Τα μυστικά του κήπου

Μεταφύτεψα τον χειμώνα αγκινάρες, αλλά μου έκαναν μικρή παραγωγή. Τι φταίει;
Κάθε αρχή και δύσκολη για νέες αγκινάρες όμως τη δεύτερη χρονιά θα δεις όλες τις χάρες! Πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι την πρώτη χρονιά μετά την εγκατάσταση των νέων φυτών αγκινάρας, η παραγωγή ανθοκεφαλών είναι περιορισμένη. Η αγκινάρα είναι πολυετές φυτό και κατά τη βλαστική ανάπτυξη του στα 6-10 φύλλα, η έκθεση του φυτού σε χαμηλές θερμοκρασίες φέρνει τη δημιουργία της πρώτης εδώδιμης ανθοκεφαλής στην κορυφή του κεντρικού βλαστού. Στη συνέχεια, ο βλαστός διακλαδίζεται σχηματίζοντας νέες μικρότερες ανθοκεφαλές. Το καλοκαίρι το υπέργειο μέρος του φυτού ξεραίνεται, αλλά το υπόγειο παραμένει ζωντανό καθώς στη βάση του κεντρικού βλαστού, κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, υπάρχουν 10-20 βλαστοφόροι οφθαλμοί που βρίσκονται σε λήθαργο. Με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου, αρκετοί από αυτούς βγαίνουν από τον λήθαργο και δίνουν ο καθένας από ένα νεαρό βλαστό (παραφυάδα). Μόλις αυτές αποκτήσουν 3-5 φύλλα, γεγονός που συμβαίνει συνήθως κατά τον Οκτώβριο – Νοέμβριο, αποκόπτονται και μεταφυτεύονται.

Μπορείτε να μου πείτε τι ρόφημα να πιω για να ξεπονέσει το στομάχι μου;
Μέντα μου αρωματική,
σε βάζω μες στο τσάι,
γιατρεύεις το στομάχι μου,
ποτές του δεν πονάει.

Η μέντα είναι φυτό πολυετές, αυτοφυές στην Ελλάδα που ευδοκιμεί σε θερμά και ξηρά κλίματα καθώς επίσης σε πεδινές περιοχές και σε χωράφια γόνιμα και ποτιστικά. Σήμερα οι χρήσεις της μέντας και του αιθέριου ελαίου, που παράγεται από την επεξεργασία της, είναι πολλές. Θεωρείται φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην ποτοποιία, στη ζαχαροπλαστική, στη φαρμακοποιία, στην οδοντοκρεμοποιία ακόμη και στην αρωματοποιία. Η ξηρή δρόγη (η φυτική μάζα των φαρμακευτικών φυτών που συγκομίζεται) χρησιμοποιείται ως τσάι, με ευεργετικές ιδιότητες για το στομάχι, το πεπτικό σύστημα και τον πονοκέφαλο. Πολλαπλασιάζεται αγενώς, κυρίως με ριζώματα και καλύτερη  εποχή φυτεύσεως των ριζωμάτων θεωρείται για την ελλάδα το φθινόπωρο.

Εχω απελπιστεί σε μια σκιερή θέση κάτω από πεύκα δεν ανθίζει κανένα λουλούδι. Tι να κάνω;
Σε όποια μέρη και να μπει τα άνθη του δε χάνει, ακόμη και στα σκιερά ανθίζει το γεράνι.
Λόγω της μεγάλης προσαρμοστικότητάς τους, σε συνδυασμό με την καλλωπιστική τους αξία αποτελούν την πιο ασφαλή επιλογή για ανθοφορία υπό σκιά. Αντέχουν σε φτωχής γονιμότητας εδάφη, αντέχουν αρκετά στη βορινή έκθεση καθώς και στην αλατότητα σε παραθαλάσσια μέρη. Όσον αφορά το χρόνο κλαδέματος, η πιο κατάλληλη εποχή είναι το τέλος του χειμώνα. Αν θέλουμε να κρατήσουμε τα φυτά μας χαμηλά και συμπαγή, τότε κλαδεύουμε αυστηρά μερικά εκατοστά πάνω από το έδαφος. Επίσης, όταν οι βλαστοί των γερανιών βρίσκονται σε πλήρη αύξηση, καλό είναι να τους κάνουμε ένα κορφολόγημα, δηλαδή αφαίρεση ενός μικρού μέρους του βλαστού τους επάκρια, ώστε να διατηρούνται φουντωτά και συμπαγή. Τέλος, καλό είναι να αφαιρούμε τα αποξηραμένα άνθη από τη βάση του κοτσανιού για να δίνουμε μεγαλύτερη ζωντάνια στα φυτά για παρατεταμένη άνθιση.

