Οι ελιές μου έχουν γεμίσει με βαμβακάδα -Πώς να το αντιμετωπίσω;
Η βαμβακάδα (γνωστή και ως βαμβακίαση ή ψύλλα της ελιάς) είναι ένα έντομο που προσβάλλει τις ελιές και είναι πολύ διαδεδομένο στις χώρες της Μεσογείου, ειδικά στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Αυτή την εποχή, την περίοδο ανθοφορίας των ελαιόδεντρων, μπορούμε να διακρίνουμε προσβολές από βαμβακάδα σε πολλούς ελαιώνες.Η βαμβακάδα της ελιάς προσβάλλει τη νεαρή βλάστηση σχηματίζοντας χαρακτηριστικά λευκά βαμβακώδη εκκρίματα που καλύπτουν τις ανθοταξίες και τα φύλλα. Στους περισσότερους ελαιώνες οι προσβολές από τη βαμβακάδα είναι περιοδικές και σποραδικές. Αν και το χαρακτηριστικό λευκό έκκριμα που προσβάλει τη νεαρή βλάστηση εμποδίζει τη γονιμοποίηση και την ανάπτυξη της καρποφορίας, συνήθως, δεν ζημιώνεται ιδιαίτερα η παραγωγή. Οι ξηροθερμικές συνθήκες που επικρατούν κατά την περίοδο του καλοκαιριού περιορίζουν την ανάπτυξη της βαμβακάδας. Η καταπολέμηση της βαμβακάδας της ελιάς, καλό είναι να γίνεται μόνο στις περιπτώσεις όπου η ανθοφορία είναι μικρή και υπάρχει προσβολή ταξιανθιών πάνω από το 30% της συνολικής ανθοφορίας. Όταν υπάρχουν σημαντικές προσβολές από βαμβακάδα, συστήνουμε να γίνεται ψεκασμός στα ελαιόδεντρα με θερινό πολτό. Ο θερινός πολτός έχει σαν βάση το παραφινέλαιο και συγκαταλέγεται στα οικολογικά σκευάσματα φυτοπροστασίας για την ελιά. Καλό είναι ο ψεκασμός με θερινό πολτό να γίνεται σε ποτισμένα ελαιόδεντρα κατά το σούρουπο, πάντα με θερμοκροκρασίες κάτω από 28°C.
Ποιο αρωματικό φυτό είναι το μελισσόχορτο;
Το μελισσόχορτο είναι ένα θαμνώδες αρωματικό φυτό που συναντάται στην περιοχή της Νότιας Ευρώπης, της Μεσογείου, και στην Κεντρική Ασία. Γνωστό και ως μελισσοβότανο, κιτροβάλσαμο ή «μέλισσα η φαρμακευτική», το μελισσόχορτο έχει γρήγορη ανάπτυξη και ύψος που συνήθως υπερβαίνει το ένα μέτρο. Τα φύλλα του μελισσόχορτου είναι ωοειδή και οδοντωτά και αναδίδουν μια ήπια μυρωδιά λεμονιού.
Το μελισσόχορτο αναπτύσσεται σε ποικίλης σύστασης εδάφη, αν και προτιμά δροσερά και γόνιμα, αρκεί να στραγίζουν ικανοποιητικά και προτιμά τις ηλιοφανείς θέσεις. Πρόκειται για ανθεκτικό φυτό στις υψηλές θερμοκρασίες, ωστόσο το μελισσόχορτο είναι σχετικά ευαίσθητο στις πολύ χαμηλές και στους παγωμένους βοριάδες. Επειδή έχει γρήγορη και δυναμική ανάπτυξη, το μελισσόχορτο είναι καλύτερα να φυτεύεται μόνο του στη γλάστρα, ενώ όταν φυτευτεί σε βραχόκηπους, το επιλέγουμε στις πίσω φυτεύσεις σε απόσταση τουλάχιστον μισό μέτρο από τα άλλα αρωματικά φυτά. Το μελισσόχορτο χρησιμοποιείται για ροφήματα, ζεστά ή παγωμένα, κυρίως σε συνδυασμό με άλλα βότανα, όπως ο δύοσμος, η μέντα και η ματζουράνα.
Πού να φυτέψω μερικές γκαζάνιες στον κήπο μου;
H γκαζάνια είναι ετήσιο, ποώδες, καλοκαιρινό λουλούδι που χαρακτηρίζεται από χαμηλή ανάπτυξη, πυκνή βλάστηση και μεγάλα άνθη που μοιάζουν με μαργαρίτες. Τα χρώματα των λουλουδιών της γκαζάνιας είναι πολλά και εντυπωσιακά: πορτοκαλί, κίτρινα, μπορντώ, λευκό, καθώς και δίχρωμα σε πολλούς συνδυασμούς. Έχει μεγάλη περίοδο ανθοφορίας, καθώς ανθίζει από τις αρχές της άνοιξης μέχρι και πολύ αργά το φθινόπωρο. Η γκαζάνια προτιμά έδαφος που στραγγίζει πολύ καλά και φυτόχωμα γενικής χρήσης όταν είναι φυτεμένη σε γλάστρα. Η γκαζάνια αγαπά θέσεις φύτευσης με έντονη ηλιοφάνεια για αρκετές ώρες τη μέρα. Όταν έχει λίγο συννεφιά ή μόλις σουρουπώνει, τα πέταλα του άνθους μαζεύονται σταδιακά το ένα δίπλα στο άλλο και κλείνουν. Θεωρείται φυτό που αντέχει πολύ στις παραθαλάσσιες φυτεύσεις, καθώς είναι πολύ ανθεκτική στα άλατα. Αντίθετα, η γκαζάνια είναι αρκετά ευαίσθητη στο ψύχος του χειμώνα, ειδικά όταν είναι φυτεμένη σε γλάστρα.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
