• Συνεχίζουμε σήμερα τις περιπατητικές στάσεις μετά των εν-στάσεων που, αναπόφευκτα -δυστυχώς- τις συνοδεύουν. Αυτές που ξεκινήσαμε την περασμένη εβδομάδα. Ακροβατικά.
• Μετά το Κουμ – Καπί είπαμε να ανηφορίσουμε προς τον Φάρο βαδίζοντας στον λιμενοβραχίονα. Εκεί εισπράττεις μια ακόμα εικόνα επικινδυνότητας και μιζέριας. Διότι, όπως διαπίστωσε η παρέα των ζωακιών της στήλης, η απόπειρα να φτάσεις στον Φάρο έχει καταντήσει… extreme sport (επικίνδυνο σπορ).
• Πού; Στο σήμα κατατεθέν της πόλης. Ακροβάτες γίναμε σε κάποια πολύ στενά σημεία. Οσα δε ζωάκια είχαν και μια κάποια ηλικία… τα χρειάστηκαν πολλώ τω λογιώ. Οι ξένοι πώς να σχολιάζουν άραγε την εμπειρία τους;
• Διότι, πανέμορφος, επιβλητικός, περήφανος, αειθαλής ο ενετικός μας Φάρος. Μόστρα και καμάρι μας. Αλλά χάθηκε μία μικρή παρέμβαση στον δρόμο εκεί πάνω; Αν συμβεί κάποιο ατύχημα; Αν σπάσει κάποιος χέρι, πόδι, λεκάνη; Ποιος την πληρώνει; Εκτός από τον δήμο (σύμφωνα με δεδικασμένο) μήπως και ο τουρισμός που δυσφημείται;
• Α, και τα κάγκελα. Αιώνια σκουριά. Ένα βαψιματάκι κάθε λίγο και λιγάκι είναι δύσκολο; (φωτ. 1). Πότε;
• Για δεύτερη συνεχή χρονιά, η εικόνα μπροστά από τη βορειοδυτική πλευρά των Νεωρίων παραμένει… γιαπί.
Ειδικότερα γύρω από την παλιά κεντρική είσοδό τους και γύρω από την πλατεία Κατεχάκη η εικόνα είναι απωθητική. Βέβαια γνωστοποιήθηκε ότι έχει γίνει και εδώ αρχιτεκτονικός διαγωνισμός (εκθέσεις ιδεών προς το παρόν) για την ανάπλασή της. Οι ιδέες αυτές θα εφαρμοστούν -εάν εφαρμοστούν- όταν και ένα υπάρξει μελέτη εφαρμογής, ενταχθεί σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα, βρεθούν εναλλακτικοί χώροι στάθμευσης κ.λπ.
• Τον χειμώνα του 2013, υπήρχαν διαβεβαιώσεις ότι θα ολοκληρωθούν οι εργασίες ΠΡΙΝ την… περυσινή τουριστική σεζόν. Εν όψει των εκλογών, μόλις προ ημερών συμμαζεύτηκαν οι κόκκινες νάιλον κορδέλες και τα τρεχούμενα νερά. Στη θέση δε του τσιμεντένιου κλωβού που υπογειοποιήθηκε, παραμένει το γιαπί με μια μικρότερη(από το ύψος του κλωβού) περίφραξη. Αυτά πότε θα κλείσουν οριστικά; Το παλιό τελωνείο πότε θα ολοκληρωθεί; Τα Νεώρια θα ξανανοίξουν… κάΠοτε; Γιατί πάλι μπετόν;
• Παρεμπιπτόντως, στο χώρο του παλιού Λιμενικού Ταμείου που κατεδαφίστηκε, γιατί να μην δημιουργηθεί μία μικρή πλατεία(όπως προτείνει ο πρόεδρος της Αερολέσχης Χανίων κ. Κ. Κιμιωνής – Χ.Ν. 9-4-14) που και τα πίσω θα αναδείξει και ο ελεύθερος χώρος θα δώσει άλλη διάσταση και δυνατότητες στο λιμάνι; (φωτ. 2) Γιατί πρέπει, ναι και καλά, να πέσει μπετόν; Μήπως πριν προχωρήσουμε αποσπασματικά σε «αξιοποιήσεις» πρέπει -τώρα- να υπάρξει ένας συνολικός σχεδιασμός στο χώρο και στο ενετικό λιμάνι γενικότερα για χρήσεις; Η ανέγερση ή όχι κτηρίου, υπό το φως της σημερινής εικόνας, δεν θα πρέπει να «παγώσει» τουλάχιστον μέχρι τις δημοτικές εκλογές; Εχει ανάγκη κτηρίων ο δήμος Χανίων όταν ρημάζουν τόσα κτήρια; Τι θέση έχουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι γι’ αυτό; Οι λακκούβες.
• Συνεχίσαμε ανατολικά. Και πέσαμε πάνω στις λακκούβες που είχε ανοίξει η κακοκαιρία του Δεκέμβρη πάνω στην καινούργια πλακόστρωση στον δρόμο προς Φιρκά. (Φωτ. 3). Κακοτεχνίας ένεκεν, λένε οι μαγαζάτορες και κάτοικοι(παραλείφθηκε η εργολαβία, χρεώθηκε κάποιος την κακοτεχνία;).
• Μα, ακόμα δεν πλακοστρώθηκαν, ρωτήσαμε; Δεν είχε ανακοινώσει η δημοτική αρχή ότι θα ξαναπλακοστρωθούν μέχρι 3 του Γενάρη και μετά το έκανε 8 Γενάρη; Αισίως βρισκόμαστε στον Απρίλη. Σκιάδια
• Νέα μελέτη σκιαδίων για το παλιό λιμάνι ανέθεσε, λέει, η δημοτική αρχή. Καμιά τριανταριά χιλιάδες ευρώ. Όχι, την παλιά δεν την… επικαιροποίησε. Και άντε να ολοκληρωθεί και να γίνουν διαβουλεύσεις ξανά. Και άντε, ξανά μανά, να περάσει και από ΚΑΣ. Κάνα -δυο χρόνια ψηλά- χαμηλά….
• Εν τω μεταξύ, όχι μόνο κάτω από τα σκιάδια αλλά στο χειμέριο κύμα κοντεύουν να φτάσουν κάποια από τα τραπεζάκια… έξω. Ισα που χωρά να περάσει ένα καροτσάκι με παιδί, ένα καροτσάκι ΑμεΑ και ένας – ένας οι περιπατητές!
• Το ότι είναι προεκλογική περίοδος, δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο για τις ασυδοσίες.
Παίζει;
Νανω Σπανουδακη – Κουτσακη, Nanok@otenet.gr
