέροντος.
7. Ο Εθελοντισμός είναι μια εφαρμογή του νόμου της ζωής μέσα στην ολότητα.
8. Ο εθελοντής οφείλει να κατέχει και να συνδυάζει την επιστήμη της αυτογνωσίας και την τέχνη της επικοινωνίας. Η αυτογνωσία του εξασφαλίζει τη δύναμη να προσφέρει, γιατί με αυτή γνωρίζει τα όριά του. Η επικοινωνία του επιτρέπει να ανιχνεύει την πραγματική ανάγκη γιατί με αυτήν η καρδιά του ανοίγεται και εκτείνεται για να συναντήσει τις άλλες καρδιές.
9. Ο εθελοντής είναι δωρητής ελπίδας για ζωή και εγγυητής της πίστης προς τον άνθρωπο.
10. Ο εθελοντής θα συναντήσει και την απόρριψη και την αναγνώριση των θεατών της ζωής. Ας μην βασίζεται εκεί, αλλά ας αντλεί από μέσα του τη γνώση και την ικανότητα να βοηθά όπου χρειάζεται, όσο χρειάζεται και όταν χρειάζεται.
11. Ο Εθελοντισμός είναι η φυσική και πηγαία θέληση της προσφοράς του ανθρώπου προς τον άνθρωπο, που δεν στερεύει παρά μόνο από τις δυστυχίες και από τον εγωισμό.
12. Ο εθελοντής δεν αυτοπροβάλλεται γιατί δεν αντλεί την έμπνευση και τη δύναμή του από την κοινή γνώμη. Το ίδιο του το έργο του παρέχει τη γνώση και την ενέργεια που χρειάζεται για να συνεχίσει.
13. Η αυτοπροβολή και η δόξα είναι οι συμπληγάδες που συντρίβουν τη γνησιότητα του εθελοντισμού μέσα στον εθελοντή.
14. Η ελπίδα και η πίστη στη ζωή δεν αγοράζονται ούτε πουλιούνται, χαρίζονται.
15. Ο εθελοντής μιλάει για το έργο του και όχι για τον εαυτό του, μόνο όσο, όπως και όποτε χρειάζεται για να ξυπνήσει μέσα στους άλλους την ανάμνηση του υπέρτατου καθήκοντος της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων.
16. Ο ερασιτέχνης ζει με τον έρωτά του, με το αντικείμενο του ενδιαφέροντός του και με αυτόν τον τρόπο ικανοποιεί μια δική του ανάγκη. Ο επαγγελματίας ζει με τη συνέπεια της εργασίας του, χρήσιμη στους άλλους και με αυτόν τον τρόπο ικανοποιεί μια ανάγκη, δική του και των άλλων. Ο εθελοντής ζει με τον έρωτα και τη συνέπεια της προσφοράς του και με αυτόν τον τρόπο υπηρετεί και ικανοποιεί μια ανώτερη συλλογική ανάγκη, πέρα από κάθε ατομικό ενδιαφέρον ή συμφέρον.
17. Ο Εθελοντισμός είναι ο έρωτας για τη βοήθεια και τη στήριξη της ανάγκης των άλλων.
18. Ο Εθελοντισμός είναι ο δείκτης του πολιτισμού μιας κοινωνίας.
19. Ο εθελοντισμός είναι η κινητοποίηση των δυνάμεων της ζωής και της συνοχής μιας κοινωνίας, είναι ο δείκτης της υγείας και της ισορροπίας του κοινωνικού σώματος (της ολότητας).
20. Η απογοήτευση και ο εθνουσιασμός είναι οι δύο εχθροί του εθελοντή.
21. Ο Εθελοντισμός θεραπεύει κάθε πραγματική ανάγκη, μεγάλη ή μικρή. Η μεγάλη ανάγκη είναι η μικρή ανάγκη, που μεγάλωσε μέσα στην εγκατάλειψη και την αδιαφορία.
22. Σαν το γάλα της μάνας, ο Εθελοντισμός ξεπηδά όπου η ζωή καλεί σε βοήθεια.
23. Ο Εθελοντισμός είναι δικαίωμα και καθήκον κάθε ανθρώπου.
24. Η ανωνυμία είναι το όνομα του εθελοντή, όνομα τρανό που τον κάνει ξακουστό μέσα στο βασίλειο του Θεού.
25. Ο εθελοντής είναι συνεργάτης της ζωής, γιατί ο πρώτος και μέγας εθελοντής είναι η ίδια η ζωή, που χαρίζεται χωρίς όρια και χωρίς διάκριση.
26. Ο εθελοντής εξισορροπεί την ανάγκη με την ελευθερία, τον σεβασμό με τη βοήθεια, τη σιωπή με τη φωνή.
27. Ο εθελοντής δεν χρεώνει ούτε και υποχρεώνει ποτέ κανέναν.
28. Ο εθελοντισμός ως ελεύθερη απόφαση είναι προσωπική υπόθεση, είναι τρόπος ζωής και ατομική πειθαρχία. Μια συμμαχία, όμως, εθελοντών πολλαπλασιάζει τη δύναμή τους, τόσο που μπορεί να αλλάξει ακόμα και τη μοίρα των ανθρώπων.
29. Εθελοντισμός σημαίνει: προστρέχω στην ανάγκη της ζωής για να της δώσω πίσω κάτι από εκείνα που η ίδια μου έδωσε ακριβώς γι’ αυτήν την περίπτωση!
30. Ο εθελοντής δεν προσφέρει από το περίσσευμα, ούτε από το υστέρημά του. Γνωρίζει ότι τίποτε δεν είναι δικό του και, όταν κάτι χρειάζεται, σπεύδει να το βρει για να το προσφέρει είτε το έχει είτε δεν το έχει.
31. Είναι άλλο το να προσφέρεις ό,τι έχεις και άλλο το να προσφέρεις ό,τι είσαι. Το πρώτο κάπου και κάποτε τελειώνει, το δεύτερο είναι πηγή ανεξάντλητη, που μπορεί να γεννά, κάθε φορά, ό,τι χρειάζεται για να προσφέρει.
Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι το σύμβολο της πίστεως του εθελοντισμού, γιατί αν προσέξουμε, οι αρχές του, έχουν το ίδιο νόημα με τις εντολές του Θεού και πρέπει να τις γνωρίζει κάθε ένας εθελοντής.
Η διά βίου εκπαίδευση συμπληρώνει τις γνώσεις και η ομαδική συνεργασία των εθελοντών επιτυγχάνει τη θετική ενέργεια ώστε να αποβεί επωφελής για το έργο σύμφωνα με τις ανάγκες υλοποίησής του.