Τι φυτό αναρριχώμενο χωρίς άνθη, να διαλέξω για τον εξωτερικό φράκτη του σπιτιού μου;

Ένα κισσό εδιάλεξα, στο φράκτη να ανέβει,
με το πυκνό του φύλλωμα, το βλέμμα να μαγεύει.

Επιλέγουμε τον κισσό καθώς αποτελεί ιδανική λύση για να αναρριχηθεί σε πέργολες, φράχτες και τοίχους ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για κάλυψη εδαφών. Αειθαλής θάμνος, μακρόβιος, αναρριχώμενος ή έρπων μπορεί να αναπτυχθεί σε μεγάλο εύρος περιβαλλοντικών συνθηκών, όμως αναπτύσσεται καλύτερα σε ημισκιερές και σκιερές  θέσεις, σε μέτρια υγρά, καλά στραγγιζόμενα, ουδέτερα ή αλκαλικά εδάφη. Ο κισσός δημιουργεί εναέριες ρίζες που βοηθάνε στη συγκράτησή του στον τοίχο ή και σε άλλα σημεία. Τα φύλλα του είναι τοποθετημένα εναλλάξ, με μακρύ μίσχο, ωοειδή, τριγωνικά, ρομβοειδή και καρδιόσχημα. Καλό είναι να τον κλαδεύουμε ώστε να ανανεώνεται και για να αερίζεται η επιφάνεια που έχει κλείσει με τα φύλλα του. Οι αρχαίοι Έλληνες στεφάνωναν με κισσό τα αγάλματα του Διονύσου, τους ποιητές και τους πότες, επειδή τον θεωρούσαν σύμβολο της αθανασίας και αντίδοτο για τον πονοκέφαλο από τη μέθη.
Γιατί φυτεύουνε στους λαχανόκηπους κατιφέδες.
Να φυτέψω κι εγώ;
Ο κατιφές στον κήπο σου, μιαν ομορφιά τη δίνει,
τα βλαβερά τα έντομα, συχνά απομακρύνει!

Ο κατιφές θα προφυλάξει τις ντομάτες, τις φράουλες, τις μελιτζάνες από τους νηματώδεις αν γίνει η φύτευση κοντά καθώς οι εκκρίσεις που παράγουν οι ρίζες του κατιφέ απωθούν αυτά τα μικροσκοπικά σκουλήκια (νηματώδεις). Επίσης, με τον κατιφέ θα προσελκύσετε ωφέλιμα έντομα για να απωθήσετε τα βλαβερά. Ο κατιφές είναι ένα από τα πιο όμορφα και εύκολα ανθοφόρα φυτά και υπάρχουν πολλές ποικιλίες με αποχρώσεις χρωμάτων του κίτρινου, πορτοκαλί και κόκκινου. Το φυτό αναδίδει μια δυνατή, χαρακτηριστική, όχι τόσο ευχάριστη μυρωδιά, αν το τρίψει κανείς στο χέρι του. Χρειάζεται  ηλιόλουστα σημεία, αρκετή λίπανση άνοιξη και φθινόπωρο αλλά και αρκετές ποσότητες νερού κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Για μεγαλύτερη ανθοφορία σημαντικό είναι να κόβουμε τα μαραμένα λουλούδια ώστε να βγάζει νέα συνεχώς.