Υπάρχει πολύς κόσμος που αναφερόμενος στα κτήρια του Πολυτεχνείου Κρήτης στον λόφο Καστέλι, εύλογα αναρωτιέται: «Με 60% μείωση της χρηματοδότησης των ΑΕΙ την περίοδο των μνημονίων γιατί να μην εκμεταλλευτούν την περιουσία τους, γιατί να μην ενοικιάσουν κάποια κτήρια που δεν χρησιμοποιούν;».
Σωστό το ερώτημα και η απάντηση δόθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον πρώην υπουργό κ. Ν. Χριστοδουλάκη σε πρόσφατο άρθρο του στα “Χ.ν.” και στο “Βήμα”.
Επειδή όμως το ποσό του ενοικίου των 350.000 ετησίως (σ.σ. επί της ουσίας θα είναι μικρότερο λόγω κρατήσεων, φορολογίας κ.λπ.) που έχει κατοχυρωθεί για τα τρία κτήρια στον λόφο Καστέλι φαντάζει μεγάλο ας έχουν υπόψιν τους οι αναγνώστες των “Χ.Ν.” ότι το Πολυτεχνείο Κρήτης έχει τη δυνατότητα -και οι τοπικοί φορείς (Δήμοι της Κρήτης, Περιφέρεια) την ενισχύουν- να υλοποιεί μια σειρά μελέτες (ερευνητικές εργασίες ονομάζονται προκειμένου να ανατίθενται στο Πολυτεχνείο και να μην γίνεται διαγωνισμός με μελετητικές εταιρείες).
Δεν αναφερόμαστε τόσο στις πρόσφατες προγραμματικές συμβάσεις των 440.000 για τη μελέτη για τα Νεώρια και αυτή των 241.000 ευρώ για το Μοναστήρι της Αγ. Τριάδας, όσο για τις πάμπολλες μικρότερες συμβάσεις με φορείς σε όλη την Ελλάδα για έργα περιβαλλοντικά, μελέτες αναφορικά με τα ορυκτά, τη διοίκηση επιχειρήσεων, υπολογιστικά προγράμματα, συγχρηματοδοτούμενες με άλλα ιδρύματα ή φορείς, έρευνες και δεκάδες άλλες εργασίες που υλοποιεί ή μπορεί να υλοποιήσει το Πολυτεχνείο Κρήτης.
Δεν θα ταίριαζε πραγματικά σε ένα ερευνητικό ίδρυμα να επενδύσει πάνω σε αυτόν τον τομέα με οφέλη για το ίδιο και πολλαπλάσια οφέλη για την κοινωνία;
Αντί να διεκδικεί και να επιδιώκει να προχωρήσει ακόμα περισσότερο τέτοιες έρευνες και μελέτες με μεγάλο κοινωνικό αντίκρισμα, να έχει επικεντρώσει το ενδιαφέρον του στο πώς θα μετατρέψει την περιουσία που του χαρίστηκε στο λόφο Καστέλι σε ξενοδοχείο υπερ-πολυτελείας;
Άλλο ερώτημα αυτό, εξίσου εύλογο…
Προγραμματικές συμβάσεις και Πολυτεχνείο
Δημοφιλή άρθρα
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Σωστά γίνεται ο διαχωρισμός των περιπτώσεων. Αν ήταν κάποιο άλλο κτήριο πολύ καλά θα έκαναν να το αξιοποιήσουν. ΔΕΝ είναι απλά ένας οποιοσδήποτε λόφος. Εδώ όμως μιλάμε για ένα αποδεδειγμένα ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ και όχι για οποιοδήποτε άλλο κτήριο. Τα ιστορικά μνημεία ανήκουν στην πολιτιστική κληρονομιά όλου του έθνους και θα έπρεπε να διέπονται από διαφορετικούς νόμους, αυστηρότερους όσον αφορά στην αξιοποίησή τους και να το εγκρίνει απαρέγκλιτα η Εφορία στην οποία ανήκουν. Πόση δύναμη πια μπορεί να έχει η απόφαση της Συγκλήτου αν η Βυζαντινή Εφορία στην οποία ανήκουν έχει άλλη γνώμη; Ακόμα και την επένδυση του αεροδρομίου του Ελληνικού μπλόκαρε το ΚΑΣ. Και στο οικόπεδό του να βρει κάποιος αρχαία του καθηλώνουν τα έργα μέχρι να αποφανθεί το συμβούλιό της για την κρισιμότητα των ευρημάτων. Κάτω από την αυλή, στο οικόπεδο του λόφου ποσά αρχαία θα βρεθούν; Η Βυζαντινή Εφορία τι πρέπει να κάνει τότε; Μήπως τα μπαζώσουν νύχτα;