Πάντα πίστευα στο καθαρό και τίμιο παιχνίδι στην πολιτική.
Αυτό το πολιτικό πλαίσιο που περιγράφεται με καθαρούς όρους χωρίς αστερίσκους και υπεκφυγές.
Αυτό νομίζω ότι είναι τώρα ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα στην Ελλάδα, που κλονίζoυν τη σχέση εμπιστοσύνης πολιτών – πολιτικής τάξης.
Οι πολίτες όσο περνά ο καιρός γίνονται όλο και πιο υποψιασμένοι σε αυτά που ακούνε.
Οπως, λέμε και στην Κρήτη: «άλλα λέγες, άλλα κανες, άλλα πες, άλλα κάνεις, άλλα λογιάζεις κι άλλα λες κι άλλα στο νου σου βάνεις».
Οι πολιτικοί πάντα έχουν κρυφές σκέψεις, γιατί πεισματικά σκέφτονται πάντα να αιφνιδιάσουν.
Αυτό, όμως, στη σημερινή μας κατάσταση είναι μάταιο.
Γιατί μπορεί να αιφνιδιάζεις τον αντίπαλο, αλλά η χώρα μένει ορφανή από τα ποιοτικά της χαρακτηριτικά.
“Αλλα λες κι άλλα στο νου σου βάνεις”.
Αυτό γεννά μια μόνιμη ανασφάλεια για το αύριο.
Μια κρίση εμπιστοσύνης.
Και αυτό σημαδεύει τις μέρες μας…