Αποπλάνηση

Αποπλάνηση είναι να χρησιμοποιούμε μία απάτη για να πάρουμε ένα όφελος.
Είναι ένα χαρακτηριστικό που έχει πλημμυρίσει την ανθρωπότητα ολόκληρη και απλώνεται σαν τσουνάμι όλο και περισσότερο. Δεν αφορά μόνο τη σεξουαλικότητα, αλλά ανοίγει τα πλοκάμια της στο να σπέρνεις δαιμόνια, να πλαστογραφείς και να γίνεσαι παραχαράκτης γεγονότων και αληθειών, να γίνεσαι κλέφτης, προδότης, δολοπλόκος σαν τον Σίμωνα τον μάγο, ψευδοπροφήτης, υποκριτής.
Ας μην πάει ο νους μας κατευθείαν στους πολιτικούς. Ναι, οι πολιτικοί μπορεί σήμερα να προδίδουν τους λαούς τους, αλλά πρέπει να υπολογίσουμε και το επίπεδό τους, την ψυχική τους καθαρότητα, αλλά και το επίπεδο των καθημερινών ενασχολήσεών τους που χαρακτηρίζεται γενικά από δολοπλοκίες, παραχάραξη, υποκρισία και πολλά άλλα.
Στο ατομικό επίπεδο άραγε είμαστε καθαρότεροι από τους πολιτικούς; Μήπως δεν χρησιμοποιούμε κι εμείς την υποκρισία, την παραχάραξη της βιτρίνας μας και γενικώς την αποπλάνηση για να πετύχουμε διάφορους απλούς, καθημερινούς στόχους μας;
Πόσο αληθινοί είμαστε στην οικογένειά μας, στη δουλειά μας, στις παρέες μας, στις σχέσεις μας; Μήπως και στην καθημερινότητά μας η αποπλάνηση έχει έναν πολύ βαρύ ρόλο; Βαρύ διότι γίνεται εν γνώσει μας, συνειδητά δηλαδή διαφοροποιούμε πράγματα, καταστάσεις, αλήθειες. Κι όταν η αποπλάνηση φανερωθεί, η απάντηση όλων είναι μία «δεν είναι αυτό που νομίζεις».
Μα δεν ήταν ούτε αυτό που εμείς νομίζαμε και το γνωρίζαμε πολύ καλά. Θέλαμε να κοροϊδέψουμε τον άλλον, θεωρώντας τον μάλλον λιγότερο έξυπνο ή πιστεύοντας ότι είμαστε πιο πονηροί από τον άλλον. Δεν ήμασταν δηλαδή αυτό που προσπαθούσαμε να περάσουμε και το ξέραμε.
Μην θεωρήσετε τον εαυτό σας αθώο και προσπαθήσετε να τον δικαιολογήσετε. Το 95% της ανθρωπότητας χρησιμοποιεί την αποπλάνηση σε καθημερινή βάση κι ευρέως. Μην καλύπτεσθε πίσω από τη λέξη παραπλάνηση. Η πλάνη είναι πλάνη όπως κι αν έρχεται στη ζωή μας. Ταΐζουμε την αρνητικότητά μας, τα ελαττώματά μας, τονίζοντας στον εαυτό μας ότι ακριβώς δεν έχει αξία.
Ο λαός μας λέει: «ο κλέφτης και ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρεται». Σήμερα, ορισμένοι ειδικοί της αποπλάνησης, (πολιτικοί, μεγαλοκαρχαρίες, ειδικοί του είδους) μπορεί να χαίρονται περισσότερο, αλλά όλα αυτά έχουν ορισμένη διάρκεια, έχουν ημερομηνία λήξης. Μετά, με κάποιον ειδικό τρόπο πάντα τους παίρνει η καθοδική εξέλιξη και τότε φαινομενικά μπορεί να υπάρχουν εδώ, αλλά ζουν στην κόλαση της καθημερινότητάς τους.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ενδοκρινείς αδένες στο σώμα μας συνθέτουν την ηλιακή ενέργεια σε ορμόνες που πηγαίνουν στο αίμα και φυσικά σ’ όλο το σώμα, σε κάθε κύτταρο, σ’ όλους τους υπηκόους μας. Η όποια ψυχολογική ανισορροπία δημιουργεί ανισορροπία στο σώμα μας, στην ψυχική μας διάθεση, στην κάθε μας στιγμή.
Γιατί όμως χρησιμοποιούμε την αποπλάνηση και όσα αρνητικά τη συνοδεύουν και μάλιστα συνειδητά;
Ένας είναι ο λόγος και αυτός είναι το ότι «πουλήσαμε» τις αξίες μας. Δεν έχουμε πλέον γερά εσωτερικά θεμέλια και ψάχνουμε για ψεύτικα εξωτερικά, γνωρίζοντας ότι είναι ψεύτικα, ανασφαλή, προσωρινά.
Η περηφάνια μας, η ζήλεια μας, η τεμπελιά μας, η απληστία μας, η λαγνεία, η λαιμαργία μας, υπασπιστές της αποπλάνησης που δημιουργεί τον στόχο, δεν μας αφήνουν να συλλογιστούμε σωστά.
Η προτροπή των προγόνων μας «γνώθι σαυτόν» καθώς και το «μηδέν άγαν», μας δείχνουν την οδό των αξιών και εσωτερικών γερών θεμελίων που μας κρατάνε στη ζωή γερά, δυνατά και άξια.
Τι αποζητάμε τελικά στην ζωή; Την αρνητικότητα, το ψέμα, το προσωρινό κέρδος ή το θετικό, τις αξίες της καρδιάς, το κέρδος της ψυχής;
Όταν η αρνητικότητα αυξάνει αλματωδώς με τη βοήθειά μας, με τη συμμετοχή μας, γιατί ζητάμε να αλλάξει το αύριο μας; Ποιος θα το αλλάξει; Εμείς; Μα προσθέτουμε καθημερινά αρνητικότητα στην είδη υπάρχουσα, όλοι μας, το 95% της ανθρωπότητας.
Ποιος θα την αλλάξει για γιατί;